به گزارش شهرآرانیوز؛ اینکه بذر بخشش به دیگران، اولین‌بار در دل چه کسی جوانه زد و رشد کرد، یا اینکه اولین‌بار چه کسی به فکر افتاد دست شخصی را که محتاج کمک کردن است بگیرد، مشخص نیست، اما جهان همیشه بر محور یک اصل چرخیده که زیبا و دلچسب مانده است: «مهربانی قلب‌ها»؛ حسی که قشنگ و دوست‌داشتنی است و حد و مرزی هم ندارد.
برای شروع روایت امروز که مربوط به یک پویش مردمی است، بهتر است به پاییز چند سال قبل برگردیم. دقیقا کسی نمی‌داند «دیوار مهربانی» ایده ذهنی چه شخصی بود که برای اولین بار طرحی به یادماندنی را در مشهد رقم زد و خیلی زود هم در سرتاسر کشور همه گیر شد؛ طرحی با این مضمون «نیاز نداری، بذار و نیاز داری، بردار» که موج تازه‌ای را در بین مردم به راه انداخت تا دیوار‌های شهر‌های مختلف کشور، میزبان لباس‌های اهدایی خیران و نیکوکاران برای افراد کم بضاعت باشد.
این طرح، چون یک اقدام خودجوش و خلاقانه بود که خود مردم اجرایش کردند، تأثیر زیادی بر اقشار مختلف اجتماع گذاشت و جالب اینکه این موج مهربانی حتی در خارج از کشور با واکنش‌های مثبتی همراه شد. اجرای ایده‌هایی شبیه این کم نبوده است و نخواهد بود و همه نشان از یک اصل حیاتی دارد و آن اینکه، بخشش و محبت آدم‌ها به هم هیچ وقت رنگ نمی‌بازد، با این حال اجرای هر طرح و پویشی که با موضوع کمک به دیگران باشد، شور تازه‌ای به راه می‌اندازد و حتی کاربران فضای اجتماعی را هم پای کار می‌آورد.
مردم همراهی شان را همیشه ثابت کرده اند؛ مثالش هم حضور پررنگشان در پویش‌هایی مثل پویش «مشهد مهربان» بود که کمک به زندانیان جرائم غیرعمد را شامل می‌شود و به محض مطرح شدنش، مهربانی بی منت مردم را به دنبال داشت و گره گشای زندگی خیلی از خانواده‌ها شد. پویشی که برای کمک به دانش آموزان نیازمند مشهدی به راه افتاده است، نیز در همین راستاست.
سعید کاظمی، مؤسس و دبیر اجرایی بنیاد نیکوکاری عماد که به نوعی بانی پویش «مدادرنگی» است، صحبت هایش را با بیان یک شعار شروع می‌کند و می‌گوید: ما با شعار «مهربانی کردن ساده است»، وارد میدان کار شدیم و از توزیع بسته‌های معیشتی شروع کردیم و کم کم به این نتیجه رسیدیم که تحصیل دانش آموزان اولویت بیشتری دارد و تلاش می‌کنیم به جایی برسیم که همه دانش آموزان خانواده‌های کم بضاعت هم پشت میز‌های مدرسه بنشینند و از درس خواندن بازنمانند.
او در توضیحات تکمیلی‌تر می‌گوید: سه سال پیش، طرح «پویش مدادرنگی» با هدف حمایت از دانش آموزان و به ویژه دانش آموزان مستعدی که نیازمند هستند، راه اندازی شد. اولش با آماده کردن ۱۷۰ بسته تحصیلی، اما کم کم مثل سنگریزه‌های کوچک که وسط دریاچه‌ای آرام پرت می‌شود و سطح صاف آب را پر از دایره‌های کوچک و بزرگ می‌کند، بر دیگران هم تأثیر گذاشت و آن‌ها هم به کمک ما آمدند؛ یکی یکی و بعد هم دسته دسته. سال دوم ششصد بسته تحصیلی کامل، شامل کیف و نوشت افزار آماده شد و این یعنی گامی بزرگ‌تر برداشتیم.
مهدی ابراهیمی، معاون اجتماعی و مشارکت‌های سازمان اجتماعی وفرهنگی شهرداری مشهد، نیز بیان می‌کند: با اینکه هدف ما در محله‌های مختلف به ویژه حاشیه شهر این است که دانش آموزان مقاطع ابتدایی خانواده‌های نیازمند، شناسایی شوند و بازگشت آن‌ها را به مدرسه رقم بزنیم، بخشی از آمار کودکانی که بضاعت و توان مالی خانوادگی شان کفاف تحصیل آن‌ها را نمی‌دهد، از یاد رفته اند، با این حال پویش‌های مردمی همچون «مدادرنگی» کمک زیادی به بازگشت دانش آموزان شناسایی شده به مدرسه می‌کند.
