مهدیه قمری| شهرآرانیوز؛ سال ۲۰۰۷ از طرف یونسکو سال مولوی نامیده شد، پس از آن، مسئولان یونسکو تصمیم گرفتند روز تولد مولانا را روز بزرگداشت این شاعر بنامند که برابر با هشتم مهر است. با اینکه مولوی در بلخ متولد شد و آرامگاهش در قونیه ترکیه است، اما در ایران علاقمندان زیادی دارد، از او کتاب‌های شعر مثنوی معنوی، دیوان شمس، فیه‌ما‌فیه، مکتوبات و مجالس سبعه برجای مانده و اشعار وی در سرتاسر دنیا به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است.
درحالیکه در میان تولیدات سینمایی و تلویزیونی آثار زیادی بامحوریت اشعار مولانا به چشم نمی‌خورد، پایان کار انیمیشن «نی»، که کار آن از سال ۱۴۰۲ آغاز شده است، نقطه امیدی برای پرداختن به این شاعر بزرگ است.
انیمیشن «نی» به نویسندگی و کارگردانی مانا مستاجر حقیقی، محصول سازمان گسترش مستند، تجربی و پویانمایی است. به مناسبت فرا رسیدن ۸ مهر سالروز بزرگداشت مولانا، با مانا مستاجر حقیقی کارگردان این اثر درباره جزئیات و هدف ساخت این انیمیشن کوتاه گفتگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
مانا مستاجر حقیقی با اشاره به اینکه از کودکی به‌واسطه تشویق پدر و مادرش به اشعار مولانا علاقه‌مند شده است، می‌گوید: در دانشگاه نیز دانشجوی اساتید هنرمندی بودم که آثار آنها را در کودکی در تلویزیون زیاد تماشا می‌کردم، ضمن اینکه اساتیدم نیز من و دانشجویان دیگر را به سمت ساخت آثار هنری نمایشی با محوریت پرداختن به فرهنگ و ادبیات ایرانی پیش بردند.
این نویسنده و کارگردان که با هدایت اساتید دانشگاه تصمیم می‌گیرد انیمیشن «نی» را برای پایان‌نامه‌اش بسازد، ادامه می‌دهد: ایده این انیمیشن در سال ۱۴۰۰ به ذهنم رسید، اما دوست داشتم فراغ و هجر «نی» را بر مبنای شعر «بشنو از نی، چون حکایت می‌کند» از زاویه‌ای که هیچ‌وقت تاکنون تماشاگر ندیده است، روایت کنم.
او تولید این انیمیشن را سال ۱۴۰۲ و بعد از بستن قرارداد با سازمان گسترش سینمای مستند و تجربی، آغاز می‌کند که اکنون در مراحل پایانی تولید به‌سر می‌برد زیرا به گفته خودش پیش‌تولید و تولید انیمیشن نسبت به فیلم سینمایی یا سریال معمولا زمان زیادی می‌برد.
تولید این انیمیشن به زودی به پایان می‌رسد و مستاجرحقیقی در خصوص اینکه آثار انیمیشنی برخاسته از نثر و نظم و فرهنگ ایرانی، چقدر به نشر این فرهنگ کهن در میان نسل جوان کمک می‌کند، می‌گوید: پس از اتمام نسخه‌ی اولیه کار به منظور بررسی بازخورد کودکان به اثر، آن را برای تعدادی از کودکان پخش کردم که با درک جدید و ناب آنها از این انیمیشن و داستانش رو به‌رو شدم. این امر نشان‌دهنده‌ی تاثیر و اهمیت رسانه‌های صمعی و بصری در اشنایی و وصل نسل جدید با فرهنگ ایرانی است.
او به این نکته نیز اشاره می‌کند که در ایران برخلاف کشور‌های دیگر به دلیل محبوبیت و بازخورد کمتر مخاطب نسبت به آثار کوتاه سینمایی، بستر‌های نمایش این کار‌ها محدود است؛ با این حال نهاد‌هایی مانند مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بستر بسیار خوبی را برای پشتیبانی از هنرمندان و ترویج و نشر فرهنگ حمایت از آثار صمعی و بصری تجربی را به ارمغان اورده است.