به گزارش شهرآرانیوز، بعد از نطق شش نامزد منتخب پیرامون مسائل اقتصادی و اجتماعی در مناظره اول و دوم، سومین دور مناظره ها، اول تیرماه، با محوریت مسائل فرهنگی و ذیل عنوان کلی «انسجام اجتماع با حکمرانی فرهنگی» برگزار شد.
در این برنامه، جز مسائلی که مربوط می‌شد به رویکرد عمومی کاندیدا‌ها نسبت به مسائل فضای مجازی (از جمله شبکه‌های اجتماعی و فیلترینگ) و همچنین جایگاه زن و مسئله حجاب، از هنر و فرهنگ و سینما و ادبیات و حتی موسیقی نیز سخن به میان آمد، حرف‌هایی که البته، بیشتر، کلی گویی‌ها و مکرراتی بود درباره اهمیت مسائل فرهنگی و لزوم توجه به آن ها، تا بیان مسائل مشخص و ارائه راهکار‌هایی برای حل و فصل آن ها.
مطابق آنچه در مناظره‌های پیشین صورت گرفت، در این دور هم کارشناسان مربوط از کاندیدا‌ها سؤالاتی کردند. گلعلی بابایی، نویسنده، از نامزدهای ریاست جمهوری درخواست کرد برنامه هایشان برای حمایت از نویسنده‌ها و گسترش فرهنگ کتاب خوانی را بیان کنند.
علیرضا سبحانی نسب، ناشر کتاب، با بیان اینکه امنیت ملی از امنیت فرهنگی می‌گذرد، از آن‌ها پرسید برای امنیت فرهنگی ما چه فکری خواهند کرد. حسین شرفخانلو، نویسنده و فعال حوزه کتاب، هم از پیوند فرهنگ با طرح‌های اقتصادی گفت و پرسید که آیا کاندیدا‌ها قائل به این هستند که هر طرحی، حتی سیاسی، لزوما باید پیوست فرهنگی داشته باشد، یا نه. در ادامه، مروری داریم بر آنچه کاندیدا‌ها درباره فرهنگ و ادبیات و ــ مشخصا ــ در پاسخ به این پرسش‌ها بیان کردند.
وقتی قدرت خرید کتاب وجود نداشته باشد، طبیعتا، استفاده از کتاب کاهش می‌یابد. اصولا، در مدارس، با طراحی اقدامات تشویقی فردی و جمعی، می‌توان کتاب خوانی را گسترش داد. تقویت کتاب خوانی باید از طریق مدرسه پیگیری شود، و [ما هم]باید فشار بیاوریم که انجام شود. یادگیری، اگر در ابتدای جوانی انجام نشود، در بزرگ سالی کار سخت‌تر می‌شود. برای کتاب خوانی، [افراد]جامعه باید هدایت شوند. [در]جوامعی که در آن انسان‌ها ساعت‌های بیشتری درس می‌خوانند، فساد و جرم و جنایت و مشکلات اجتماعی، جنگ‌ها و دعوا‌ها کمتر است.
یکی از مباحث اساسی که در هنر و همه فعالیت‌های فرهنگی باید مورد توجه قرار گیرد، تمرکززدایی است. در همه بخش ها، باید تمرکززدایی انجام شود، و در فرهنگ و هنر بیشتر. تمرکززدایی یکی از بستر‌های تجربه اش می‌تواند همین حوزه باشد [تا]ما بازخورد‌های آن را ببینیم. موضوع کتابْ قله فرهنگ است. کشوری که می‌خواهد بگوید در حوزه فرهنگ اعتلا دارد [در آن]کتاب نمونه‌ای برجسته است. ما با اشراف و هدایت رهبر معظم انقلاب در این زمینه پیشتاز هستیم. ولی این حوزه همچنان به کمک نیاز دارد، و گرانی کاغذ و کتاب مشکل ایجاد کرده است.
از افتخارات کشور ما، این است که تاریخ آن مملو از تولیدات فرهنگی است، از دیوان‌های شعر و صنایع فرهنگی. امروز، زیرساخت‌های فنی و بسیار ارزشمندی برای تولید فرهنگی داریم، و دشمن بسیار تلاش می‌کند با تمام توان جلوی این را بگیرد. مسئول فرهنگی کلان کشور باید کسی باشد که، اگر تولیدکننده حرفه‌ای در کشور نیست، حداقل مصرف کننده حرفه‌ای باشد و بداند شعر، رمان، فیلم و رسانه چیست. اگر این طور نباشد، طبیعتا، فرهنگ ما نمی‌تواند جایگاه خود را پیدا کند و آن راهبری لازم را که باید داشته باشد نخواهد داشت.
زیرساخت‌های فرهنگی، سینما، انیمیشن، نشاط اجتماعی، کتاب، باید مورد دقت قرار گیرد. موضوع فرهنگ و قالب‌های فرهنگی، مثل کتاب و کتاب خوانی، امری است که، اگر ملتی با آن آشنا شد، می‌تواند آینده خود را به بهترین نحو بسازد. من دو کتاب معرفی می‌کنم. یک کتاب «دغدغه‌های فرهنگی» است که فرمایشات رهبر انقلاب است، و آن را به آقای پزشکیان می‌دهم تا بخواند. [همچنین]مردم کتاب «فاجعه بنفش» را بخوانند و از آن سیاه چاله‌ای که دوستانْ ما را می‌خواهند به آن برگردانند پرهیز کنند. مواردی در قالب فیلم، سریال، کتاب و ... نیازمند حمایت جدی و اساسی است.
هنرمند باید آزادی عمل داشته باشد؛ دولت باید با حمایت، با تزریق منابع، جهت دهی کند. باید بپذیریم که الان صداوسیما تنها بازیگر حوزه فرهنگ ما نیست؛ پلتفرم‌ها جای زیادی گرفته اند و رقبایی به وجود آمده اند. باید تلاش کنیم که بیشتر فرهنگ ایرانی تعریف بشود. با ایجاد «فرهنگ کارت خانواده»، برای آسایش و آرامش و نشاط خانواده، یک کارت اعتباری سالانه تقدیم شما خانواده عزیز ایرانی می‌کنم تا از محصولات فرهنگی مانند سینما و تئاتر و کتاب و خدمات سفر و ورزش و شهربازی و اسباب بازی و موزه و امثال این‌ها به انتخاب خودتان بتوانید استفاده کنید.
باید بگویم که عدالت در همه جا اساس است و در حوزه فرهنگی و هنری هم بسیار مهم است. باید بپذیریم که ما فرصت‌هایی در تهران داریم که در شهرستان‌ها کمتر داریم. موضوعاتی مانند «باغ موزه دفاع مقدس» و «باغ کتاب» در تراز بین المللی هستند. این‌ها فرصت‌هایی هستند که ما به آن‌ها نیاز داریم. من پیشنهادم این است که حتما یک سازمان نظام فرهنگی داشته باشیم؛ اجازه بدهیم اهالی فرهنگ و هنر، خودشان، این را مدیریت کنند، از یک هنرمندی که در تهران است تا یک بچه بااستعداد در یک روستای دورافتاده، این ها، بتوانند در این مجموعه کار خودشان را انجام بدهند.