به گزارش شهرآرانیوز؛ تابستان گذشته رئال مادرید پس از یک فصل هیجان انگیز که در آن نه تنها لالیگا، بلکه لیگ قهرمانان را نیز فتح کرده بودند، توانستند کیلیان امباپه را هم به فهرست خود اضافه کنند. فوقستاره فرانسوی به تیمی اضافه شده بود که فصل گذشته با ۱۰ امتیاز اختلاف نسبت به بارسا، لالیگا را به دست آورده بود و روی کاغذ فصلی تیرهتر از قبل انتظار آبی و اناریها را میکشید.
بارسا غرق در مشکلات مالی بود و آنها ناچار به استفاده از استعدادهای آکادمی خود، یعنی لاماسیا بودند، اما چیزی که ورق را به سود بلوگرانا برگرداند، آمدن هانسی فلیک به این باشگاه بود. تابستان گذشته هیچکس فکرش را هم نمیکرد که جذب این مربی برای بارسا تاثیر چندبرابری روی موفقیت این تیم نسبت به آمدن امباپه به رئال داشته باشد، اما این ژنرال آلمانی دقیقا همان پازل گمشده بلوگرانا بود و توانست پتانسیل نهفته در پدیدههای لاماسیا را به بهترین شکل ممکن نمایان کند.
این روزها به راحتی میتوان فراموش کرد که قبل از شروع فصل چقدر بلاتکلیفی در اطراف بارسلونا وجود داشت. لاپورتا قول داده بود که هرج و مرج ثبت نام بازیکنان که پنجرههای نقل و انتقالات قبلی را خراب کرده بود تکرار نشود، اما دنی اولمو، تنها خرید مهم تابستان گذشته آنها بازهم به دلیل مشکلات مالی در فهرست این تیم در بازیهای ابتدایی لالیگا حضور نداشت و اگر مصدومیت کریستین اریکسن و خارج شدن او از فهرست بارسا نبود، غیبت اولمو طولانیتر هم میشد.
بسیاری از هواداران نیز همچنان از شیوه برکناری ژاوی در انتهای فصل گذشته ناراحت بودند و لاپورتا را در این مورد مقصر میدانستند. با این حال، فلیک با انجام بسیاری از وظایف رسانهای خود با ترکیبی اطمینانبخش از آرامش و خونسردی، زمان کمی را تلف کرد تا خود را بین هواداران محبوب کند. مهمتر از آن او استعدادهای تازهای را به فهرست تیمش اضافه کرد و همچنین ستارههای افول کرده فصل قبل بارسا، از جمله رافینیا را به اوج دوران فوتبالیشان رساند.
لاپورتا قبل از شروع کار فلیک برای او روشن کرد که تیم بارسا باید از نظر فیزیکی برای رقابت در چهار جبهه آماده باشد. فصل گذشته زیر نظر ژاوی، آبی و اناریها معمولا در یک چهارم پایانی بازیها محو میشدند و بارها امتیازات مهمی را در همین زمانها از دست داده بودند.
اما در این فصل زیر نظر ژنرال آلمانی، آنها به سطحی از آمادگی بدنی رسیده بودند که تا آخرین لحظات قادر به زیر فشار قرار دادن حریفان داشتند و بارها شاهد کامبکهای جذاب شاگردان فلیک در طول فصل بودیم.
هواداران و بازیکنان بارسا در طول فصل به سبک بازی مربی آلمانی خود ایمان داشتند. یکی از ویژگیهای تاکتیکی فلیک بازی بسیار بالای مدافعان این تیم و اصرار روی قراردادن خط آفساید در نزدیکی میانه زمین بود. شیوهای که در شرایط عادی یک چشم انداز وحشتناک برای هر مدافعی به شمار میرود، اما چهار مدافع بارسا از این چالش لذت بردند. با وجود ضربههایی که گاهی بارسا از این تاکتیک در طول فصل خورد، سرمربی سابق تیم ملی آلمان مصمم بود که مزایای این شیوه در نهایت ارزش ریسک روی آن را دارد. به عنوان مثال رئالیها چهار بار در سه رقابت مختلف تلاش کردند تا از رویکرد دفاعی ماجراجویانه بارسا نهایت استفاده را ببرند، اما در نهایت حتی یک بار هم نتوانستند موفق به انجام این کار شوند و ۴ شکست در طول فصل برابر بارسا متحمل شدند.
البته فلیک خوش شانس بود که یک گروه فوق العاده با استعداد از بازیکنان جوان داشت که مایل به پیروی از هر برنامه تاکتیکی که میخواست، بودند. مارک کاسادو، فرمین لوپز و حتی گاوی آسیب دیده همگی حداقل در ۱۰ بازی لیگ این فصل تاثیری فوقالعاده داشتند، در حالی که آلخاندرو بالده و پائو کوبارسی به مهرههای ثابت خط دفاعی بارسا تبدیل شده بودند. با این حال، بزرگترین استعداد بارساییها در این فصل بدون شک لامین یامال بود. این ستاره ۱۷ ساله بازیکنی بود که در بسیاری از دیدارهای این فصل تفاوتها را برای بارساییها رقم زده و آنها را به پیروزیهای حساسی رساند و آخرین نمونه آن هم در بازی قهرمانی چند روز پیش آنها برابر اسپانیول برمیگشت.
ستاره باتجربه تیم هم در این بین دوباره شکوفا شده بودند. روبرت لواندوفسکی یکی از درخشانترین فصلهای خود در بارسا را پشت سر گذاشت و رافینیا هم که تابستان گذشته در آستانه خروج از بارسا بود و هیچوقت نتوانسته بود در این تیم بدرخشد، زیر نظر فلیک به مرد مهارناپذیر خط آتش آبی و اناریها تبدیل شد.
رئال ممکن است به اندازه بارسلونا استعداد داشته باشد، اما وقتی صحبت از کار تیمی و هوش به میان میآید، فلیک و بازیکنانش در سطح بسیار بالاتری بودند.