خیلی وقت‌ها این سؤال برایمان پیش می‌آید که چگونه می‌توانیم یک مخترع یا دانشمند شویم!
سید عماد حسینیان در کلاس هفتم مدرسه‌ی شارقی تحصیل می‌کند.
او از کودکی، برخلاف دیگر کودکان که اسباب‌بازی‌های خود را خراب می‌کنند تا بفهمند چگونه درست شده‌اند، از وسایلش به‌خوبی نگهداری می‌کرده و به چگونگی حرکت و عملکرد آنها دقت بسیاری داشته است.
خودرو‌های اسباب‌بازی خود را روی میز شیشه‌ای به حرکت درمی‌آورده و از زیر میز به حرکت چرخ‌ها دقت زیادی می‌کرده و تقریبا از پیش‌دبستانی ۲ شروع به ساختن وسایل کوچک کرده است.
سید عماد، سال پیش موفق به ساخت یک روبات و کسب مقام برتر مسابقه‌ی بازی ریاضی کشور شده است. گفت‌وگوی ما را با او می‌خوانید.
چگونه توانستی یک مخترع کوچک شوی؟
هرسال با تحویل کتاب‌های درسی ریاضی و علوم، آنها را تا آخر مطالعه می‌کنم و به این دو کتاب علاقه‌ی بسیاری دارم. آزمایش‌های علوم را هرقدر هم سخت و با هر موادی باشد انجام می‌دهم و به کتاب‌های علمی با موضوعات فضا و فضانوردی و روبات‌ها علاقه‌مندم.
از پیروزی‌هایت بگو.
کلاس اول ابتدایی در مسابقه‌ی خوش‌نویسی و روزنامه‌دیواری شرکت کردم و با کسب مقام اول، موفق به دریافت تقدیرنامه و جایزه از مدیر مدرسه شدم. این نخستین تشویق و جایزه‌ی من بود که خیلی خوشحالم کرد.
از آن پس، هرسال در طرح جابربن‌حیان شرکت می‌کردم تا سرانجام در سال ۱۴۰۰ موفق به کسب رتبه‌ی اول ساخت روبات در استان شدم. پارسال هم در مسابقه‌ی بازی ریاضی مقام برگزیده‌ی کشوری را کسب کردم.
چگونه به این اختراع رسیدی؟
جرقه‌ی اختراعم از آنجا خورد که در کلاس درس، بار‌ها شاهد این بودم که فهم ریاضیات برای بعضی از دانش‌آموزان چه اندازه مشکل است و تصمیم گرفتم برای برخی فصل‌های ریاضی مانند کسر و جزر، بازی اختراع کنم که در یادگیری آسان‌تر و عمیق‌تر آنها کمکی باشد.
وسیله‌ای که ساخته‌ام برای آموزش و یادگیری عددنویسی و جدول ارزش مکانی است و یادگیری بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین عدد بدون تکرار را به‌راحتی آموزش می‌دهد.
محل خاصی برای مطالعه و آزمایش داری؟
کتاب‌های لازم را از کتابخانه‌ی محله‌مان تهیه می‌کنم. آزمایش‌ها را معمولا در منزل انجام می‌دهم و بیشتر از استادان خودم کمک می‌گیرم.
البته انجام آزمایش در منزل بسیار مشکل است و خطرات خود را دارد.
اگر مکانی برای دانش‌آموزان مستعد درنظر گرفته شود، خیلی خوب است. هم‌چنین هزینه‌ی تهیه ماکت بسیار زیاد است. اگر مسئولان در این راه به ما کمک کنند عالی می‌شود و تشویق بزرگی برای انجام پروژه‌های بعدی خواهد بود.
در کارم شریک علمی ندارم و به‌تنهایی کار می‌کنم. در این راه، کمک والدینم را هرگز فراموش نمی‌کنم و از استاد عزیزم آقای امید هنرمندی نیز که در این راه مشوق من بودند تشکر می‌کنم.
مهم‌ترین پیروزی یا شکست را کی تجربه کردی؟
به‌یادماندنی‌ترین و مهم‌ترین پیروزی که داشتم شرکت در بزرگ‌ترین تئاتر دانش‌آموزی با نام «همنشین ماه» بود که بدون هیچ‌گونه سابقه‌ی بازیگری توانستم در کنار استادان گرامی به موفقیت دست یابم و گواهی‌نامه دوره‌ی آموزش تئاتر را دریافت کنم، اما تجربه شکست هم دارم.
کلاس چهارم که بودم، سؤالی در کلاس مطرح کردم و تحقیقی درباره‌ی جشن‌های ایران انجام دادم. ماکت آن را ساختم و خیلی تلاش کردم، اما در طرح جابر رد شد. خیلی غمگین شدم، اما این پایان تلاش من نبود.
از دوست‌داشتنی‌هایت برایمان بگو.
از آنجا که جشنواره‌ی خوارزمی یکی از مهم‌ترین و پرمخاطب‌ترین جشنواره‌هاست که با هدف افزایش سطح علمی دانش‌آموزان کشور برگزار می‌شود، خیلی علاقه‌مندم در این جشنواره شرکت کنم.
هم‌چنین خیلی دوست دارم بتوانم در المپیاد ریاضی شرکت کنم. ریاضی درس بسیار شیرینی است و من همیشه مسئله‌ها را به روش خودم حل می‌کنم و به جواب می‌رسم. اینکه چه جایزه‌ای بگیرم زیاد مهم نیست.
موفق شدن ارزش بیشتری دارد تا بتوانم خودم و خانواده و استادانم را سربلند کنم. ورزش شنا را هم خیلی دوست دارم و امیدوارم بتوانم در آینده در این رشته هم موفقیت‌هایی به دست آورم.
برای تعطیلات تابستان چه برنامه‌ای داری؟
تلاش می‌کنم کلاس‌های آموزشی مانند زبان انگلیسی را در برنامه‌ام داشته باشم و در کنار آن، فعالیت‌های ورزشی و مطالعه‌ی کتاب‌های علمی. در نظر دارم روزی ۲ ساعت مطالعه کنم.
در اوقات فراغت نیز بازی‌های رایانه‌ای، دوچرخه‌سواری، پینگ‌پنگ، شطرنج و گردش در طبیعت را انجام می‌دهم.
برای آینده چه اهداف و برنامه‌هایی داری؟
تلاش می‌کنم بتوانم الگو‌های بیشتری از ریاضی را به‌صورت بازی و سرگرمی برای دانش‌آموزان ارائه دهم و یادگیری آن را آسان‌تر و عمیق‌تر کنم.
به همه‌ی دانش‌آموزان کشورم هم می‌گویم که بزرگ‌ترین مخترعانی که زندگی را برای ما راحت‌تر کردند انسان‌هایی عادی مانند ما بوده‌اند؛ بنابراین هریک از ما می‌توانیم با تلاش و پشتکار یک مخترع باشیم و به کشورمان خدمت کنیم.