به گزارش شهرآرانیوز، این روز‌ها که حوادث مختلف از جمله شهادت رئیس جمهور، سیل، بارش‌های بی‌سابقه باران، پیامد‌های آن در مشهد و چالش‌هایی از این دست مردم را نگران و سرگردان کرده است، در این میان کیفیت پایین نان مصرفی ساکنان محله مهرآباد مزید‌بر‌علت شده تا نان از گلویشان پایین نرود.
قوت غالبی که به گفته شهروندان این محله، تنها و پس از گذشت چند ساعت چنان خشک و سخت می‌شود که هیچ شباهتی به نان ندارد. آن‌چنان که دندان دیگر گیرایی جویدن ندارد و هنگام جویدن همه چیز درون ذهن نقش می‌بندد جز نان.
همین مسئله سبب می‌شود ضایعات و دورریز‌های نان زیاد و ناچار خوراک احشام و حیوانات شود.
اینکه بی‌کیفیتی نان‌های نانوایی‌های محله مهرآباد از کجا آب می‌خورد موضوعی است که ساکنان محله مهرآباد چند وقت پیش برای پیگیری آن دست به دامن صفحه صدای مردم شهرآرا شده بودند.
برنامه‌ریزی‌ها انجام و قرار‌و‌مدار گذاشته می‌شود تا همراه با بازرسان تعزیرات حکومتی در قالب گشت، سری به این نانوایی‌ها بزنیم. هنوز ۲۴ساعت به این بازدید میدانی هماهنگ‌شده مانده است که تعدادی از ساکنان محله مهرآباد با صدای مردم شهرآرا تماس می‌گیرند و از حضور دو نماینده اتحادیه صنف نانوایان مشهد و بازرس جهاد کشاورزی خراسان رضوی در نانوایی‌های محله خبر می‌دهند.
برای شنیدن حرف مردم و پاسخ نانوایان و نیز مشاهده عینی اقداماتی که این دو بازرس انجام می‌دهند همراه عکاس روزنامه بی‌درنگ راهی محله می‌شویم. در همین فاصله زمانی برای چندمین بار و برای پیگیری این مشکل با مسئولان تعزیرات حکومتی و بازدید میدانی آنها تماس گرفته می‌شود که در نهایت به این پاسخ خاتمه می‌یابد: بازرسان ما فعلا موضوع دیگری را پیگیری میکنند. برای گشت از نانوایی‌های این محله، اطلاع داده می‌شود.
در نانوایی خیابان عبادت، محله مهرآباد به‌جز یکی دو کارگر، متصدی و بازرسان، پرنده پر نمی‌زند. انگار مشتری‌ها با این نانوایی قهر کرده‌اند. همان ابتدا متصدی این نانوایی به حضور عکاس و خبرنگار روزنامه واکنش تندی نشان می‌دهد و می‌گوید: مجوز حضور ندارید و کارت خبرنگاری نیز برای ما مجوز نمی‌شود.
در حالی که بازرسان در حال تذکر دادن به شاطر و متصدی نانوایی هستند تا نرخ‌نامه جدید را در معرض دید مشتری نصب کند، روح‌ا... علوی‌منش که از فعالان فرهنگی محله است درباره نانوایی‌های محله مهرآباد این‌طور می‌گوید: نانوایی‌های این محله هیچ کدام نان درست‌و‌حسابی به مردم تحویل نمی‌دهند. در این میان تعدادی از آنها واقعا غیرمنصفانه نعمت خدا را هدر می‌دهند و نان بسیار بد و بی‌کیفیتی پخت میکنند.
رهگذری که متوجه گپ‌و‌گفت ما می‌شود، با صدای بلند می‌گوید: نان این نانوایی در یک کلمه، افتضاح است. افتضاح. کمی آن‌طرف‌تر خانم جوان با دو کودک خردسال با اشاره دست می‌خواهد شنوای حرف‌هایش باشیم. واقعا نان این نانوایی خورده نمی‌شود. این افراد برکت خدا را بی‌کیفیت پخت میکنند تا جایی که نمی‌توان برکت خدا را خورد. کم‌کم به جمعیت معترضان به نان این نانوایی اضافه می‌شود. همه متفق‌القول گلایه‌مندند.
