ناصر جاهدنیا در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز، در خصوص انیمیشن «ژولیت و شاه» که در جشنواره فیلم فجر در مشهد اکران شده است، اظهار کرد: این انیمیشن داستان سفر ناصرالدین‌شاه به فرنگ است که در واقع در این سفر به تئاتر دعوت می‌شود و در این تئاتر به واسطه بازیگر خانمی که آنجا حضور دارد، علاقه‌مند به آن بازیگر و تئاتر می‌شود.
وی افزود: ناصرالدین‌شاه درخواست می‌کند آن تئاتر داخل ایران اتفاق بیفتد و ما معضلاتی را که قرار است اجرای این تئاتر در ایران ایجاد کند، مشاهده می‌کنیم. این انیمیشن هم بار طنز و هم بار نقد‌های اجتماعی دارد. نقش اصلی ژولیت است و در واقع تصویری از دنیای ژولیت را می‌بینیم.
جاهدنیا با بیان اینکه انیمیشن ژولیت و شاه را باید فراتر از متن آن تحلیل کنیم، عنوان کرد: این کار کاملاً ایرانی بود و تلاش داشت پیوستی بین فرهنگ ایران و اروپا ایجاد نماید، با نگاه به اینکه بتواند راهی را به بازار‌های خارجی باز کند؛ شاید به همین دلیل در بخش‌هایی مجبور بودند داستان را به سمت‌وسویی ببرند که چندان برای مخاطب قابل‌درک نباشد. این تجربه‌ای بود برای اینکه موضوعات بین‌فرهنگی بسازیم.
تهیه‌کننده انیمیشن ساعت جادویی بیان کرد: این انیمیشن اصلاً کار کودک و خردسال نیست. متاسفانه این فرهنگ را در کشور نداریم و انیمیشن را صرفاً برای کودک و نوجوان می‌دانیم، در حالی که در دنیا برای گروه سنی بزرگسال هم تولید می‌شود. گروه سنی این کار ۱۲ سال به بالا یعنی نوجوان و بزرگسال بود. شاید بخش‌هایی از کار حذف یا بومی‌سازی شده و ممکن است این کار نسخه متفاوتی نیز داشته باشد.
وی ادامه داد: به لحاظ تکنیکی کار تلفیقی از انیمیشن دوبعدی و سه‌بعدی بود. صنعت انیمیشن ایران بسیار جوان است، تازه دارد تجربه می‌کند و نباید آن را با چیزی که در دنیا اتفاق می‌افتد، مقایسه کرد. صنعت انیمیشن در آمریکا بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد، در حالی که ما کمتر از ۱۰ سال است تولید صنعتی انیمیشن داریم.
جاهدنیا اضافه کرد: تمام بار این تولید صنعتی روی دوش استودیو‌ها و هنرمندان جوان است که در این فضا تجربه می‌کنند؛ البته قطعاً این موضوع قابل‌توجیه نیست، زیرا مخاطب پول می‌دهد و بلیت می‌گیرد تا داخل سینما برود و فیلمی ببیند که متوجه آن باشد و لذت ببرد.
تهیه‌کننده انیمیشن ساعت جادویی با اشاره به اینکه محصولات انیمیشن ایرانی حداقل‌ها را دارند، اما تجربه می‌کنند تا این کیفیت بالاتر برود، تصریح کرد: اگر نسبت به پنج سال پیش نگاه کنیم، الان کار‌ها از نظر تکنیک و داستان بهتر است، به علاوه اینکه انیمیشن محصولی استراتژیک بوده و قابلیت و پتانسیل این را دارد که وارد بازار‌های بین‌المللی شود.
وی خاطرنشان کرد: انیمیشن ژولیت و شاه می‌تواند شروعی بر این اتفاق در صنعت سرگرمی ایران باشد که انیمیشن صرفاً برای کودک، نوجوان و خردسال ساخته نشود، اگرچه در این زمینه نیاز زیادی وجود دارد. این انیمیشن تجربه خوبی بود و اگر به‌تدریج جا بیفتد و در تبلیغات هم لحاظ شود که مناسب بزرگسال است، می‌تواند این فرهنگ‌سازی را داشته باشد.
جاهدنیا در خصوص ساخت انیمیشن در مشهد گفت: ساخت انیمیشن در مشهد چالش است. متاسفانه از صنعت انیمیشن در استان و حتی خارج از استان هیچ حمایتی نمی‌شود. صنعت انیمیشن امروز روی پای خود ایستاده و حمایت‌ها بیشتر معنوی است.
تهیه‌کننده انیمیشن ساعت جادویی افزود: امروز ساخت انیمیشن به لحاظ اقتصادی توجیه ندارد، هرچند وضعیت صنعت سینمای ما هم خوب نیست، اما انیمیشن بیشتر بحران دارد. علاوه بر عدم توجیه فضای حاکمیتی و دولتی، مسئله دیگری نیز داریم که در زمینه انیمیشن آموزش داریم، اما متاسفانه بخش عمده‌ای از نیرو‌های فنی و متخصص ما مهاجرت می‌کنند یا اگر مهاجرت نکنند برای استودیو‌های خارجی دورکاری انجام می‌دهند.
وی ادامه داد: این اتفاق خوبی بوده و به نوعی ارزآوری است، اما خیلی بهتر می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد. ما موقعیت استثنایی در منطقه داریم و هیچ کشوری در اطراف ما صاحب صنعت نیست. الان به نقطه‌ای رسیدیم که هر سال چهار پویانمایی داریم و این اصلاً در خاورمیانه وجود ندارد. مشهد نیز قطب صنعت انیمیشن است، ما سال گذشته سه محصول سینمایی در فضای اکران سینمایی کشور داشتیم؛ این یک ظرفیت است.