به گزارش شهرآرانیوز، تلگراف با این عنوان نوشت: جهان معتقد است هنوز حدود ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با خلوص بالا در ایران دست نخورده باقی مانده است. ارزیابی اولیه اطلاعاتی پنتاگون حاکی از آن است که حملات اخیر تنها برنامه هسته‌ای ایران را چند ماه به عقب انداخته، بنابراین، در حالی که بنیامین نتانیاهو ادعای یک «پیروزی تاریخی» کرده، برخی از کارشناسان اسرائیلی نسبت به سرخوشی زودرس هشدار داده‌اند.
دنی سیترینوویچ، افسر سابق اطلاعات نظامی اسرائیل که بر ایران تمرکز دارد، می‌گوید: «ایرانی‌ها توانسته‌اند شجاعانه ۱۲ روز سرپا بمانند، آنها در برابر اسرائیل و آمریکا مقاومت کرده‌اند و توانسته‌اند به اسرائیل نیز آسیب بزنند؛ بنابراین آنها شکست نخورده‌اند و این، به نوعی، یک پیروزی است.»
رژیم صهیونیستی احتمالاً سه - هدف نظامی داشت. نابودی برنامه هسته‌ای ایران؛ تضعیف ارتش آن؛ و فروپاشی حاکمیت.
تلگراف نوشته است: آخرین و بزرگترین هدف، به وضوح شکست خورده است. ایرانیان قیام نکردند، به خیابان‌ها نیامدند و حلقه نزدیکان رهبری ایران نیز کودتایی انجام ندادند. حتی شاید همه چیز امن‌تر هم شده باشد، شکار خائنان از قبل آغاز شده است.
به نظر می‌رسد هدف دوم - تضعیف ارتش ایران - هم چندان موثر نبوده و جواب نداده است، واضح است که ارتش ایران متحمل ضربه شده، اما نابود نشده و بزودی با همه قدرت ظاهر خواهد شد.
اما اولین و مهمترین هدف - و تنها هدف مشترک آمریکا- در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ارزیابی آژانس اطلاعات دفاعی که به رسانه‌های آمریکایی درز کرده، تنها یک ارزیابی اولیه و «با اطمینان کم» از نتیجه حملات به سایت‌های هسته‌ای ایران بر اساس داده‌های فوری موجود است. این ارزیابی نشان داد که این حملات در فروپاشی زیرساخت‌های کلیدی زیرزمینی موفق نبوده‌اند، اگرچه ورودی‌های دو تأسیسات هدف را عملاً مسدود کرده‌اند.
در همین حال، منابع ناشناس آشنا با این گزارش به رسانه‌های آمریکایی گفتند که به نظر می‌رسد ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی ایران جابجا شده و نابود نشده است. این ادعا‌ها توسط دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، رد شده است و او اصرار دارد که حملات ایالات متحده تأسیسات هسته‌ای ایران را «به طور کامل نابود» کرده و برنامه جمهوری اسلامی را «دهه‌ها» به عقب انداخته است.
اما آیا ایران می‌تواند موفقیت هسته‌ای خود را تکرار کند؟ ایران در حال حاضر غنی‌سازی اورانیوم داخلی را به خوبی فرا گرفته و دارای منابع داخلی بزرگی از دانشمندان آموزش دیده در فیزیک هسته‌ای است.
بخش دشوار، قالب‌گیری مواد شکافت‌پذیر به شکل مناسب و قرار دادن آن با بار انفجاری و یک آغازگر نوترونی است که برای تحریک واکنش زنجیره‌ای در لحظه مناسب طراحی شده است. پس از ساخت این مکانیزم، باید آن را روی یک کلاهک نصب کرد و روی یک سیستم پرتاب (در مورد ایران، یک موشک بالستیک سوخت مایع شهاب-۳) نصب کرد.
دیوید آلبرایت، بازرس سابق تسلیحات، می‌گوید: اینها مشکلات مهندسی پیچیده‌ای هستند، اما مشکلاتی هستند که ایران قبلاً در آنها پیشرفت‌هایی داشته است.
منبع: ایسنا