به گزارش شهرآرانیوز مشهد، شهری است که به عنوان مرکز معنوی و زیارتی ایران شناخته میشود و هر ساله میلیونها زائر و گردشگر را به خود جذب میکند. این جذابیت ها، شهر مشهد را به یک مقصد برجسته در عرصه بهداشت و درمان تبدیل کرده و برای بسیاری از افراد، فرصتی برای بهبود وضعیت سلامت و رفع مشکلات پزشکی است.
اما معضلی که همیشه نمود عینی داشته است و نیاز به توجه جدی دارد، کمبود همراه سرا در این شهر است. همراه سرا به مکانی گفته میشود که همراه بیمار در زمان بستری او در بیمارستان در آن مکان اقامت میکند. این مکان معمولا باید دارای امکانات رفاهی و بهداشتی مناسب برای همراهان بیمار باشد، تا به کاهش استرس و نگرانی آنها کمک کند. به گواه آمارهای موجود، در شهر مشهد، تعداد همراه سراهای فعال برای همراهان بیمار بسیار کمتر از نیاز وجود دارد و همین مسئله همراهان بیماران را با مشکلات جدی روبه رو کرده است.
در این میان بعضی از همراهان بیماران برای اینکه به بیمار بستری شده خود نزدیک باشند ناچار به پذیرش شرایط نامناسب و نامطلوب در خوابگاههای دورافتاده، پارکینگهای با فضای بسته، اجاره خانههای قدیمی و فرسوده، خانههای اجارهای گران قیمت و حتی اسکان در حاشیه خیابان میشوند. در پیگیری مشکلات مردمی، امروز به بررسی چگونگی تأثیرات نامطلوب کمبود همراه سراها بر بیماران و معضلاتی که به وجود آمده است، پرداخته و نیاز به افزایش و بهبود امکانات همراه سرا را در مشهد برای رفع این مشکل مورد تأکید قرار داده ایم.
برای بررسی میدانی به میدان امام رضا (ع) روبه روی بیمارستان امام رضا (ع) میرویم. میدان امام رضا (ع) به عنوان محل اقامت همراهان بیماران در کنار بیمارستان امام رضا (ع) معروف است، اما متأسفانه این تراکم بیش از حد به وجود آمده در این مکان، فضای نازیبایی ایجاد کرده و به مشکلی بزرگ برای همراهان آنها تبدیل شده است. در فضای سبز این میدان چندین خانواده در حالی که کودک به همراه دارند بر روی زیرانداز نشسته اند و برخی پتو روی خود انداخته اند و به خواب رفته اند.
با یکی از شهروندان که ظاهر مضطرب و نگرانی دارد، وارد گفتگو میشویم. برادرش در بخش سوختگی بستری است و در مورد اینکه چرا به همراه سرای بیمارستان نمیرود، توضیح میدهد: واقعا وضعیت بدی داریم. کمبود همراه سراها از نظر تعداد محسوس است، همراهان بیماران که از شهرها و روستاهای دور به مشهد میآیند، باید ساعتها در میدان امام رضا (ع) منتظر بمانند و این شرایط برای بیماران و خانواده هایشان بسیار دشوار است.
بخش سوختگی هم همراه سرا ندارد و ما باید به ناچار در پارک اتراق کنیم تا نزدیک برادرم باشیم. او میافزاید: ما از مسئولان میخواهیم که به افزایش تعداد همراه سراها در این محل توجه کنند، این اقدامات به بیماران و همراهانشان کمک و از ایجاد فضای نازیبا جلوگیری میکند.
به سمت دیگر میدان امام رضا (ع) میرویم. مردی همراه با فرزندش روی چمنها دراز کشیده است. از او درباره وضعیت همراه سرای بیمارستان میپرسم. میگوید: من از باخرز آمده ام و دو هفته است که اینجا هستم. برادرم برای عمل قلب در بیمارستان امام رضا (ع) بستری شده است. متأسفانه همراه سرای این بیمارستان پر است و جای خالی ندارد. من مجبور شده ام در یک خانه اجارهای نزدیک به بیمارستان بمانم که اجاره آن خیلی گران است. از او درباره قیمت اجاره میپرسم. بیان میکند: من بابت هر شب ۳۰۰ هزار تومان پول میدهم. این خانه هم خیلی کوچک و تاریک است و امکانات رفاهی زیادی ندارد.
