به گزارش شهرآرانیوز، حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، همواره قبلهگاه عاشقان و ارادتمندان اهل بیت (ع) بوده و در طول شبانهروز پذیرای خیل عظیم زائران از اقشار مختلف جامعه است. اما در میان این جمع پرشور، توجه ویژه به قشر سالمندان، بیماران و افراد کمتوان، جلوهای خاص به این بارگاه ملکوتی میبخشد. طرح «معین الضعفا» که از صحن گوهرشاد آغاز شده و تا مضجع شریف رضوی امتداد مییابد، روزانه در سه نوبت، فرصتی مغتنم را برای زیارت دلنشین این عزیزان فراهم میآورد. در این طرح، خادمان حضرت رضا (ع) با مهربانی و دلسوزی، سالمندان و بیماران را با صندلیهای چرخدار به کنار ضریح مطهر هدایت میکنند تا زیارتی سرشار از معنویت را تجربه کنند.
روایت اشکها و لبخندهای عزیزترین زائران در طرح معین الضعفا
«معین الضعفا» تنها یک نام یا صفت نیست؛ در ادبیات رضوی، این عبارت سالهاست که تداعیگر قرار عاشقانهای میان سالمندان، معلولان و افراد کمتوان شهر با سلطان خراسان، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است. این طرح با هدف تسهیل زیارت برای کسانی که با محدودیتهای جسمی روبهرو هستند، به یاری خدا و همت خادمان حرم، هر سهشنبه برگزار میشود.
محدثه، دختر آرزومند زیارت
در میان زائران این سهشنبه، «محدثه»، دختر جوانی که از ناحیه پا دچار معلولیت است، با چشمانی درخشان و لبخندی بر لب، به استقبال ما آمد. وقتی از او پرسیدیم که چه آرزویی از امام رضا (ع) داشته است، با شور و اشتیاق گفت: «دوباره بیام حرمش با دوستام، وقتی دلم میگیره.» او و دوستانش، که همگی با محدودیتهای حرکتی روبهرو هستند، به همراه جمعی از سالمندان شهر، در این سه شنبه مهمان حرم رضوی شدهاند.
محدثه ادامه داد: «خیلی خوشحالم که امروز تونستم بیام اینجا و از نزدیک آقا رو ببینم. خادمان خیلی مهربون بودن و با صندلی چرخدار من رو تا کنار ضریح آوردن. اینجا که میآم، حس میکنم تمام غمهام از بین میره.»
حاج یونس، زائر سالخورده
در گوشهای دیگر از رواق، حاج یونس، مردی سالخورده که اشک شوق از چشمانش جاری بود، خاطراتش را با ما در میان گذاشت: «خدا خیرشون بده، خیلی وقت بود که توفیق زیارت نداشتم. امروز وقتی اومدم اینجا، هم پشت پنجره فولاد کلی دعا کردم، هم وقتی تو رواق مشغول دعا خوندن بودیم، تونستم با آقا امام رضا (ع) حرف بزنم و دلم رو سبک کنم.»
حاج یونس که با کمک یکی از خادمان به کنار ضریح مطهر مشرف شده بود، با بغض در گلو افزود: «این طرح واقعاً بینظیره. آدمهایی مثل من که دیگه توان راه رفتن ندارن، چطور میتونستن بیان زیارت؟ این خادمان فرشتههای نجات ما هستن. از صمیم قلبم از همه اونها تشکر میکنم.»
حاج خانوم صدیقی، هم که روی ویلچر چادر گلدارش را جمع و جور میکند، میگوید:" خادمی که ویلچر من را میراند، خیلی شبیه پسرم هست، من هم مثل فرزندم برایش دعا میکنم، خوشحالم که آمدم زیارت، دلم گرفته بود، اما بعد از اینکه رفتم پشت پنجره، دلم"باغ باغ" باز شد. "
این طرح که با استقبال بینظیر سالمندان و بیماران روبهرو شده، نه تنها راه را برای زیارت این عزیزان هموار کرده، بلکه موجی از امید و شعف را در دلهایشان زنده کرده است.
«معین الضعفا» نشان میدهد که عشق به اهل بیت (ع) هیچ مانعی نمیشناسد و مهر و دلسوزی خادمان حرم، این عشق را به واقعیتی دلنشین بدل ساخته است.