مرجان اسماعیلی - وقتی به کسی قول می‌دهیم، باید سر قولمان بمانیم. شاید بپرسید سر قول ماندن یعنی چه؟ یعنی اینکه وقتی می‌گوییم کاری را انجام می‌دهیم، حتماً آن کار را انجام دهیم. اگر این کار را نکنیم، ما بدقولی کرده‌ایم.
-نازنین جان! فردا وقت داری با هم درس‌های علوم رو مرور کنیم؟ من بعضی جاهاش رو نفهمیدم، گفتم از تو کمک بگیرم.
--آره. فکر خوبیه آزاده جان. من همه رو کامل بلدم.
---فردا عصر مهمونی داریم، می‌خوام دعوتت کنم بیای خونه‌مون.
--فردا؟ مریم جون فردا به آزاده قول دادم که توی درس‌های علوم کمکش کنم، چون پس‌فردا امتحان داریم.
---همه هستن، خیلی خوش می‌گذره.حیفه این مهمونی رو نیای.
--آره خب... ولی آخه به آزاده قول دادم!
--حالا چه‌کار کنم؟ هم دلم می‌خواد برم مهمونی، هم به آزاده قول دادم.
--من که همه‌ی درس‌ها رو بلدم و می‌تونم برم مهمونی. آزاده خودش بخونه.
--ولی به آزاده قول دادم کمکش کنم... حالا چه‌کار کنم؟
---چی شد؟ فکرات رو کردی؟ می‌آی دیگه؟
--فکر می‌کنم بهتره به آزاده کمک کنم؛ چون بهش قول دادم. مهمونی باشه دفعه بعد.
--این‌جوری هم درس‌ها برای خودم مرور می‌شه، هم به آزاده کمک می‌کنم و بدقولی هم نمی‌کنم.