به گزارش شهرآرانیوز؛ عصر روز جمعه ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ مراسم گرامی‌داشت شهادت رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی و هیئت همراه ایشان در مسجد محمد رسول الله (ص) محله گلشهر مشهد با حضور جمعی از مهاجرین افغانستانی و برادران ایرانی برگزار شد.
حجت‌الاسلام فهیمی از فعالان فرهنگی جامعه مهاجرین افغانستانی مشهد در رابطه با شخصیت شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و نقش ایشان در اقتدار و انسجام امت اسلامی گفت: آیت‌الله رئیسی چهره‌ای مردم‌دار و حامی مستضعفان بودند که کار برای مردم را افتخار خود می‌دانستند.
او در ادامه گفت: عملکرد ایشان در سه سالی که از عمر دولت ایشان گذشت نشان می‌دهد این شهید والا مقام تفاوتی میان افغانستانی و ایرانی نمی‌دید و برای او ملاک و معیار خدمت به مردم بود.
حجت الاسلام فهیمی در ادامه گفت: رئیس جمهور شهید حامی مردم مظلوم فلسطین بود و تا آخرین نفس برای رساندن صدای مظلومیت آنها به جهان تلاش کرد.
در ادامه این مراسم سید حکیم بینش؛ شاعر افغانستانی ساکن ایران مثنوی که به مناسبت شهادت شهدای خدمت سروده بود را برای حاضران خواند.
دنبوره‌ام این بار هم غم می‌نوازد
در دستگاه شور، ماتم می‌نوازد.
چون کوهِ مه آلوده، آه سرد دارم‌ای شعرا
منند تو من هم درد دارم‌ای شعر
ای آتش‌فشان! خاموش تا چند؟
دستور ده فواره‌ها آتش ببارند
در بستر رگ‌های من آتش روان است
فعال شو روشن شود آتش‌فشان است
هر واژه یعنی یک گدازه در دل من
یا انفجار بمب تازه در دل من
اصل خبر را بالگرد آورد آن عصر
هی رفت داغ آورد و درد آورد
آن عصر‌ای کاش یکبار دگر اعجاز می‌گشت
ای کاش ابراهیم از آتش باز می‌گشت
مردی که همرنگ تمام خاکیان بود
مردی که مانند خمینی مهربان بود
مردی که مانند بهشتی بود مظلوم
مردی که شد همسفره با اقشار محروم
بوی رجایی رفت هرجا پای او رفت
در پویشش آن ویژگی‌ها بود معلوم