در کشور ما پارک‌های علم و فنا وری نقشی استانی برای حمایت از شرکت‌های نوپا دارند و بعضی از آن‌ها مثل پارک علم و فناوری خراسان ٢ دهه سابقه حضور در اکوسیستم دانش بنیان و استارت آپی دارند. در این بین، مجموعه‌هایی مثل پارک ICT یا نفت می‌خواهند نقش پارک تقاضامحور را بازی کنند. در اصول کار، قرار است پارک‌های فناوری استانی نقش عرضه کننده و رشددهنده شرکت‌ها را بازی کنند و پارک‌های موضوعی می‌کوشند میان شرکت‌های رشدیافته و بازار ارتباط ایجاد کنند. اگر مجموعه‌های تازه بتوانند به چنین نقشی عمل کنند، نه تنها هیچ موازی کاری‌ای انجام نمی‌شود، بلکه خدمات تازه‌ای هم به شرکت‌های حاضر در اکوسیستم کارآفرینی و دانش بنیان عرضه می‌شود. این در حالی است که اگر مجموعه‌های تازه بخواهند در حوزه‌هایی که قبلا پارک‌های علم و فناوری فعالیت کرده اند به کار بپردازند، نتیجه تنها گیج شدن استارت آپ‌ها و شرکت‌های نوپا خواهد بود.
در واقع، کارکرد مجموعه‌هایی مانند پارک ICT باید بیشتر به سمت ارتباط دادن شرکت‌هایی که توسط پارک‌های علم و فناوری توسعه پیدا کرده اند با بازار باشد. اگر قرار باشد این مجموعه‌ها هم خدماتی مانند فضای استقرار و حمایت‌های تحقیقاتی از شرکت‌ها را انجام دهند، تفاوتی با پارک‌های علم و فناوری نخواهند داشت. مثلا مدتی است که وزارت نفت پارک فناوری نفت را راه اندازی کرده است. این پارک در استان‌ها هیچ شعبه‌ای ندارد و اعلام کرده است ارزیابی و نظارت بر شرکت‌های فعال در این حوزه به عهده پارک‌های علم و فناوری استان‌ها خواهد بود و این مجموعه تنها وظیفه تضمین خرید محصولات شرکت‌ها و تأمین بازار آن‌ها را به عهده خواهد داشت.
اگر چنین فرایندی درباره همه پارک‌هایی که سازمان‌ها و وزارت خانه‌های مختلف در حال راه اندازی آن‌ها هستند در پیش گرفته شود، خدمت خوبی به شرکت‌های دانش بنیان و کارآفرینان کشور خواهد بود.