بیژن جانی پور | شهرآرانیوز؛ سه سال قبل در چنین روز‌هایی دولت اشرف غنی که از آن با عنوان دوره «جمهوریت» در افغانستان یاد می‌شود، سقوط کرد و پس از غروب خورشید روز ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ (۱۰ مرداد ۱۴۰۰) مردم افغانستان و جهان از دریچه دوربین‌های شبکه الجزیره اولین تصاویر طالبان را در ارگ ریاست جمهوری افغانستان در حالی که هیچ کس آن تصاویر را باور نمی‌کرد، تماشا کردند. این تنها یک معنا داشت، کابل سقوط کرد. با سقوط کابل و بازگشت دوباره طالبان به قدرت بعد از بیست سال عرصه برای گردن کشی عده‌ای مساعد شد که «عبدالحمید خراسانی» یکی از آن هاست.
عبدالحمید خراسانی چهره‌ای جنجالی از ولایت پنجشیر افغانستان است. همانجایی که همه ما آن را با نام «احمدشاه مسعود» و «احمد مسعود» می‌شناسیم. این چهره جنجالی که اصالتی تاجیک تبار دارد در زمان دولت اشرف غنی مخفیانه در پنجشیر زندگی می‌کرد و چندین بار نیز از سوی مسئولان امنیتی وقت بازداشت شد.
سال ۱۳۹۸ وزارت کشور وقت افغانستان درباره او گفت: «عبدالحمید، مشهور به خراسانی، سرگروه یک باند جنایت پیشه است. این مجرم حرفه ای، در پرونده‌های جنایی زیادی به ویژه در باج گیری، آدم ربایی، قتل، چپاولگری، راهزنی و زورگویی دست داشته است.» این تنها بخشی از جنایت‌های اوست و عبدالحمید در قاچاق مواد مخدر هم دستی بر آتش دارد.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، عبدالحمید از کوه‌ها پایین آمد و به لطف فضای مجازی و تولید ویدئو‌هایی که «کلاشینکف» و «خمپاره» جزئی جدایی ناپذیر آن بود، نامش بر سر زبان‌ها افتاد.
تا پیش از بازگشت طالبان به قدرت او گفته بود: «من می‌میرم، اما تسلیم طالبان نمی‌شوم.»، اما پس از بازگشت دوباره طالبان به قدرت عبدالحمید که عرصه را برای اقدامات وحشیانه اش فراهم می‌دید، به این گروه پیوست و فرمانده امنیت پنجشیر شد، اما مدتی نگذشت که طالبان او را از این سمت برکنار کردند.
روز‌های کوتاه حضور او در حکومت سرپرست افغانستان حاشیه‌های زیادی برای طالبان به همراه داشت. مثلا یک بار گفته بود که گروه طالبان سه تن از افراد او را به اتهام پوشیدن کلاه پکول [کلاهی که بیشتر نماد تاجیک هاست]بازداشت کرده اند. طالبان پس از پنجشیر او را به استان پکتیا فرستادند و فرماندار احمدآباد شد. اما آنجا هم دوام نیاورد.
همین چند روز قبل پس از آنکه عبدالحمید چشمانش را بست و دهانش را باز کرد، در واکنش به وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران (البته از نظر او) حرف‌های نامربوطی خطاب به مقامات ایرانی و مردم وارد کرد، در حالی که ذبیح ا... مجاهد، سخن گوی حکومت سرپرست افغانستان حرف‌های عبدالحمید را گردن نگرفت، از این گفت که خراسانی نماینده طالبان نیست و هیچ پست و مقامی ندارد و حتی از لفظ «خانه به دوش» برای او استفاده کرد و مدعی شد سخنان عبدالحمید خراسانی اظهارنظر شخصی بوده و ارتباطی به طالبان ندارد.
عبدالحمید که به نظر می‌رسد، نخود هر آشی است و دوست دارد به هر طریقی که شده حضور خود را به دیگران یادآوری کند. حالا هتاکی به ایران و مردمش را در دستور کار قرار داده و در طول این سه سال چندباری در لابه لای حرف هایش که در افغانستان و ایران کسی برای آن‌ها تره هم خرد نمی‌کند، اظهارات ایرانی ستیز انه‌ای داشته است.
اظهاراتی که هرچند هیچ تأثیری بر دوستی دیرینه میان ایران و افغانستان ندارد و انتقاد‌های زیادی از او را به همراه داشته است. هتاکی‌های عبدالحمید تازگی ندارد، او ۳۰ اردبیهشت ۱۴۰۲ پس از درگیری میان مرزبانان ایرانی و نیروهای طالبان در حساب کاربری خود در ایکس نوشت: «خیلی وقت شده که جنگ نکردیم خمار خمار هستیم. یکبار لطف رب العالمین شود که همراه نسل زردشت روبرو شویم در میدان نبرد باز درس عبرت برایشان خواهیم داد. انشاء ا... العظیم. کشور‌های که از شکست غرب پند نگرفتند باید برایش درس عبرت داد.»
در همان روز‌ها این اظهارات واکنش‌های زیادی از سوی کاربران افغانستانی در فضای مجازی به همراه داشت و با انتقاد تند آن‌ها روبه رو شد. حتی برخی رسانه‌ها ادعا کردند که دلیل برکناری عبدالحمید از پنجشیر اظهارات واهی او درباره ایران بوده است. اما گستاخی عبدالحمید اینجا به پایان نرسید. او در روز‌های گذشته در واکنش به اتفاقاتی که برای مهاجران افغانستانی در برخی شهر‌های ایران افتاد باز هم عنان زبانش را رها کرد و حرفای نامربوطی خطاب به مسئولان کشور و مردم ایران زد.
حرف‌هایی که هیچ ارزش و اعتباری ندارد آن هم وقتی از دهان شخصی مثل عبدالحمید بیرون می‌آید.