به گزارش شهرآرانیوز، در گردوخاک یوز‌ها مقابل قطری‌ها، آنچه چشم ما را آزار داد، نمایش ضعیف کاپیتانی بود که روزگاری نه چندان دور، پرچمدار لژیونر‌های ما در قاره سبز بود. علیرضا جهانبخش که در لیگ برتر جزیره و یا لیگ هلند می‌درخشید و گل‌های زیبای او در خاطره ما هک شده بود، مقابل قطر چنان بی‌رمق و بی‌دقت بود که باورمان شد دعوای سر نخواستن او دعوایی حرفه‌ای است.
آیا علی جهان راه افول را در پیش گرفته است؟ او که در تیم باشگاهی خود هم دیگر آن بازیکن گره‌گشا نیست، در جام ملت‌های اخیر هم آنی نبود که از نام و نشان او در ذهن داشتیم.
ضربه به توپ او در موقعیتی تک به تک با دروازه‌بان عنابی‌پوشان نشان داد چقدر بی‌تمرکز و چقدر دور از آمادگی بدنی است. به همین دلیل هم بود که روی نیمکت پیچ و مهره شده بود و حالا هم در اروپا راه به جایی نمی‌برد تا زمزمه حضورش در حاشیه خلیج همیشه فارس به گوش برسد.
جهانبخش بنا بر هر دلیلی و با وجود تلاشی که در چهره‌اش گاهی هویداست، از نظر فنی نمی‌تواند انتظارات را برآورده کند.
بسیاری معتقدند برخی بازیکنان سقف توانایی‌هایی دارند که با رسیدن به آن دیگر نمی‌توان انتظار بیشتری از آن‌ها داشت. به نظر می‌رسد جهانبخش علاوه بر رسیدن به آن سقف، خودش هم به جایگاهی که دارد راضی شده و در رقابت با نسل ازراه‌رسیده، تمایل دارد در سایه «به‌به و چه‌چه‌های قبل» بیارامد.
شبیه این داستان البته برای کریم انصاری‌فرد و حاج صفی هم اتفاق افتاد و آن‌ها هم خیلی مویرگی قافیه را به جوانان باختند و خودشان را درگیر مسائل حاشیه‌ای در لیگ‌های سه و چهار کردند.
آیا با این شرایط، باید قبول کنیم نسلی را که انتظار می‌رفت آسیا را فتح کند ولی دستش از هر افتخار ملی کوتاه ماند، بدرقه کنیم برای همیشه؟ علی جهانبخش به جام جهانی بعد می‌رسد؟ از او خاطرات باشگاهی به‌یادماندنی داریم در حالی که او هرگز در استقلال و پرسپولیس بازی نکرد، اما به دلیل رفتار حرفه‌ای و ادب و متانت، در میان تماشاگران محبوبیت و مشروعیت داشت.