به گزارش شهرآرانیوز؛ عنوانش همراه سراست، اما ظاهرش با داخلش بسیار تفاوت دارد. یک مجموعه چندضلعی آجری، کانکسی که دور تا دور شیشه و پنجره دارد. ورودی زنانه و مردانه همراه سرا جداست، اما در داخل آن نه سرویس بهداشتی وجود دارد، نه شیر آبی برای شست و شو. حتی فرش هم برای نشستن نیست! چه برسد به تخت و صندلی برای خوابیدن و نشستن. وضعیت همراه سرای بیمار در بیمارستان امام رضا (ع) این روز‌ها فقط به یک چاردیواری اطلاق می‌شود که فقط سقفی برای خوابیدن دارد.
با این حال باز هم در همین چاردیواری مسقف دست کم در یک هفته اخیر به ویژه در شب‌ها جای سوزن انداختن نیست. همراهان بیمار که از صبح دنبال دوا و درمان بیمارشان هستند بالاخره شب برای استراحت به همین چاردیواری پناه می‌آورند تا بتوانند رایگان شب را به صبح برسانند و کمی استراحت کنند. در این اتاق خالی جایی برای زیرانداز پهن کردن و خوابیدن پیدا نمی‌کنید.
وضعیت همراه سرای بیمار در بیمارستان قائم (عج) هم چندان تفاوتی با بیمارستان امام رضا (ع) ندارد. همراه سرای بیمار در بیمارستان قائم (عج) نسبت به بیمارستان امام رضا (ع) فقط یک فرش اضافه‌تر دارد. اینجا همراهان بیمار بدون هیچ پتو و بالشی، کنار هم خوابیده‌اند. تعدادی کفش هایشان را جلو در ورودی همراه سرا از پا درآورده‌اند. تعدادی هم از ترس دزدیده شدن کفش ها، آن‌ها را در کنارشان روی فرش قرار داده‌اند.
آنچه بیشتر از همه بعد از ورود ما به داخل همراه سرا مشمئز کننده است، بوی بیش از چهل جفت کفشی است که در همان ورودی کانکس همراه سرا رها شده‌اند. گرمای چیلر بزرگی که در این همراه سرا قرار دارد قاعدتا باید مطلوب باشد، اما در و پنجره‌های باز و شیشه‌های شکسته این همراه سرا هم علتی است که نمی‌گذارد دمای هوای داخل گرم بماند.
تعدادی پیامک از وضعیت نامناسب همراهان بیمار در دو همراه سرای بیمار بیمارستان امام رضا (ع) و بیمارستان قائم (عج) مشهد به سامانه صدای مردم شهرآرا رسید. به واسطه همین پیامک‌ها بر آن شدیم تا در یک بازدید میدانی به سراغ همراهان بیمار در این دو بیمارستان برویم.
ورودی اصلی بیمارستان امام رضا (ع) مقابل بخش داخلی، نخستین همراه سرایی است که مورد واکاوی قرار می‌دهیم. در ورودی همراه سرای ویژه بانوان نیمه باز است و به دلیل خرابی به طور کامل بسته نمی‌شود. کانکسی کنار در ورودی وجود دارد که گویا متعلق به نگهبان همراه سراست. البته به اذعان همراهان بیمار نگهبان فقط نیم ساعت اولیه صبح و نیم ساعت اولیه شب در این مکان مستقر می‌شود. همراهان بیمار یک در میان روی زمین خوابیده یا نشسته‌اند. تلویزیون حدود ۲۷ اینچی روی دیوار قرار دارد که به گفته مردم نه کنترل دارد نه روشن می‌شود.
یکی از همراهان بیمار که از سبز وار به مشهد آمده است و بیمارش در بخش زنان بستری است درباره وضعیت نامناسب همراه سرا به گزارشگر ما می‌گوید: بیمارستان به نام امام هشتم (ع) است دست کم از آستان قدس رضوی دو تا فرش برای اینجا بگیرند. زمین سرد است ما از شهرستان آمده‌ایم نمی‌توانستیم با خود فرش بیاوریم. یک زیرانداز داخل ماشین داشتیم همین را آوردیم و پهن کردیم. داخل همراه سرا فقط یک پتو وجود داشت که همان را روی زیراندازمان پهن کردیم تا شب را بخوابیم. اتاق شب‌ها به شدت سرد می‌شود و گرمایش آن جواب نمی‌دهد. نه بالشی نه فرشی!
او ادامه می‌دهد: سرویس بهداشتی نزدیک، اما بسیار کثیف است.
بیمار دیگری که از نیشابور به مشهد آمده است ادامه می‌دهد: من پرتودرمانی دارم. آن هم ۲۸ جلسه. از نیشابور به مشهد آمده‌ام. نمی‌توانم هر روز راهی مشهد شوم و برگردم. تصمیم گرفتم کل ۲۸ روز را در مشهد بمانم. شب سوم بود که از شدت سرما در این همراه سرا، سرما خوردم. گرمایش دارد. اما زمین سرد است و از پنجره‌ها باد می‌آید. این بیمار ادامه می‌دهد: کسی که پرتودرمانی دارد باید شرایط خوبی برای استراحت داشته باشد. درست است که بیمارستان در قبال اسکان ما تعهد ندارد، اما همین مکان را لااقل تجهیز کند. همراه سرا حتی فرش ندارد. پنج تا صندلی استخری اینجا وجود دارد که نه تخت هستند و نه صندلی. هیچ کس نمی‌تواند از آن استفاده کند.
