به گزارش شهرآرانیوز، یک مطالعه جدید هشدار داده است که نیم میلیارد نفر در خطر مشکلات اقتصادی قرار دارند. بر اساس این بررسی سطح فقر در کشور‌های در حال توسعه تا ۳۰ سال به عقب باز می‌گردد.
اندی سامنر، استاد توسعه بین المللی در کینگ کالج لندن، هشدار داد که "سونامی فقر" در راه است و تأثیرات آن بسیار ویران کننده خواهد بود. سامنر گفت: «کرونا می‌تواند منجر به افزایش بسیار زیاد فقر جهانی شود، در حقیقت می‌تواند حداقل ۱۰ سال دنیا را به عقب برگرداند و در برخی از مناطق نیز اقتصاد را تا ۳۰ سال تنزل می‌دهد.»
محققان از داده‌های بانک جهانی برای اندازه گیری اثرات کاهش میزان پول در اقتصاد در سه سطح فقر استفاده کردند (۱.۹۰ دلار (۱.۵۳ پوند)، ۳.۲۰ دلار و ۵.۵۰ دلار در روز. نتایج نشان داد که حتی اگر میزان مصرف ۵ ٪ (کوچکترین تأثیرگذاری در مدلها) کاهش یابد، منجر به افزایش اولین فقر ناشی از کاهش درآمد از سال ۱۹۹۰ تا کنون می‌شود.
آکسفام از رهبران جهان خواسته است که با یک طرح نجات اقتصادی ۲.۵ میلیارد دلاری موافقت کنند از اقتصاد کشور‌های فقیر و جوامع فقیرنشین" حفاظت شود. سامنر گفت: «اقدامات لازم برای ایجاد سیستم شبکه‌های ایمنی که ضربات فوری از دست دادن درآمد را کاهش دهد و همچنین سیاست‌هایی برای اطمینان از این که مردم در فقر طولانی مدت در معرض خطر قرار نگرفته اند، لازم است.»
سامنر ادامه داد: «مدت زمان لازم برای کاهش فقر می‌تواند بسیار طولانی باشد بنابراین دولت‌ها باید در مورد چگونگی سرعت بخشیدن به این امر، صرف نظر از Covid-۱۹، فکر کنند، ما به برخی از برنامه‌های توزیع بسیار جسورانه احتیاج داریم.» وی گفت: تأثیر بالقوه Covid-۱۹ سؤالاتی را در مورد پیشرفت اهداف توسعه پایدار تعیین شده توسط سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ از جمله دسترسی جهانی به مراقبت‌های بهداشتی مطرح کرده است.
به گفته ساندر بسیاری از کشور‌های در حال توسعه به دلیل اقتصاد‌های غیررسمی خود رنج می‌برند و بسیاری از افراد مجبور به ادامه کار علی رغم قرنطینه هستند، برای مثال روستاییان محروم در هند که منابع کمی دارند و در معرض الوه ابتلا به ویروس قرار دارند. دیده بان حقوق بشر در ماه مارس هشدار داد که یک قرنطینه در هند که ۸۰ ٪ از مردم آن در بخش غیررسمی مشغول به کار هستند، منجر به بیکاری ده‌ها هزار کارگر مهاجر شده و می‌تواند گرسنگی و بی خانمانی را تشدید کند.
سازمان بین المللی کار اعلام کرد که ۲ میلیارد کارگر غیررسمی جهان در معرض خطر هستند، زیرا مجبور به ادامه کار در محیط‌های پرخطر هستند و غالباً در شرایطی ناامن زندگی می‌کنند و دسترسی محدودی به سرویس‌های بهداشتی دارند. نویسندگان این گزارش تحقیق خود را بر اساس مدل‌هایی انجام داده اند که محاسبه می‌کنند مصرف ۵ ٪، ۱۰ ٪ یا ۲۰ ٪ کاهش یابد.
بیشترین تأثیرات احتمالاً در جنوب آسیا و کشور‌های جنوب صحرای آفریقا وجود خواهد داشت، جایی که این گزارش تخمین می‌زند ۸۰ ٪ از افراد، اخیرا فقیر شده اند. آسیای شرقی میزبان سهم بالاتری خواهد بود و ۴۰ ٪ از فقرای تازه وارد در این کشور جای دارند. آکسفام با بیان اینکه یک برنامه جدید اقتصادی جهانی باید شامل ابطال بدهی یک میلیارد تومانی کشور‌های در حال توسعه باشد، افزود: همین مقدار باید در یک ذخیره بین المللی قرار گیرد که کشور‌ها می‌توانند برای ساختن سیستم‌های بهداشتی خود استفاده کنند. در کشور‌های فقیر هیچ شبکه ایمنی مانند دستمزد بیمار یا کمک‌های دولتی وجود ندارد.
جهان ما با چالش بزرگی روبرو است، اما اگر باهم جمع شویم می‌توانیم از آن عبور کنیم. جلسات هفتگی بانک جهانی و گروه ۲۰ فرصت مهمی برای رهبران جهان است تا در یک بسته مشترک نجات اقتصادی برای محافظت از آسیب پذیرترین مردم همکاری کنند.
منبع: انتخاب