کتاب «زن در اجتماع» به قلم دکتر ماهیار آذر و دکتر سیما نوحی است و نیم نگاهی به زندگی اجتماعی زنان در ایران دارد.
الهام یوسفی/ شهرآرانیوز - متأسفانه جست‌وجو بی‌فایده است! شاید این جمله برای شروع یک مطلب معرفی کتاب کمی عجیب باشد، ولی چاره‌ای نیست. باید بگوییم متأسفانه جست‌وجو بی‌فایده است! جست‌وجو در میان صد‌ها هزار کتاب نوشته شده درباره زنان، هر‌چه بیشتر ما را به این نقطه می‌رساند که آثار زبان فارسی تا چه میزان کم، معمولی و فاقد ارجاعات درست فرهنگی و اجتماعی است.
با این همه، بعضا کتاب‌های خوبی می‌توان یافت که از قضای روزگار، آن‌چنان که باید دیده و خوانده نشده‌اند. خوشبختیم که در این مطلب می‌توانیم یکی از آن آثار را به شما معرفی کنیم، اگرچه ارزیابی و نقد این کتاب زمان و حوصله بیشتری می‌طلبد. کتاب «زن در اجتماع» به قلم دکتر ماهیار آذر و دکتر سیما نوحی است.
به نظر می‌رسد آن‌ها کتاب‌های مشترک زیادی در حوزه تخصصی خود تدوین و تألیف کرده‌اند و اثر امروز را تنها می‌توان محصول دغدغه این ٢ روان‌شناس در حوزه تخصصی زنان دانست، زیرا مفاهیم مندرج در کتاب پیش از آنکه علمی و در حوزه پزشکی باشد، از منظر اجتماعی و روان‌شناسی و حقوقی نوشته شده است.
کتاب ١٠ فصل دارد با تیتر‌های روشن و مشخص. شروع کتاب و فصل اول بسیار خواندنی و جذاب است و ابتکار جالبی است که در چینش فصل‌ها فصل نخست را به عشق اختصاص داده‌اند. عشق و سیر تحول تاریخی آن، عشقی و مفهوم فلسفی و روان‌کاوانه آن همواره مورد مناقشه بوده است.
بعد از واکاوی این مفهوم و بررسی زاوایای مختلف آن، کتاب وارد مباحثی می‌شود که به نظر می‌رسد با عشق و مفهوم دوست داشتن بی‌ارتباط نیست: ازدواج، طلاق، چندهمسری، ازدواج موفق، ازدواج مجدد، ازدواج اجباری، و مقولات مهم و همه‌گیر خیانت.
در فصول بعدی نیز مباحث متنوعی طرح شده است: زن و خانواده، زن و مادری، زن و عوارض اجتماعی و روانی و حقوقی طلاق، جهیزیه، مهریه، اعتیاد، خودکشی، و خشونت علیه زنان. در آخرین فصل کتاب، نویسندگان به سراغ بررسی لوایح قانونی مربوط به ازدواج و طلاق و قوانین حمایت از خانواده می‌روند.
«زن در اجتماع» از آن نظر که نگاهی کلی به همه مسائل زنان دارد و نیم‌نگاهی هم به مقایسه وضعیت زنان ایران با زنان جهان، کتاب درخور توجهی است، اما در هر بخش از این کتاب و در هر موضوعی، می‌توان به کتاب‌های تخصصی‌ای که متخصصان و پژوهشگران همان حوزه نوشته‌اند رجوع کرد. البته در کمال تأسف، باید بگوییم عموما جست‌وجو بی‌فایده است و یافتن آثار عمیق که مسائل معاصر زنان ایران را واقع‌گرایانه و با تکیه بر پژوهش‌های میدانی بررسی و تحلیل کرده باشند شبیه یافتن سوزن در انبار کاه است.