به گزارش شهرآرانیوز، در منابع شیعی نقل شده که حضرت امیرالمؤمنین(ع) به همراه دو فرزند گرامی‌شان به منزل مظاهر اسدی دعوت بودند. حبیببنمظاهر که در بهار جوانی بود و عشق و علاقه خاصی به سیدالشهدا(ع) داشت، به پشت‌بام خانه رفت تا لحظه آمدن امام‌حسین(ع) را تماشا کند.
زمانی که حبیب متوجه می‌شود مهمان‌ها نزدیک هستند، برای آنکه خبر را به خانواده برساند، باعجله در حالی که از پشت‌بام به پایین می‌آمد، لیز می‌خورد و می‌افتد و در همان‌جا جان خود را از دست می‌دهد.
پدر و مادر حبیببنمظاهر که این صحنه را می‌بینند برای آنکه مهمان‌ها متوجه نشوند و سبب ناراحتی آن‌ها نشود، جنازه پسرشان را در اتاقی پنهان می‌کنند.
زمانی که امام‌علی(ع) سراغ حبیب را می‌گیرد، مظاهر اسدی مرتبه اول ماجرا را بازگو نمی‌کنند؛ ولی وقتی امام(ع) برای بار دوم سراغ حبیب را می‌گیرد، مظاهر اسدی مجبور می‌شود که حقیقت را بازگو کند.
همان موقع امام‌حسین(ع) بر بالای سر جنازه می‌آید و صدا می‌زند «حبیب» و حبیببنمظاهر چشمان خود را باز می‌کند.
مرتبه دوم که حبیببنمظاهر جان خود را فدای امام(ع) می‌کند، در روز عاشوراست که حبیب در آنجا پیرمرد بود و تا آخرین قطره خون از حریم امام‌حسین(ع) و اهل‌بیتش دفاع کرد و جنگید.
منبع: خبرآنلاین