به گزارش شهرآرانیوز، تئاتر همواره بستری برای ترکیب هنرهای گوناگون بوده است، اما نمایش «دلفی» به کارگردانی مهدی قنبریان، گامی فراتر از این تعامل برداشته و نقاشی را نه‌تنها در حد یک عنصر فرعی، بلکه به‌عنوان هسته اصلی روایت به صحنه آورده است. این نمایش که این روز‌ها در پردیس تئاتر مستقل مشهد روی صحنه است، با ساختاری کلاژگونه و بهره‌گیری از عناصر بصری، تجربه‌ای تازه از تئاتر را برای مخاطبان رقم می‌زند.
در این اثر، نقاشی‌ها نه‌تنها جزئی از طراحی صحنه هستند، بلکه به روایت دراماتیک جان بخشیده و داستان زندگی شخصیت‌ها را روایت می‌کنند. ارجاعات عمیق به اساطیر یونان باستان، طراحی صحنه متفاوت و موسیقی متن که به‌دقت برای هر صحنه انتخاب شده، از ویژگی‌های برجسته این اثر هستند.
در ادامه، گفت‌وگوی ما را با مهدی قنبریان، کارگردان این نمایش که از روند شکل‌گیری ایده، همکاری با تیم خلاق نمایش و چالش‌های اجرای آن سخن گفته است، می‌خوانید.
مهدی قنبریان در خصوص شکل‌گیری ایده اولیه «دلفی» توضیح می‌دهد: ایده این نمایش از علاقه شخصی من به هنر نقاشی شکل گرفت. نقاشی در این اثر فقط بخشی از طراحی صحنه نیست، بلکه نقش مهمی در پیشبرد روایت دراماتیک دارد. در واقع، نقاشی‌ها به‌عنوان سکویی برای روایت قصه و اتفاقات دراماتیک عمل می‌کنند. حتی در تبلیغات نمایش، مانند پوستر اصلی و پوستر‌های محیطی، از نقاشی‌ها استفاده شده تا این ارتباط هنری برجسته شود.
او ادامه می‌دهد: برای ایجاد هماهنگی بین نقاشی و روایت، پیش از نگارش متن، با خانم نیکو، بازیگر و نقاش اثر، جلساتی داشتیم تا به ذهنیتی مشترک برسیم. این همکاری باعث شد نقاشی‌ها به‌طور مستقیم با فضای دراماتیک نمایش پیوند بخورند.
کارگردان نمایش «دلفی» با تأکید بر جنبه بصری نمایش بیان می‌کند: ما تلاش کردیم نمایش را بیشتر به یک کلاژ بصری تبدیل کنیم. با الهام از جمله مشهور دکتر علی رفیعی، «تئاتر برای دیدن است، نه شنیدن»، تصمیم گرفتیم فضای بصری را برجسته کنیم. طراحی صحنه، نقاشی‌ها و حتی نورپردازی، همگی بر این اصل استوار هستند. برای نورپردازی از نور‌های نمایشگاهی استفاده کردیم؛ نور‌هایی که بیشتر در نمایشگاه‌های نقاشی به کار می‌روند و حس متفاوتی به صحنه بخشیدند. همچنین دو نور خاص را پایین‌تر از سقف نصب کردیم تا همراهی هر شخصیت با یکی از این نور‌ها در طول نمایش مشخص شود.
قنبریان درباره جنبه‌های روایی نمایش می‌گوید: نمایش از چهار نقاشی تشکیل شده که هر یک بازتاب‌دهنده بخشی از زندگی استاد نقاشی، کاراکتر اصلی نمایش، هستند. این نقاشی‌ها علاوه بر روایت زندگی شخصی، به اساطیر یونان باستان نیز ارجاع دارند. به‌طور مثال، اولین نقاشی به ماجرای اورفئوس و اوریدیس، دومی به افسانه آفرودیت و آرس، سومی به دیونیزوس و آپولون، و چهارمی به افسانه ربوده شدن پرسفونه توسط هادس اشاره دارد.
او تاکید می‌کند: این مراحل، چرخه‌ای از زندگی شخصیت اصلی را بازگو می‌کنند؛ از شکست عاطفی و تمایلات نفسانی تا بازگشت به احساس‌گرایی. هر یک از این نقاشی‌ها روی صحنه بازسازی می‌شوند و روایت را به جلو می‌برند.
کارگردان این نمایش درباره نقش موسیقی در نمایش توضیح می‌دهد: موسیقی‌های نمایش دلفی که توسط امیر کسری باروت‌کوب طراحی و ساخته شده‌اند، نقش بسیار مهمی در فضاسازی دارند. ما تلاش کردیم موسیقی‌هایی متناسب با هر نقاشی و صحنه طراحی کنیم. این موسیقی‌ها نه‌تنها اتمسفر نمایش را تقویت می‌کنند، بلکه ارجاعات اسطوره‌ای را نیز بازتاب می‌دهند.
قنبریان با اشاره تیم بازیگری و تمرینات بیان می‌کند: خانم نیکو که علاوه بر بازیگری، نقاشی‌های نمایش را خلق کرده، یکی از اعضای کلیدی تیم است. این ارتباط نزدیک بین نقاشی و بازیگری به هماهنگی بالای تیم کمک کرد. همچنین احسان مشایخی دوم که به هنر نقاشی علاقه‌مند است، همراهی خوبی با ما داشت. ما طی سه ماه و در ۳۰ جلسه تمرین، به آمادگی کامل برای اجرا رسیدیم.
او درباره استقبال مخاطبان نیز می‌گوید: با وجود رونق نسبی تئاتر مشهد پس از دهه فاطمیه، استقبال مخاطبان به دلیل مسائل اقتصادی و قیمت بالای بلیت‌ها کمی محدود بوده است. بااین‌حال، بازخورد‌هایی که دریافت کرده‌ایم، مثبت و متنوع بوده است؛ البته طبیعی است که یک نمایش نتواند تمامی سلایق را راضی کند.
این کارگردان در پایان ادامه می‌دهد: هدف اصلی ما در این نمایش، جلب توجه مخاطب به خودشناسی است. این پیام در پایان‌بندی نمایش برجسته می‌شود که «انسان می‌تواند در خود، اولین رگه‌های نور و خلوص را پیدا کند، بدون اینکه به عوامل بیرونی وابسته باشد.»
علاقه‌مندان می‌توانند برای خرید بلیت این نمایش به سایت گیشات مراجعه کنند.