شهرآرانیوز - فکر کنید شمال رفته‌اید، روبه‌رویتان یک دیوار سیمانی است. بالای دیوار شاخه‌های درخت پرتقال خود را تاب داده‌اند و به سمت زمین سرازیرند و پسر بچه‌ای با لباس قرمز پشت به شما و رو به شکوه درخت پرتقال ایستاده است.
این تصویر ذهنی من از یکی از عکس‌های اکران‌شده در نمایشگاه «عکاسی، مرگ ماهی و چند مسئله دیگر» است. الیاس بهرامی، صاحب آثار این نمایشگاه، هنرهای نمایشی خوانده و حالا چشم انتظار نتیجه کنکور است و اگر قبول شود _ که می‌شود_ در رشته کارشناسی ارشد فلسفه ادامه تحصیل خواهد داد. این‌ها را گفتم تا به نمایشگاه «عکاسی، مرگ ماهی و چند مسئله دیگر» برسم. نمایشگاهی از عکس‌ها و ایده‌های جذاب الیاس بهرامی که کمتر در بین نمایشگاههای عکاسی مشهد شاهد برگزاری چنین نمایشگاهی بوده‌ایم.
او با برگزاری این نمایشگاه کار بزرگی کرده، چون نترسیده از حرف‌ها، برداشت‌ها و انتقادها. او به کاری که انجام داده اطمینان داشته، مثل عکس‌هایش.
الیاس بهرامی در کنار هرکدام از عکس‌هایی که در این نمایشگاه ارائه داده، متنی هم برای مخاطب نوشته است؛ متن‌هایی متناسب با فضای قاب روبه‌روی مخاطب که همه‌شان می‌خواهند یک چیز را بگویند، اینکه او از عکاسی لذت می‌برد.
عکس‌ها و قاب‌های ارائه‌شده در نمایشگاه «عکاسی، مرگ ماهی و چند مسئله دیگر» برخلاف دیگر نمایشگاههای عکاسی که در مشهد برگزار می‌شود، چند قاب هم‌اندازه با چاپ‌های آن‌چنانی ندارد، او خیلی ساده به ایده‌اش اعتماد کرده و با استفاده از تجربیات «امین ابراهیمی» به بهترین شکل ممکن آن‌ها را ارائه کرده است.
وقتی در نگارخانه فردوسی قدم می‌زنید و قاب‌ها و عکس‌ها را می‌بینید، رگه‌هایی از هنرهای نمایشی را در آن‌ها می‌بینید. به نظر می‌رسد، ذهن الیاس به خوبی محتوای درسی که در دوره کارشناسی خوانده را درک کرده و این درس‌ها حالا به کمک او و هنرش آمده.
اینکه مخاطب ناخودآگاه پای قاب‌های نمایشگاه می‌ایستد و جذب متن کنار عکس یا عکس کنار متن می‌شود، دلیلی بر موفقیت این نمایشگاه است.
ورق بزنید: