به گزارش شهرآرانیوز، پس از آنکه عکس‌هایی از دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، با مچ پا‌های متورم و دست‌های کبود منتشر شد، کاخ سفید فاش کرد که او به نارسایی مزمن وریدی مبتلا است، یک بیماری از عروق خونی که بر گردش خون در پاها تأثیر می‌گذارد.
کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، در یک کنفرانس مطبوعاتی در ۱۷ ژوئیه، در پاسخ به نگرانی عمومی در آمریکا ناشی از عکس‌های رئیس جمهور با تورم قابل توجه در اطراف مچ پا و کبودی روی دستانش، این تشخیص را فاش کرد.
در نامه‌ای به تاریخ ۱۷ ژوئیه از شان باربابلا، پزشک رئیس جمهور آمریکا آمده است که ترامپ تحت چندین آزمایش تشخیصی، از جمله آزمایش خون و اکوکاردیوگرام قرار گرفته است که هیچ نشانه‌ای از بیماری سیستمیک یا نارسایی قلبی را نشان نداده است. باربابلا نوشت است که رئیس جمهور ترامپ همچنان در سلامت عالی به سر می‌برد.
مونارا دینی، پزشک معالج در مرکز حفظ اندام دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید: «نارسایی مزمن وریدی یک بیماری بسیار بسیار شایع است و با توجه به سن ترامپ کاملاً قابل درک است که او به آن مبتلا باشد.»
نارسایی مزمن وریدی زیرمجموعه‌ای از یک دسته بزرگتر از بیماری‌ها به نام اختلالات وریدی عمدتاً پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و فقط باعث درد می‌شود، نه آسیب جدی‌تر یا مشکلات سیستمیک. این بیماری کاملاً شایع است و طبق گفته کلینیک کلیولند، شاید ۵ درصد از بزرگسالان آمریکایی را تحت تأثیر قرار دهد و خطر ابتلا به آن با افزایش سن افراد افزایش می‌یابد.
شبکه رگ‌هایی که خون را در سراسر بدن حمل می‌کنند شامل دو نوع لوله اصلی است. شریان‌ها خون تازه اکسیژن‌دار را از هسته بدن شما به اندام‌ها منتقل می‌کنند در حالی که ورید‌ها خون را به قلب و ریه‌ها بازمی‌گردانند. شریان‌ها باید فشار بالا را تحمل کنند و فقط بین ۱۰ تا ۱۵ درصد از خون بدن را در یک زمان در خود جای دهند.
رگ‌ها تحت فشار بسیار کمتری هستند و بنابراین می‌توانند دیواره‌های نازک‌تری داشته باشند و خون بیشتری را در خود نگه دارند. علاوه بر این، آنها حاوی دریچه‌های یک طرفه هستند که جریان خون را در جهت مناسب، به سمت اندام‌های داخلی، حفظ می‌کنند. طبق گفته‌ی دانشکده‌ی پزشکی جان هاپکینز، نارسایی مزمن وریدی با دریچه‌های ضعیف در رگ‌های پا مشخص می‌شود که اجازه می‌دهد خون به عقب جریان یابد و تحت نیروی جاذبه جمع شود. دینی می‌گوید این دریچه‌ها با افزایش سن افراد بیشتر نشت می‌کنند.
شایع‌ترین علت نارسایی مزمن وریدی، لخته شدن خون است که به دریچه قلب آسیب می‌رساند. علائم این بیماری عمدتاً بر پاها تأثیر می‌گذارد و شامل درد، گرفتگی عضلات در شب، تورم و تغییر رنگ پوست به حالتی چرمی شکل و زخم‌های باز به نام اولسر است.
دینی می‌گوید: «بدترین نتیجه‌ی ابتلا به این بیماری، زخم‌هایی است که می‌توانند ایجاد شوند. پوست آنقدر مایع را در خود نگه می‌دارد که در مقطعی می‌تواند بترکد و پوست را پاره کند و شما دچار زخم شوید. این اتفاق زیاد می‌افتد و از این نظر که نیاز به مراقبت از زخم دارد، ویرانگرتر است و می‌تواند دردناک باشد روی زندگی عادی افراد تاثیر بگذارد.»
دینی می‌گوید کبودی دست‌ها نشانه نارسایی مزمن وریدی نیست. باربابلا در نامه خود درباره ترامپ، این را به «سوزش جزئی بافت نرم ناشی از دست دادن مکرر و استفاده از آسپرین که به عنوان بخشی از یک رژیم استاندارد پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی مصرف می‌شود» نسبت می‌دهد.
نارسایی مزمن وریدی بیشتر در افرادی که اضافه وزن دارند یا باردار هستند، دچار آسیب پا یا لخته شدن خون شده‌اند یا اعضای خانواده‌ای دارند که با نارسایی مزمن وریدی نیز دست و پنجه نرم کرده‌اند، رخ می‌دهد. سایر عوامل خطر می‌تواند شامل سیگار کشیدن و ورزش ناکافی باشد.
به طور معمول، مدیریت نارسایی مزمن وریدی به بالا نگه داشتن پاها، افزایش ورزش و کاهش وزن متکی است. دینی می‌گوید درمان فشرده‌سازی، که می‌تواند شامل استفاده از جوراب یا پمپ‌های فشرده‌سازی باشد، همچنین می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. در موارد خاص، پزشکان ممکن است مداخلات جراحی جزئی را برای ترمیم یا برداشتن بافت آسیب‌دیده توصیه کنند. با این حال، نارسایی مزمن وریدی یک بیماری پیشرونده است که قابل درمان یا معکوس شدن نیست.