در پاسداشت اندیشه و گرامیداشت شهدای فاجعه مسجد گوهرشاد و سایر شهدای مسیر عفاف و پاکدامنی، سالروز حمله رژیم پهلوی به معترضان کشف حجاب در سال۱۳۱۴ به نام «روز عفاف و حجاب» نام‌گذاری شده است.
عفت در لغت، به‌معنای خودنگهداری و در اصطلاح اخلاق، به‌معنی خویشتن‌داری دربرابر تمایلات افراط‌گونه نسبت به لذت‌های مادی و نفسانی است. عفت یکی از فضائلی است که در قرآن مورد توجه واقع شده است و در تفکر اسلامی عفت شامل منزه‌بودن و پاکی دست و زبان و شکم و دامن از هرگونه عیب و بدی است و زیربنای علم اخلاق است.
خداوند در قرآن می‌فرماید:ای فرزند آدم! لباسی برای شما آفریدیم که اندام شما را می‌پوشاند و مایه زینت شماست، اما جامه پرهیزکاری بهتر است، اینها همه از آیات خداست تا متذکر نعمت‌های او شوید (سوره اعراف، آیه ۲۶).
از امام باقر (ع) نیز روایت شده است: «مراد از لباس تقوا، عفت است»؛ لذا یکی از مصادیق عفت در احکام اسلام، پوشیدن بدن و اعضا دربرابر مرد نامحرم است که به آن حجاب می‌گویند و اصالت زن مسلمان عفت اوست که حجاب مهم‌ترین رکن آن است. حجاب بیانگر وقار و افتخار زن و بوته خوش‌بوی گل عفاف است و جالب است که حتی نویسنده بزرگ فرانسوی، ویکتور هوگو نیز شرح تأمل‌برانگیزی درمورد حجاب و عفاف دارد و می‌گوید: «اصولا زن، عفیف، زیبا و دلپسند است. وجاهت توأم با وقار و عفت، به زن قدرتی می‌دهد که قوی‌ترین مردان را یارای مقاومت در برابر او نیست و مردان را به خضوع و تعظیم در مقابل زن وامی‌دارد.»
در دنیای امروز که غرب به‌واسطه بهره‌برداری خاص از زن، شأن و منزلت زنان را در جامعه خود پایین آورده و طبق آمار رسمی پژوهشکده‌های اروپایی، هر دقیقه به یک زن در اروپا تجاوز می‌شود، زنان ایران‌زمین منشأ خیر و برکت بسیار بوده و در سال‌های رشد، پیشرفت و تعالی جامعه ایرانی، در کنار توانمندی‌های ذاتی‌شان، با قدرت حجاب، شریک پیشرفت‌های مردان این سرزمین بوده‌اند.
الگوی پیشرفت اخلاقی جامعه ایرانی نیز بعد از انقلاب اسلامی به‌گونه‌ای بوده که غربی‌ها به سلامت جامعه ایرانی به‌واسطه پوشش و حجاب زنانش اعتراف کرده‌اند و از اوایل قرن اخیر میلادی نیز در تبلیغاتی غیرمستقیم تلاش می‌کنند تا پوشیدگی برای زنان را به‌نوعی اهرم سلامت آنها در مقابل تمایلات مردان هوس‌باز معرفی کنند. جامعه ایرانی جامعه‌ای الگو در حجاب و پاکدامنی است و بر مسئولان نیز واجب است تا این الگو را به بهترین نحو و متناسب با زمان محفوظ دارند و از آن محافظت کنند.