آمار دقیقی از شمار بازماندگان از تحصیل در دست نیست، با این حال جواد بهنام، مدیر بهزیستی مشهد، از زیرپوشش بودن ۶ هزار دانش آموز در بهزیستی خبر می‌دهد و تأکید می‌کند که این دانشآموزان نیاز به حمایت ویژه دارند و باید به توانمند سازی آن‌ها کمک کنیم.
«پویش مدادرنگی» هدفش، کمک به دانش آموزان کم بضاعت و مستعد است که اولش یک ایده معمولی و ساده بود که به ذهن چند نفر از نیکوکاران مشهدی رسید و کم کم دیگران را هم وارد میدان کار و عمل کرد.
تقریبا همه آدم‌ها شبیه هم هستند و این واقعیت انکارناپذیر است که تنور احساسات مردمی که گر می‌گیرد، تب شوریدگی هم بالا می‌رود. آن وقت دیگر من و تویی وجود ندارد و همه چیز، ما می‌شود. همه این‌ها را گفتیم تا برسیم به این موضوع که جریان پویش «مدادرنگی» با هدف حمایت تحصیلی از کودکان کار و دانش آموزان کم بضاعت، چندسالی است که آغاز شده است و با مشارکت خیران و نیکوکاران، سال به سال پرشورتر می‌شود و نهادها و ارگان‌های مختلف را پای کار آورده است.
آن‌ها حالا با خیلی از سازمان‌ها و نهاد‌های مرتبط ارتباط گرفته اند و خیران زیادی را پای کار آورده اند. او این موضوع را برای چندمین بار یادآوری می‌کند: صاحبان هر پویش تجربه‌هایی دارند که می‌شود آن‌ها را برای سال‌های بعد استفاده کرد. تمام تلاش بروبچه‌هایی که با بنیاد نیکوکاری عماد در طرح پویش مدادرنگی همکاری می‌کنند، این است که دست کم استعداد یک دانش آموز به خاطر فقر و نداری به هدر نرود.
کاظمی از راه اندازی قرارگاه پویش مردمی مدادرنگی و تفاهم نامه همکاری با آموزش وپرورش ناحیه ۵ مشهد می‌گوید که همه در راستای تحقق همین هدف است؛ حمایت از کودکان کار و بازماندگان تحصیلی. پشت بندش هم ادامه می‌دهد: امیدواریم این الگو آن قدر توسعه یابد که آن را در سطح کشور اجرا کنیم.
او توضیح می‌دهد: با کمک نیکوکاران علاوه بر آماده کردن بسته‌های ویژه تحصیلی شامل کیف و نوشت افزار، سال گذشته تمام هزینه‌های مربوط به تحصیل ۳۷۰ دانش آموز مستعد از طریق همین پویش تأمین شد و امسال قرار است به ۲ هزار نفر از محصلان نیازمند و شناسایی شده، کیف و نوشت افزار اهدا شود و چشم انداز ما این است که این آمار به ۴ هزار نفر برسد.
در همین چند سالی که از عمر پویش مدادرنگی می‌گذرد، خیلیها با آن همراه شده اند. محسن ترکی، داور بین المللی فوتبال، یکی از همین همراهان و از اصلی‌ترین اعضاست که لقب «سفیر کودکان کار» را در پویش مدادرنگی دارد. او اظهار امیدواری می‌کند با راه اندازی این پویش و ایفا کردن نقش مؤثر ارگان‌ها و نهادها، از موازی کاری نهادها و مراکز خیریه در سرتاسر کشور جلوگیری شود.
ترکی هم بر این باور است که بازماندن از تحصیل، وضعیت مخاطره آمیزی برای کودکان به حساب می‌آید و به همین دلیل، حمایت تحصیلی از دانش آموزان بر همه سازمان‌ها واجب است و باید برای حل این پدیده اجتماعی همه دست به دست هم دهیم.
مهرماه و فصل مدارس در راه است و در شهر ما کم نیستند خانواده‌هایی که حتی توان خریدن کیف و کفش بچه‌هایشان را ندارند و این یعنی محروم ماندن از یک حق طبیعی، اما تک تک ما نباید اجازه دهیم دانش آموز مستعدی فقط به خاطر فقر و نداری، از تحصیل بازبماند. تک تک ما همشهری‌هایی که فرزند دیگران را هم مثل بچه خودمان می‌دانیم، نمی‌توانیم دربرابر این موضوع بی تفاوت بمانیم.