گفت‌وگو با محمدرضا خرسندنیا، هافبک مشهدی گل‌ریحان؛ از ماجراجویی در استقلال تا ناکامی در پدیده.
مرتضی اخوان - شماره ۶ ریزنقش، خیلی زود میانه میدان پدیده را در دست گرفت. حضورش برای یک صعود باشکوه کافی بود. او به‌عنوان یک هافبک‌دفاعی جنگجو، میانه زمین را برای تیمش در دست می‌گرفت و خیال مدافعان را از توپ‌های سومی که قرار بود خوراک مهاجمان شود، راحت می‌کرد. محمدرضا خرسندنیا با یک سال درخشش در لیگ‌یک و صعود با پدیده به لیگ برتر، به استقلال رفت تا شماره ۳ معروف این تیم را به تن کند و ۲ سال در کانون توجهات باشد. بااین‌همه هافبک مشهدی آبی‌ها مثل بسیاری دیگر از بازیکنان که بعد از جدایی از اردوگاه سرخابی‌های پایتخت به سراشیبی فراموشی می‌افتند، رفته‌رفته با انتخاب‌هایش از تیررس نگاه‌ها خارج شد. خرسندنیا حالا در لیگ‌یک و خیلی بی‌سر‌وصدا برای گل‌ریحان البرز به میدان می‌رود. او در روز‌های خانه‌نشینی کرونا، در گفتگو با شهرآراورزشی از ماجراجویی در استقلال تا ناکامی در بازگشت مجدد به پدیده می‌گوید.
* در روز‌های کرونایی چه‌کار می‌کنی؟
- مثل همه بازیکنان دیگر کلافه هستم و فقط تلاش می‌کنم با تمرینات انفرادی در خانه و رعایت نکات بهداشتی این‌روز‌ها را سپری کنم. باید دست‌کم آمادگی جسمانی خود را حفظ کنیم تا با شروع دوباره لیگ ضربه زیادی نخوریم.
* تمرین انفرادی در فوتبال اصلا معنا می‌دهد؟
- خیلی سخت است. هرچه تمرین کنید، مطمئنا به تمرینات گروهی نمی‌رسد؛ اما از هیچی بهتر است.
* به نظرت لیگ را باید ادامه بدهند یا تعطیل کنند؟
- این از نظر من خارج است. باید مسئولان ستاد ملی مبارزه با کرونا دراین‌باره اظهارنظر کنند؛ اما فکر می‌کنم باید تصمیمی گرفته شود که به ضرر بازیکنان و باشگاه‌ها نباشد.
* الان در گل‌ریحان با رضا ناصحی هم‌بازی هستی. اوضاع تیمتان در لیگ‌یک پیش از تعطیلی مسابقات چطور بود؟
- نیم‌فصل اول شرایط خیلی خوبی داشتیم و قهرمان هم شدیم؛ اما متأسفانه در نیم‌فصل دوم اتفاقاتی افتاد که ما را از شرایط دور کرد. ما بازیکنان خیلی خوبی داریم و پتانسیل صعود را به‌راحتی داریم؛ اما شرایطی پیش آمد که امروز رده هفتم جدول هستیم و به آن چیزی که می‌خواستیم، نرسیدیم.
* قراردادت با گل‌ریحان چند‌ساله است؟
- یک‌ساله است. باید ببینم بعد از این تعطیلات چه اتفاقاتی می‌افتد و فصل بعد می‌توانم در خدمت این تیم باشم یا نه.
* حالا کمی به گذشته برگردیم؛ به جایی که فوتبالت را از آنجا آغاز کردی.
- من فرزند مکتب ابومسلم هستم. از تیم‌های پایه این باشگاه ریشه‌دار و مردمی شروع کردم و فوتبالم را مدیون مشکی وقرمز‌های دوست‌داشتنی مشهد هستم. بعدا ابومسلم به لیگ‌یک سقوط کرد و یک‌سال هم در لیگ‌یک در خدمت این تیم بود؛ اما شرایط طوری پیش رفت که از مشهد به پیکان رفتم.
* دوره اول حضورت در لیگ برتر موفقیت‌آمیز نبود و به لیگ‌یک برگشتی.
