نیاز‌های امروز جامعه به آموزه‌های مربوط به روز تاسوعا چیست؟

به گزارش شهرآرانیوز؛ کربلا شهدای والامقام و عظیم‌الشأن بسیار داشت و تاریخ هم به خودش شهید کم ندیده است و نخواهد دید، اما درمیان همه شهدا عباس‌بن‌علی (ع) جایگاهی رفیع و خاص دارد، تاجایی‌که همه شهدا در قیامت به مقام آن حضرت غبطه می‌خورند، از این‌رو در بررسی اینکه در آن وجود مقدس چه اوصافی وجود داشت که ایشان را باب‌الحوائج و دستان دوعالم را دخیل دستان بریده علمدار کربلا کرده است، با آیت‌الله حسن عالمی، نماینده مردم خراسان‌رضوی در مجلس خبرگان رهبری، گفت‌و‌گو کرده‌ایم.

معلم امام‌باوری

مطالب فراوانی درباره زندگی حضرت عباس (ع) وجود دارد که همگی آنها برای انسان آموزنده است. بیشترین درسی که ما باید از آن حضرت یاد بگیریم، امام‌باوری و اطاعت محض و مطلق از امام عصر و زمان است که در آن زمان، حضرت اباعبدا... الحسین (ع) بودند. در شرح حال حضرت عباس (ع) فراوان آمده است که ایشان دربرابر برادر بزرگوارشان، امام‌حسین (ع) و همچنین امام‌حسن (ع)، اطاعت مطلق و رعایت ادب در حد اعلی داشته‌اند.

درنهایت ادب و معرفت

حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) به قدری برای دو برادر بزرگوار خود احترام قائل بودند که هیچ‌گاه امام‌حسین (ع) را برادر خطاب نکردند، بلکه همیشه ایشان را آقا و مولایم خطاب می‌کردند. ایشان فقط یک‌بار سیدالشهدا (ع) را با عنوان برادر صدا کردند، آن‌هم زمانی بود که در صحرای کربلا از روی اسب بر زمین افتادند، درحالی‌که دست در بدن نداشتند؛ امام‌حسین (ع) را به استغاثه طلبیدند و عرض کردند: «برادرم، برادرت را دریاب!».

جان‌فدای امام زمان (ع)

این رفتار، درس بزرگی به ما می‌آموزد که همانا اطاعت مطلق از امام زمان خود و مداومت بر یاری امام تا شهادت است. مقاتل در شرح وقایع کربلا نوشته‌اند کسانی که به‌نوعی به بنی‌کلاب نزدیک و در لشکر عمربن‌سعد بودند، به حضرت ابوالفضل (ع) گفتند تو از وابستگان قبیله ما هستی، بنابراین از حسین (ع) فاصله بگیر تا درامان باشی و کشته نشوی، اما حضرت عباس (ع) با آن معرفت، شجاعت و غیرتی که داشتند، نه‌تنها این پیشنهاد را نپذیرفتند، بلکه با هیمنه خاصی آنها را از خود دور کردند. ایشان جان‌فدای امام زمان خود شدند که این درسی بزرگ برای ما محسوب می‌شود.

همراهی با حق تا دم آخر

در کربلا، یک طرف ظلم مطلق بود و یک‌سو عدل مطلق و ابوالفضل‌العباس (ع) جانب عدل مطلق را گرفتند و حتی لحظه‌ای تصور جدایی از این جبهه را هم در خود راه ندادند. شجاعت حضرت ابوالفضل (ع) به قدری بود که به‌گفته مقتل‌نویسان حدود ۳ هزار نفر به‌دست ایشان در لشکر دشمن تارومار شدند (برخی کشته و برخی زخمی شدند). علاوه‌بر روحیه شجاعتی که از پدر بزرگوارشان، حضرت علی (ع)، به ارث برده بودند، به لحاظ جسمی نیز بسیار قوی و تنومند و موزون بودند.

