پس از نام و یاد خدای بخشنده و مهربان، سلام به همه شما بچه‌های عزیزی که در این روزهای میانی ماه صفر، که روز‌به‌روز به اربعین نزدیک‌تر می‌شویم، با بزرگ‌ترهای خوبتان به مراسم روضه و سوگواری امام حسین(ع) می‌روید. عزاداری‌هایتان قبول.
دوستان بهتر از جانِ کوله‌پشتی! می‌دانید که در این روز و شب‌ها‌یی که شهر ما میزبان جمعیت زیادی از زائران و دسته‌های عزاداری از هر جای ایران است، ایستگاه‌‌های پذیرایی و نذری، جلوه‌ای با‌شکوه و زیبا به شهر داده است؟
هر سو که نگاه می‌کنی در کوچه و خیابان و خانه‌ها، پیر و جوان و کودک، نشانه‌هایی از محبت اهل بیت(ع) دارند. بعضی از مردم خیمه و موکب برپا کرده‌اند و در کنار فعالیت‌های مذهبی، به یاد شهدای تشنه‌لب کربلا شربت و برخی هم نذری‌های دیگر می‌دهند.
چه خوب است ما با رعایت تمیزی و نریختن ظرف‌های خالی نذری شربت و غذا در کوچه و خیابان، احترام و ادب خود را به عنوان یک بچه‌مسلمان بیشتر نشان دهیم.
راستی تا یادم نرفته بگویم که امسال، سال دومی است که ما و بچه‌های محله پس از مشورت با بزرگ‌ترها و همکاری خانواده‌ها‌یمان یک ایستگاه پذیرایی چای نذری زده‌ایم.
من و رضا مسئول دم کردن و محسن و مهدی و جواد کار چیدن لیوان‌های چای در سینی و پذیرایی را بر‌عهده دارند. ما برای اینکه کوچه‌های دور و بر، با لیوان‌های یک‌بار مصرف رها‌شده، بد‌شکل و نازیبا نشود فکرِ خوبی کرده‌ایم.
چند سطل بزرگ زباله و کیسه‌های پلاستیکی را با کمک میخی به دیوار نصب کرده‌ایم و رویش نوشته‌ایم «محل جمع‌آوری زباله‌های ایستگاه نذری». خیالمان را راحت کرده‌ایم که معنی «شهر ما، خانه ما» را می‌دانیم و پاکبان‌های پر‌تلاش شهرمان هم از این کار خوشحال می‌شوند.