- در لیگ برتر شروع خوبی نداشتم. تغییر باشگاه و شرایط طوری بود که نتوانستم در پیکان بمانم و به گهر درود رفتم.
* ولی بازگشتت به لیگ برتر باشکوه‌تر بود. این‌بار با یک تیم مشهدی به لیگ برتر آمدی و در بهترین فرم هم بودی.
- دقیقا. سالی که به پدیده آمدم، این تیم تازه تشکیل شده و در لیگ‌یک بود؛ اما به لطف خدا همان سال اول با اکبر میثاقیان لیگ‌برتری شدیم. آنجا به‌خاطر اینکه تیم شهر خودم و شرایط خوب بود، توانستم شایستگی‌هایم را بهتر به نمایش بگذارم.
* و پاداشت هم پیشنهادی بود که از استقلال رسید...
- پیوستنم به استقلال یکی از اتفاق‌های خوب زندگی ام بود. قرارداد خوبی هم با این تیم بستم؛ یک قرارداد سه‌ساله. ۲ سال اول هم جزو بازیکن‌های ثابت تیم بودم؛ اما به‌یک‌باره سال آخر من را در فهرست مازاد گذاشتند.
* منصوریان که آمد، تو را در لیست مازاد قرار داد.
- هر مربی‌ای حق دارد بازیکن خودش را انتخاب کند. منصوریان هم بازیکنان خودش را آورد. من دوسالی که در استقلال بودم، خوب هم بازی کردم. شاید اولش به من به چشم یک بچه‌شهرستانی نگاه می‌کردند، اما با عملکردم، خودم را ثابت کردم و بازیکن فیکس تیم بود. بااین‌همه شرایط طوری پیش رفت که سال آخر من را در فهرست مازاد گذاشتند.
* از منصوریان دلخور هستی؟
- دلخور که نه، اما دوست داشتم حالا حالا‌ها در استقلال بازی کنم و یک‌جورایی مجبور شدم از این تیم جدا شوم.
* اما بعد از بازگشتت به پدیده دیگر شرایط آن‌طور که باید، پیش نرفت. شاید بتوان گفت در سراشیبی افتادی.
- خب انتظارم از خودم بیشتر از این‌ها بود. به‌هر‌حال من از استقلال آمده بودم و باید خیلی بهتر از این‌ها کار می‌کردم؛ اما شرایط شاید آن‌طوری که بایدوشاید، پیش نرفت. بازیکنی که از استقلال و پرسپولیس بیرون می‌آید باید تلاش کند تا دوباره خودش را احیا و به تیم سابقش اثبات کند؛ اما متأسفانه این اتفاق برای من نیفتاد.
* چرا؟ چه اتفاقی افتاد؟
- شاید تصمیمم اشتباه بود. نباید به این زودی به تیم شهرم برمی‌گشتم. آن سال به نظر خودم درست نبود که به مشهد برگردم و بازی کنم. بهتر این است بگویم خودم نتوانستم با شرایط جدایی‌ام از استقلال کنار بیایم. بازیکن باید با هر شرایطی کنار بیاید و من نتوانستم با شرایط کنار بیایم.
* پیشنهادی از تیم‌های دیگر نداشتی؟
- در همان مقطع چند پیشنهاد از تیم‌های خوب لیگ برتر داشتم؛ اما به مشهد آمدم.
* پشیمان هستی؟
- گذشته‌ها گذشته و سعی می‌کنم زیاد به آن فکر نکنم. به‌هر‌حال سرنوشت این بوده است. نمی‌توانم بگویم پشیمانم. اصلا هم ناشکر نیستم. دست‌کم آن حضور برایم تجربه‌ای شده است تا بتوانم در این چندسالی که می‌خواهم بازی کنم، تصمیمات بهتری بگیرم.
* محمدرضا خرسندنیا امروز ۳۲ سال دارد، تا کی می‌خواهی بازی کنی؟
- تا زمانی که احساس کنم توان بازی دارم و شرایط بدنی‌ام اجازه بدهد، ادامه می‌دهم. سن‌وسال خاصی را برای خداحافظی در نظر نگرفته‌ام. هنوز قرار است اتفاق‌های خوب زیادی برایم رقم بخورد.