با فریب به عباس (ع) رسیدند

در مقاتل آمده است که فرمانده لشکر دشمن گفت شما در میدان باز به عباس‌بن‌علی (ع) دست نمی‌یابید، بنابراین صبر و کمین کردند تا وقتی حضرت خودشان را به آب فرات رساندند و مشک آب را از نهر علقمه پر کردند در راه بازگشت، کسانی توانستند به ایشان ضربه‌های اول را وارد کنند؛ یعنی این افراد در پشت درختان پنهان شدند و، چون حضرت عباس (ع) گذر کردند، به روی ایشان شمشیر گشودند؛ دست راست حضرت این‌گونه قطع شد.

دستم را می‌دهم، از حق دست نمی‌کشم

وقتی بازوی راست حضرت عباس (ع) قطع شد، رجز خواندند: «وَا... ِ اِنْ قَطَعْتُموا یَمینی اِنّی اُحامی اَبَداً عَنْ دینی»: به خدا سوگند اگر شما دست راست مرا جدا کردید، تا ابد از دینم دست برنمی‌دارم. این نیز درس دیگری است که می‌توان از حضرت عباس (ع) آموخت که انسان متدین، موحد، خداشناس و خداجو هرگز از دین خدا دست برنمی‌دارد؛ گرچه بخشی از بدنش نیز از بدن جدا شده باشد. ایستادگی، مقاومت و پایداری حضرت عباس (ع) این‌گونه بود.

شکست را بر دشمن تحمیل کنیم

امروز و در شرایط خاص کشور و جنگ تحمیلی اسرائیل و آمریکا، الگوگیری از حضرت عباس (ع) به ما توان مبارزه و مقاومت می‌دهد؛ مهم آنکه دشمن ما توان دشمنان حضرت عباس (ع) را ندارد. باید ایستادگی کرده، شکست نهایی را بر دشمن تحمیل کنیم، حتی اگر این دشمن، اسرائیل به‌تنهایی نباشد و ارباب آن نیز باشد. درس بزرگ حضرت عباس (ع) به ما این است که از دشمن نهراسیم.

عِده‌وعُده دشمن، سبب ترس نمی‌شود

یاران امام‌حسین (ع) را تنها ۷۲ تن تشکیل می‌دادند، درحالی‌که طبق روایات تاریخی در لشکر دشمن صدهاهزارنفر حضور داشتند، با این حال نه‌تنها هیچ‌گونه هراس و ترسی در حضرت عباس (ع) ایجاد نشد، بلکه هرچه بر لشکر دشمن افزوده می‌شد، اراده، ایستادگی و مقاومت ایشان نیز افزایش می‌یافت. آموختن درس مقاومت از عباس‌بن‌علی (ع) ما را مقابل دشمن پیروز می‌کند. امروز هم نباید جوسازی‌های رسانه‌ای و ادعا‌ها و دروغ‌های دشمن، سبب ترس و یأس ما شود، بلکه باید در مواجهه و شکستش عزم‌مان جزم‌تر شود.

باب حاجات عالمین

حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) آن‌قدر نزد پروردگار عالم عزیز است که هرکه با ارادت خالص به محضر ایشان برود، او را ناامید نمی‌کنند. نقل است یکی از اعراب بادیه‌نشین پسر بیمار خود را به حرم حضرت عباس (ع) می‌برد و با همان حالت عامیانه و سادگی خود، رو به ضریح حضرت می‌کند و شفای فرزندش را می‌خواهد. سپس فرزندش را رها کرده، می‌رود و بعد از بازگشت پسر را سالم می‌بیند.

سرّ عظمت عباس‌بن‌علی (ع)

دلیل اینکه خداوند متعال چنین جایگاهی به حضرت عباس (ع) می‌دهد، فداکاری و ایثارگری ایشان و عطا کردن تمام داشته‌هایش در راه خداوند متعال بود. نکته دیگری که شاید کمتر به زبان آورده می‌شود، این است که از حضرت ابوالفضل (ع) دو فرزند ذکور باقی ماند. یکی از آنها عبیدا... بن‌عباس (ع) بود؛ ایشان جزو فقهای بزرگ شیعه شد و از وی نسل‌درنسل فقهای بزرگواری برای هدایت و ارشاد مردم ظهور کردند.