یکی پیشنهاد می‌دهد: در این نانوایی را تخته کنید و سهمیه آرد آن را به نانوایی دیگری بدهید. دیگری که جوان‌تر است با حالتی هیجانی می‌گوید: این نانوایی نزدیک خانه ماست، اما من و عیالم نان نمی‌خریم مگر اینکه مجبور باشیم. خدایی حیف پول که برای نان این آقا صرف شود.
نانوایی بعدی چند کوچه فاصله دارد، اما میزان نارضایتی از آن کمتر است. حداقل در ظاهر نان می‌توان گفت که لواش برشته دست مشتری می‌دهد. خانمی که دوربین و رکوردر عکاس و خبرنگار را می‌بیند بلافاصله سمت خانه‌اش که رو‌به‌روی نانوایی است، می‌رود و نان به دست بر می‌گردد.
همان‌طور که نان را دستش گرفته این‌طور می‌گوید: خدا شاهد است که این سه نان را دو، سه ساعت پیش خریدم خودتان ببینید الان مثل چوب، خشک شده است. با آنکه نان‌ها را داخل سفره گذاشته‌ام و اصولی بسته‌بندی کرده‌ام. بی‌درنگ متصدی نانوایی که متوجه اعتراض این مشتری می‌شود خودش را به این زن میان‌سال می‌رساند و می‌گوید: نگهداری نان اصول خودش را دارد. در این محدوده بهترین نان را دست مردم می‌دهیم.
تعدادی از مشتری‌هایی که در صف ایستاده‌اند، حرف‌های متصدی نانوایی را تصدیق میکنند و برخی هم به حمایت از خانم همسایه بر می‌آیند و می‌گویند نان این نانوایی از نظر پخت بگیر‌نگیر دارد. یک شهروند در توضیحاتی می‌گوید: نان این نانوایی یک روز خوب و برشته است، اما روز دیگر تعریفی ندارد.
به دستور بازرس اتحادیه، همان‌جا نان‌های بیات شده با نان تازه و برشته عوض و این ماجرا همان جا ختم‌به‌خیر می‌شود.
نانوایی بعدی نیز در راسته خیابان مهرآباد است. بر میخ‌های روی دیوار و پیشخوان آن حدود پانصد نان به چشم می‌خورد. کارگر، نماینده جهاد کشاورزی همان اول بازدید به متصدی این نانوایی تذکر جدی می‌دهد: وقتی مشتری نداری، پخت این همه نان چه معنایی دارد؟ متصدی با خون‌سردی می‌گوید: گاهی مشتری‌ها پشت سر هم می‌آیند و تعداد نان زیادی می‌خواهند. نان که آماده باشد، همین‌ها را تحویلشان می‌دهیم. حسینی، یکی از فعالان فرهنگی محله مهرآباد که شهرآرا را در این بازدید همراهی می‌کند، با این استدلال قانع نمی‌شود و می‌گوید: اگر مشتری نیاید، تکلیف این نان‌ها، چیست؟
قیمت کم نان یارانه‌ای باعث شده است عده‌ای در پی استفاده از آن به عنوان خوراک دام، باشند. دلیلش واضح است، خوراک دام گران‌تر است.
مسئله‌ای که در نانوایی دیگر محله مهرآباد از سوی بانوی جوانی مطرح می‌شود. او به شهرآرا می‌گوید: ساعت۷ صبح که می‌خواهم دخترم را به مدرسه ببرم دو خودرو صندوق عقب و روی صندلی‌های خود را پر از نان میکنند. او جزئیات خودرو‌ها را نیز کامل بیان می‌کند: یکی از این خودرو‌ها پیکان و دیگری پژو رنگ‌و‌رو‌رفته‌ای است. من بار‌ها با این صحنه رو‌به‌رو شده‌ا‌م و نمی‌دانم این نان‌ها هر روز به کجا می‌رود.
مرد جوانی هم موضوع عجیب‌تری را با ما درمیان می‌گذارد: سری به سایت دیوار بزنید. افرادی ناشناس از همین محله، نان یارانه‌ای را به دوبرابر قیمت متعارف در آن گذاشته‌اند و هر تعدادی که مشتری بخواهد به دستش می‌رسانند. این جز کلاهبرداری چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
«صدای مردم» شهرآرا این آمادگی را دارد که همراه با تیم‌های گشت تعزیرات از نانوایی‌های محل بازدید داشته باشد.