به گزارش شهرآرانیوز؛ پس از انتشار خبر شهادت سیدابراهیم رئیسی و همراهان ایشان در پرواز اردیبهشت، مهاجران افغانستانی ساکن ایران انگار سوگوارتر بودند. شهید رئیسی توجه ویژهای برای حل مشکلات این جامعه غریب داشتند و در طول دوران خدمتشان به عنوان رئیسجمهور با اقداماتی که انجام داده بودند، پس از چهار دهه، روزنه امیدی برای حل مشکلات نسلهای مختلف افغانستانیها بهخصوص آنهایی که در ایران به دنیا آمدهاند، ایجاد کرده بودند.
حالا با انتخاب «مسعود پزشکیان» و با استناد به سخنان رئیسجمهور منتخب در مناظرهها، این امیدواری وجود دارد که ایشان هم توجه ویژهای به مشکلات آن بخش از مهاجران افغانستانی که بیش از چهاردهه در ایران هستند یا در این کشور به دنیا آمدهاند، داشته باشند.
تلاش میکنیم در روزهای پیش رو و در گفتگو با چهرهها و فعالان حوزه مهاجرین، از آنها بپرسیم که چه توقعی از دولت چهاردهم دارند.
گپ اول؛ محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر افغانستانی ساکن مشهد
محمدکاظم کاظمی در گفتوگو با شهرآرانیوز با اشاره به اینکه تداوم بعضی سیاستها و ساماندهیهای خوبی که برای عموم مهاجرین در دولت قبل شروع شده بود، یکی از توقعات و انتظاراتی است که میتوان از دولت جدید داشت، گفت: تاسیس و تشکیل سازمان ملی مهاجرت و استفاده از ظرفیتها و تواناییهای جامعه مهاجر برای کشور ایران از آن جمله است.
شاعر و پژوهشگر افغانستانی ادامه داد: باید به مهاجرین نگاه فرصتمحور داشت، نه تهدیدمحور؛ این چیزی است که به نظر من باید ادامه پیدا کند و هرچه بیشتر از ظرفیت جامعه مهاجر استفاده شود، برای کشور ایران و برای خود این مردم مفید خواهد شد.
کاظمی ادامه داد: در این بین، طبیعتاً نسلی که در ایران به دنیا آمدهاند، عملاً از لحاظ اجتماعی و از لحاظ فرهنگی جزئی از فرزندان جامعه ایران به حساب میآیند. مسئولان متولی میتوانند به این فکر باشند که وضعیت تابعیت آنها را به شکلی سامان بدهند که این نسل از بلاتکلیفی بیرون بیاید و بتواند در جامعه همانطورکه از نظر اجتماعی حل شده است، از لحاظ تابعیتی هم حل شود.
این فعال جامعه مهاجران افغانستانی ادامه داد: من فکر میکنم بالاخره یک روزی باید این تصمیم گرفته شود که حداقل جمعیت زیادی از جامعه که عملاً فرزندان ایران هستند، از وضعیت بلاتکلیف در تابعیت، خارج شوند.
کاظمی تصریح کرد: طبیعتاً تلاش جمهوری اسلامی ایران برای ثبات اوضاع در داخل کشور (افغانستان) و بهترشدن وضعیت داخل افغانستان کمک میکند تا مسئله مهاجرت که در قدم اول رنجی برای خود مردم (مهاجر) و در قدم دوم برای جامعه میزبان است، روند معکوس بگیرد و مردم ناچار نشوند که برای رفع مسائل اقتصادی و اجتماعی و تحصیلی آواره دیگرکشورها شوند که آوارگی رنج زیادی دارد.
به این دلیل، ضرورت دارد در سیاستهای فعالانهتر جمهوری اسلامی ایران در حوزههای اقتصادی بهخصوص و در اوضاع سیاسی در داخل افغانستان تجدیدنظر شود و مناسبات دو کشور روی ریلی قرار بگیرد که به سمت ثبات حرکت کند و طبیعتاً اثر آن روی کشور هم مثبت خواهد بود.