همراه بیمار دیگری که ادعا دارد بیمارش پنج روز است در بخش زنان بستری است اظهار می‌کند: روز‌ها تا شب اینجا هستم. حداقل کاش از غذای بیمارستان با دریافت وجه به همراهان بیمار غذا می‌دادند.
او در ادامه این تأکید را دارد: داخل همراه سرا فقط یک بخاری وجود دارد. مسئول و نگهبان اینجا اصلا حضور ندارد تا مشکلات داخل همراه سرا را ثبت کند. اینجا نظافت نمی‌شود حتی یک سطل زباله ندارد. روز گذشته یکی از همراهان بیمار خود تصمیم گرفت با جاروی داخل ماشینش زمین اینجا را جارو کند. با کفش در همه جای شهر راه می‌رویم. داخل همراه سرا هم باید با کفش بیاییم و شب‌ها از بوی کفش نمی‌توانیم درست بخوابیم.
از خیابان کوهسنگی مشهد وارد بیمارستان قائم (عج) می‌شویم. ابتدا سوله تخلیه زباله قرار دارد و کمی جلوتر کانکس همراه سرای بیمار مشخص است. با اینکه ساعت ۹ صبح است، اما در قسمت بانوان جای سوزن انداختن نیست. وضعیت اسکان از همراه سرای بیمارستان امام رضا (ع) بهتر است. البته تنها مزیت این همراه سرا فرش‌های گلدار قرمزی است که روی زمین پهن شده است.
بوی کفش و گرمای چیلر کل فضا را احاطه کرده است. تعدادی در همین ازدحام و شلوغی خوابیده‌اند، گروهی مشغول خوردن صبحانه هستند و عده‌ای هم مشغول دو تا دو تا چهار تا کردن حساب کتاب بیمارستان هستند. شیشه‌های پنجره مقابل در ورودی شکسته است.
خانمی قصد دارد از همراه سرا خارج شود از او در خصوص وضعیت همراه سرا می‌پرسم که می‌گوید: وضعیت برای یک شب را به صبح رساندن خوب است، اما برای همراه بیماری که قرار است چند شب و حتی یک ماه اینجا بماند وضعیت حاد است. کنار همراه سرای بانوان زمین افتاده‌ای است که نخاله‌های صنعتی مانند انواع لامپ و مهتابی سوخته در آنجا رها شده است. افزون بر آن بوی مشمئز کننده فاضلاب از کنار همراه سرا کل شب به مشام می‌رسد. فکر می‌کنم چیزی شبیه چاه‌های فاضلاب در این قسمت از بیمارستان قرار دارد.
این همراه بیمار می‌گوید: همین صبح بود که یکی از همراهان بیمار می‌گفت اینجا روی ورود و خروج افراد و اینکه حتما کسانی که ساکن هستند همراه بیمار باشند نظارتی وجود ندارد. ظاهرا دوماه قبل در همین جا یکی از همراهان بیمار گوشی تلفن همراهش به سرقت رفته بود!
همراه بیمار دیگری در این باره معتقد است؛ نظافت اینجا باید مرتب انجام شود تنها یک سرویس بهداشتی وجود دارد که خانم‌ها و آقایان مشترک از آن استفاده می‌کنند و شیر آب بیرون از کانکس برای گرفتن وضو و دست شستن گذاشته شده و فقط آب سرد دارد.
او می‌گوید: شب گذشته تعدادی از همراهان بیمار هیچ فضایی برای خوابیدن پیدا نکردند و رفتند. ظرفیت این همراه سرا آن هم برای بیمارستانی که این همه مراجعه دارد بسیار اندک است. کاش مسئولان به داد همراهان بیمار برسند.
هنوز دو ماه از انتشار آخرین گزارش ما درباره وضعیت دردناک همراهان بیمار حوالی بیمارستان‌های دولتی مشهد نگذشته است. گزارشی با تیتر «همراه سراهای ناهمراه» که در ۲۱ آبان امسال در همین صفحه به چاپ رسید. در آن گزارش به وضعیت اسفناک همراهان بیمار برای گرفتن اسکان در همراه سراهای دولتی اشاره کردیم.
کارشناس مدیریت امور بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد در آن گزارش بیان کرد: ۳۰ درصد بستری‌ها مربوط به خارج از استان است. این عدد بیانگر آن است که یک سوم بیماران ما در بیمارستان‌های دولتی، خارج از استانی هستند. در مشهد تعداد زیادی از همراهان بیمار هم همواره وجود دارند که نیازمند سقفی برای استراحت هستند.
محمدرضا مهری همچنین گفته بود: ظرفیت اسکان در بیمارستان قائم (عج) حدود چهل نفر و در بیمارستان شریعتی نیز همین تعداد است، بیمارستان‌های امدادی و امام رضا (ع) هم هر کدام پنجاه نفر ظرفیت اسکان دارند در مجموع حدود ۲۷۶ نفر اسکان در کل همراه سراهای مشهد وجود دارد که در برابر تنها آمار ۳۰ درصد از بستری‌های خارج از استانی ما عدد بسیار پایینی است.