به گزارش شهرآرانیوز، دکتر عطیه محمدزاده وطن‌چی با بیان اینکه دو وظیفه مهم مثانه «نگهداری» و «تخلیه» ادرار است، گفت: بیمارانی که در نگهداری ادرار مشکل دارند، عموماً دچار بی‌اختیاری می‌شوند و این شامل بی‌اختیاری استرسی و بی‌اختیاری فوریتی می‌شود.
وی ادامه داد: در بی‌اختیاری استرسی که معمولاً بین سنین چهل تا پنجاه‌سالگی بروز می‌کند، با افزایش فشار شکمی به‌واسطه خندیدن، سرفه‌کردن، خم‌وراست‌شدن و بلندکردن وسایل، خانم دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شود؛ البته این استرس به‌معنای استرس اضطرابی نیست، بلکه به مفهوم افزایش فشار شکمی است و نباید معادل واژه «اضطراب» برداشت شود.
دکتر وطن‌چی اضافه کرد: در بی‌اختیاری فوریتی، فرد برای رسیدن به دستشویی احساس فوریت می‌کند؛ به این معنا که به‌محض احساس پربودن مثانه، باید خود را سریع به دستشویی برساند؛ در غیر این صورت ممکن است در مسیر دستشویی، تخلیه ادرار داشته باشد.
همچنین بی‌اختیاری این افراد با شنیدن صدای آب، احساس سرما، ورود به منزل و ورود به حمام یا دستشویی، تحریک می‌شود و شب تا صبح مجبور هستند به دلیل مراجعه مکرر به دستشویی، از خواب بیدار شوند و در نتیجه، کیفیت زندگی آن‌ها کاهش می‌یابد.
متخصص زنان مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم(عج) عوامل اصلی ابتلا به انواع بی‌اختیاری ادرار را افزایش سن، رسیدن به مرحله یائسگی، انجام زایمان‌های متعدد، ابتلا به دیابت، ابتلا به چاقی و ابتلا به بیماری‌هایی که باعث ایجاد سرفه می‌شوند (ازجمله آسم) عنوان کرد و افزود: برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری، کاهش وزن، کنترل دیابت، ترک سیگار و انجام ورزش‌های کف لگن (کِگِل) بسیار کمک‌کننده است.
دکتر وطن‌چی در رابطه با شیوه‌های درمان بیماری بی‌اختیاری ادرار در زنان هم گفت: جهت درمان در طیف خفیف بی‌اختیاری ادرار، کاهش وزن، درمان بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت و آسم، قطع سیگار، قلیان و الکل، رفتار‌هایی مثل تخلیه ادرار در فواصل منظم می‌توانند کمک‌کننده باشند. اما در طیف شدید بی‌اختیاری ادرار، درمان‌های دارویی و اعمال جراحی ضرورت پیدا می‌کند.
وی با بیان اینکه اغلب بانوان به دلیل شرم و حیا ممکن است برای درمان بی‌اختیاری ادرار مراجعه نکنند، افزود: به این افراد توصیه می‌کنم، در صورت بروز علائم بی‌اختیاری ادرار، جهت تشخیص و درمان به متخصص زنان و فلوشیپ اختلالات کف لگن مراجعه نمایند تا با بهره‌مندی از روش‌های پیشگیرانه مثل انواع ورزش‌ها، فیزیوتراپی و اعمال جراحی، از زندگی مطلوب برخوردار شوند.