آزیتا حسین زاده عطار | شهرآرانیوز؛ جشنواره ملی «نسل امید» امسال با محوریت جوانی جمعیت و اهمیت فرزندآوری، پلی برای تبیین ارزشهای خانوادگی و نهادینه سازی فرهنگ باروری در جامعه برگزار شده است. یکی از بخشهای این رویداد، طراحی پوستر و کاریکاتور با این مضمون بود که هنرمندان استانی کاریکاتور و پوستر را پای کار ارائه آثار هنری به این جشنواره کشاند. آثار ارائه شده به این جشنواره که ابتدا در بخش استانی در مشهد مورد داوری قرار گرفت، جریانی از خلاقیتهای هنری و پیامهایی ارزشمند درباره ضرورت جوانی نسل آینده را به تصویر کشید.
این جشنواره نشان داد که هنرهای تصویری میتواند نقش مؤثری در ترویج دغدغههای ملی و فرهنگی داشته باشد و نگاه نسل نو را به موضوع جوانی و رشد جمعیت جلب کند. در این گزارش، در گفتوگو با دو داور این جشنواره، درباره این فعالیتهای هنری، پیامهای نهفته در آنها و تأثیرات احتمالی بر ترویج فرهنگ فرزندآوری به گفتوگو پرداختهایم.
محمود بازدار از داوران جشنواره «نسل امید» با اشاره به اینکه ۱۵۰ اثر در بخش پوستر مورد داوری قرار گرفت، در این باره میگوید: بیشتر آثار هنری که به دست ما رسید در سطح متوسط و نیز بالایی بودند و به لحاظ داوری آثاری که مرتبط با جوانی جمعیت بودند، برخی از قبل تولید و بخشی هم جدید تولید شده بودند. وی میافزاید: کارهایی که به دست ما رسید در ابتدا در سطح استان داوری شد و در مرحله بعد به مرحله ملی رسید.
او در پاسخ به برخی داوران در بخشهای دیگر این جشنواره که تأکید داشتند جغرافیای خلق اثر باید نمودی در آثار داشته باشد، خاطرنشان میکند: موضوع این جشنواره جوانی جمعیت و رشد جمعیت است، نمیدانم وقتی هنرمند در این مقوله که میتواند نگاه کلی تری داشته باشد، جغرافیای خلق اثر هنرمند چه ربطی میتواند به کیفیت آثار داشته باشد. شاید بتوانیم بگوییم که در مشهد رشد جمعیت بیشتری نسبت به سایر شهرها داشتهایم، اما این را نمیشود سببی دانست که کار هنری به واسطه آمدن به بخش استانی این جشنواره، حتما باید رنگ و روی استانی بودن را در خود داشته باشد.
بازدار با اشاره به زمان کوتاهی که برای ارسال آثار به این جشنواره در نظر گرفته شده است، میگوید: برای جشنوارههای موضوعی مانند «نسل امید» که موضوع آنها در استان و کشور این قدر اهمیت دارد، باید حتما پژوهشی انجام شود و کار مطالعاتی داشته باشیم که آن را به هنرمند ارائه دهیم تا او بر مبنای دانش و علمی که روی موضوع دارد به تولید اثر بپردازد و این میطلبد که نگاه جامع تری به موضوع تولید آثار داشته باشیم.
این هنرمند در ادامه صحبت هایش یاد آور میشود: در میان هنرمندانی که آثار خود را برای جشنواره ارائه کرده بودند و داوری آن را سه هفته پیش در بخش استانی انجام دادیم، آثار باکیفیت هم داشتیم که از میان آنها تعداد پنج اثر را به عنوان برگزیده انتخاب کردیم و درخواست کردیم که به هر پنج هنرمند جوایز یکسانی داده شود. او در پایان به نمایش برخی از آثار جشنواره در قالب نمایشگاهی خبر میدهد.
محسن اسدی از داوران بخش کاریکاتور جشنواره نسل امید است. او معتقد است: با توجه به اینکه زمان کمی برای ارسال آثار در این جشنواره در نظر گرفته بودند، آثار باکیفیتی در این جشنواره داشتیم. کاریکاتوریستهای مطرح استان در این جشنواره آثاری ارائه دادهاند.
وی درباره آثار برگزیده این رویداد میگوید: از میان کاریکاتورهایی که به دست ما رسیده است هنرمندانی که مقام اول تا سوم را کسب کردند و دو نفر دیگر که کیفیت آثارشان بسیار نزدیک به برگزیدهها بود انتخاب شدند. این داور بخش کاریکاتور جشنواره «نسل امید» ادامه میدهد: تعدادی از آثار بخش کاریکاتور که در جشنواره «نسل امید» کیفیت بهتری داشتند به زودی در نمایشگاهی به نمایش گذاشته میشوند.
او با اشاره به اینکه پارامتر استانی بودن آثار در بخش کاریکاتور و پوستر در کل دنیا امتیاز محسوب نمیشود، در خصوص شرایط داوری آثار مطرح میکند: آثار در این جشنواره باید متناسب با موضوع جشنواره انتخاب شده باشند و از نظر کیفی باید هنرمند بتواند با اثرش روی مخاطب تأثیر بگذارد.
او در بیان آسیب شناسی جشنوارههای کاریکاتور در ایران میگوید: «در شرایط حاضر با اینکه هنرمندان علاقه به تولید آثار دارند، دست و بالشان بسته است و از سوی دیگر، جشنوارهها هم رو به افول رفتهاند. بعد از کرونا ارز دیجیتال خیلی قوت پیدا کرد و خیلی از هنرمندان به سمت و سوی ان اف تی رفتند تا بتوانند آثارشان را بفروشند. اگر آشنایی داشته باشید در ان اف تی آثاری گرانتر خریداری میشوند که هیچ مضمون اعتقادی و انسانی ندارند.»
اسدی میافزاید: اکنون اگر نگاهی به جشنوارهها داشته باشید، در ۱۰ سال اخیر جشنوارهها از آب و لعاب گذشته افتادهاند و کمتر مورد استقبال هنرمندان هستند و آثار کمتری به آنها ارسال میشود. وی در ادامه میگوید: در این قبیل جشنوارهها غالبا ۸۰ درصد آثار در دور اول داوری حذف میشود، چون یا کارها آرشیوی است یا از اینترنت، هنری را گرفتهاند و ایده و سوژه کپی هستند یا با ایده جشنواره سازگاری ندارند و فقط ۲۰ درصد آثار قابل داوری کردن در مرحله دوم هستند.
در بخش پوستر و کاریکاتور اغلب این مشکل را داریم. این هنرمند مشهدی یادآور میشود: با توجه به شرایط موجود جشنوارهها باید فضا را به سمت و سویی ببریم که انفعال هنرمندان کاریکاتور در کشور مورد آسیب شناسی قرار گیرد و بتوانیم با تحلیل مسائلی که هنرمندان با آنها روبه رو هستند آثار هنری را به سمت و سوی پیشرفت و ارتقا سوق دهیم.