کمتر از ۲ هفته دیگر، مردم با حضور پای صندوق‌های رای باید رئیس دولت چهاردهم را از میان نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری برگزینند تا تکلیف تشکیل دولت پس از شهادت آیت الله رئیسی مشخص شود.
آنچه حائز اهمیت است، این است که شخصیتی که در نهایت سکان هدایت کشور را برعهده خواهد گرفت، فارغ از هر دسته و جناح فکری و سیاسی باید رئیس جمهور تمام مردم ایران باشد و در صیانت از حقوق ایشان، چه در داخل و چه خارج از ایران بکوشد. در این بین، یکی از اقشاری که باید مورد توجه جدی دولت چهاردهم و رئیس آن باشد، ایرانیان دارای معلولیت می‌باشند.
براساس آخرین آمار، ایران دارای بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار شهروند دارای معلولیت است و این افراد صاحب قانونی مدرن تحت عنوان «قانون حمایت از حقوق معلولان» هستند که بسیاری از مواد قانونی مندرج در آن، صرفا روی کاغذ می‌باشد و تاکنون یا اجرا نشده است یا اجرای ناقصی داشته است.
رئیس جمهور آینده ایران باید در اولین اقدام ممکن برای اجرای دقیق قانون، ردیف اختصاصی بودجه اجرا را ترمیم و عددی واقعی برای آن در نظر بگیرد. در حال حاضر و با بودجه موجود، عملا گره‌ای از مشکلات و معضلات معلولان باز نمی‌شود.
مسئله مهم دیگر، انتصاب مجری این قانون، یعنی رئیس سازمان بهزیستی است. در دولت سیزدهم و با انتخاب رئیس کنونی سازمان که سابقه حضور اداره کل بهزیستی همدان را در کارنامه خویش داشت، گمان بر آن بود که فردی از بدنه بتواند بسیاری از امور را سامان دهد. اما خیلی زود مشخص شد چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد و مشکلات، بیش از پیش تداوم یافت.
رئیس جمهور آینده باید بداند نیاز‌های گسترده معلولان با بودجه محدود و مدیران ضعیف هیچگاه اجرایی نشده و نخواهد شد. نمونه این مسئله را می‌توان در عدم اجرای صحیح ماده ۲۷ از قانون حمایت از حقوق معلولان جست که بهزیستی نه تنها کاری نکرد، بلکه به استناد صحبت‌های فعالان حقوق معلولان و انعکاس مطبوعات، علیه آن نیز اقدام انجام داد.
معلولان باید از سرپناه و معیشت و اشتغال آبرومند برخوردار باشند. مطابق قانون و همت شهید جمهور، این مهم نه برای معلولان که برای آحاد جامعه دست یافتنی‌تر از گذشته شده است. با این حال، اقدامات بیشتری در این حوزه‌ها برای معلولان لازم است تا جامعه هدف بهزیستی بهتر از گذشته زندگی کند.
رئیس جمهور آینده، رئیس جمهور همه ماست و برآوردن نیاز‌ها و حقوق اجتماعی افراد، علی الخصوص معلولان، تاثیر شگرفی در افزایش اعتماد اجتماعی به حاکمیت و تداوم همراهی مردم با سیاست‌های دولت خواهد داشت.
آقای رئیس جمهوری! بار سنگینی بر دوش شماست. آنرا به سلامت به مقصد برسانید.