از او سؤال میکنم که آیا با دیگر همراهان بیماران صحبت کرده اید؟ آنها هم با همین مشکلات روبه رو هستند؟ این شهروند میگوید: من با چند نفر دیگر صحبت کرده ام. بعضی از آنها حتی نتوانسته اند خانه اجاره کنند و در پارکینگهای بسته یا در حاشیه خیابان مانده اند. آنها شرایط خیلی بدتری دارند. این همراه بیمار ادامه میدهد: فکر میکنم که حق من به عنوان همراه بیمار رعایت نشده است. فقط میخواهم، بتوانم در یک مکان تمیز و آرام، بهوش بودن و حال برادرم را بپرسم. فکر میکنم که دولت باید به این مشکل رسیدگی کند و تعداد و کیفیت همراه سراها را بیشتر کند.
برای بررسی وضعیت همراه سرا به داخل بیمارستان میروم. همراه سرای بخش قلب یک فضای کوچکی است که از ظاهرش مشخص است پیش از این نمازخانه بوده است و به دو بخش تقسیم شده است. یک بخش مردان و بخشی دیگر زنان. امکانات خاصی هم ندارد و فضای آن شیشهای است و دید به داخل دارد. چند نفری در این همراه سرا خواب هستند.
از متصدی این همراه سرا درباره شرایط پذیرش همراه بیمار در این همراه سرا میپرسم. او میگوید: در صورتی که شخصی در بخش قلب بستری باشد، بخش یک برگه به همراه بیمار میدهد و همراه بیمار آن را به نگهبانی ارائه میدهد و یک کارت به همراه بیمار داده میشود که بنا به هر تعداد روزی که بیمار در بخش بستری است، همراه میتواند به صورت رایگان از این فضا استفاده کند.
در ادامه برای پیگیری وضعیت همراه سراهای بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد به سراغ مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد میرویم. محمد پهلوان با بیان اینکه به طور کلی ایجاد همراه سرا وظیفه دانشگاه علوم پزشکی نیست، وظیفه دانشگاه رسیدگی به درمان بیماران است، توضیح میدهد: احداث همراه سرا کار مضاعف برخی از بیمارستانها ست و به طور کلی موضوع همراهی بیماران، یک معضل بزرگ اجتماعی است و مدیران شهرها باید تدبیری در این خصوص بیندیشند تا همراهان بیمار مجبور نشوند در اطراف بیمارستانها چادر و زیرانداز پهن کنند.
وی میافزاید: این موضوع یک چهره زشت و نازیبایی برای شهر ایجاد میکند. باید مسئولان شهری یک کار اساسی برای همراهان بیمار انجام دهند. در بیمارستان امام رضا (ع) برای همراهان بیما ر یک همراه سرا ایجاد شده است.
برای بررسی بیشتر امکانات همراهسراهای بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد، موضوع را با مدیر امور بیمارستانها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه در میان میگذاریم.
رضا وثوقیمقدم با بیان اینکه در تکالیف وزارت بهداشت تکلیفی تحت عنوان همراهسرا نیست، توضیح میدهد: با این حال برای رفاه همراهان بیمارانی که در بیمارستانهای شهر مشهد بستری میشوند، فضاهایی برای استراحت موقت در نظر گرفته شده است که همراهسرای بیمارستان قائم، دو سوله به مساحت هرکدام صدمترمربع به صورت مجزا برای استفاده بانوان و آقایان دارد. او میافزاید: همراهسرای بیمارستان امام رضا (ع) نیز به سه همراهسرا، هر کدام به دو بخش مجزا برای برادران و خواهران تقسیم میشود و هر کدام از این همراهسراها سیصدمتر و مجموعا بالای ۱۰۰۰متر است.
مدیر امور بیمارستانها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه با اشاره به روند استفاده از همراهسراها میگوید: همراه بیمار از واحد مددکاری به همراهسرا معرفی میشود و با هماهنگی با صنف هتلداران و معرفی همراهان نیازمند، به مدیر صنف، برای تأمین محل اسکان و پذیرایی، صبحانه، ناهار و شام در صورت لزوم معرفی میشود. او ادامه میدهد: همراهسرای بیمارستان دکترشیخ دارای پنجطبقه است. یک طبقه اداری و چهارطبقه برای همراهسراست که هر طبقه شامل دوقسمت برای بانوان و آقایان و شامل ۲۴ تخت برای هر طبقه با ۷۰۰ متر زیر بناست. زمین متعلق به شهرداری و از سوی خیران ساخته شده است. همچنین در بیمارستان شهید کامیاب نیز همراهسرایی وجود دارد که از سوی خیران مدیریت میشود.