مرجان اسماعیلی - همه‌ی ما می‌دانیم که دروغ گفتن بد و دامن زدن به حرف‌های نادرست و غیرواقعی که به آن‌ها «شایعه» می‌گویند کار خطرناکی است.
این روزها بیشتر خبرهای نادرست و شایعه‌هایی که در خانه و مدرسه و جمع خودمان باعث نگرانی و ناراحتی ما می‌شود از شبکه‌های مجازی به وجود می‌آید.
اگر می‌خواهید برای خودتان و دیگران ناراحتی به‌وجود نیاورید، حواستان باشد از پیش خودتان برای هیچ چیزی حرف یا همان شایعه درست نکنید.
اخلاق دینی از ما می‌خواهد از حرف درست کردن و شایعه‌پراکنی دوری کنیم. امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: «مواظب باش شایعه‌سازی و سخن‌پراکنی نکنی که نتیجه‌ی خوبی ندارد.»
پس ما باید به اخباری که می‌شنویم و برای همدیگر می‌فرستیم آگاه باشیم و هر خبری را پخش نکنیم و از درستی آن اول مطمئن شویم. به این هنر می‌گویند: «سواد رسانه‌ای»
سپهر: بچه‌ها، دیدید چند روز پیش یه هواپیمای جنگی خارجی تو آسمون بوده؟
محمد: آره، منم دیدم. فکر کنم می‌خواد جنگ بشه!
شایان: من شنیدم تو جنوب بوده.
محمد: نه، تهران بوده، دوست بابام گفته خودش دیده.
سپهر: آره، دوست من هم می‌گفت پسرخاله‌اش ازش فیلم گرفته.
سعید: اونو که منم دیدم. ظاهرا خبرش دروغ و شایعه است.
شایان: نه، جعلی نیست. همه‌جا پخش شده.
سعید: بذار یه جست‌وجو کنم....
شایان: سرچ نمی‌خواد همه می‌گن درسته خبرش.
سعید: ببین اینجا اصل ویدئو رو گذاشتن و گفتن خبر جعلیه. اصلا ایران نبوده.
محمد: ا... پس چرا می‌گفتن ایرانه؟
سعید: من هر وقت یه خبری این‌قدر داغ می‌شه، اول بررسی می‌کنم ببینم منبع خبر کجاست. اگر معتبر بود، بعد باورش می‌کنم.
سپهر: عجب قاتی‌پاتیه فضای مجازی. آدم نمی‌فهمه چی راسته چی دروغه!
سعید: برای همین نباید هر چیزی رو بدون تحقیق باور کنیم. می‌دونی؟ همین حرف درآوردن‌های الکی و بی‌اساسه که روح و روان آدم رو داغون می‌کنه.