نماز جماعت صبح به امامت مرحوم آیت‌الله مروارید

در اوایل طلبگی‌ام، مدرسه ما در مشهد آن‌قدر به حرم مطهر نزدیک بود که گویی نفس‌هایش با نسیم رضوی درهم می‌آمیخت. روز‌ها می‌گذشت و من، در فضای معنوی این شهر مقدس، شاهد صحنه‌هایی بودم که تا ابد در ذهنم حک شد و هیچ‌گاه از یاد نخواهم برد. اذان صبح... نه‌فقط اذان، بلکه پیش از آن، مناجات‌خوانی دلنشین و شورانگیزی بود که از گلدسته‌های حرم مطهر به گوش می‌رسید.

آن نوای آسمانی، نه‌تنها فضای حرم را پر می‌کرد، بلکه در کوچه‌پس‌کوچه‌های قدیمی اطراف حرم، از میان حجره‌های بازار بزرگ فرش‌فروش‌ها و در تمام فضای معنوی اطراف حرم می‌پیچید. آن مناجات، آن عطر ملکوتی، گویی دعوتی بود از آسمان برای بیداری جان‌ها. زائران و مجاوران، در آن ساعات روحانی پیش از طلوع، با این نوا از خواب برمی‌خاستندو با اشتیاقی وصف‌ناپذیر آماده می‌شدند تا برای اقامه نماز شب و سپس نماز صبح، خود را به صحن‌های حرم مطهر یا مساجد اطراف برسانند. 

آن حال‌وهوا، آن شور بندگی، حقیقتا منحصر‌به‌فرد بود و امروز، دلم برای آن حس‌وحال تنگ می‌شود. در میان آن همه زیبایی و نور، یکی از خاطرات بسیار به‌یادماندنی برای من، حضور پربرکت مرحوم آیت ا... میرزاحسنعلی مروارید بود. ایشان، آن عالم فرزانه و فقیه وارسته، مسجد ملاحیدر را به کانونی از معنویت و علم بدل کرده بود. مسجد ملاحیدر، آنجا که در نزدیکی حرم مطهر، پناهگاه دل‌های مشتاق بود، هر بامداد صحنه حضور مردی بود که با وجود کهولت سن، پیش از اذان صبح و در اوج سردی یا گرمی هوا، خود را به مسجد می‌رساند و آماده اقامه نماز می‌شد. 

دیدن قامت خمیده ایشان که پیش از موعد در محراب حاضر می‌شد، برای من که نوجوانی بودم، درس بزرگی بود. نماز‌های جماعت ایشان، به‌ویژه نماز صبح، با استقبال مؤمنان و نمازگزاران مواجه می‌شد. جمعیت از کوچه‌ها و خیابان‌ها به‌سمت مسجد ملاحیدر روانه می‌شد تا به این دریای نور بپیوندند. حضور ایشان در آن فضای معنوی، برایم چنان خاطره‌ای ماندگار ساخت که هنوز هم وقتی به آن فکر می‌کنم، شوروحال آن دوران در وجودم زنده می‌شود. 

اهمیتی که علمای بزرگوار همچون مرحوم آیت ا... مروارید به نماز شب و اقامه نماز صبح در اول وقت می‌دادند، فقط یک وظیفه نبود، بلکه تجلی عشقی عمیق به بندگی و قرب الهی بود. این اهتمام و پایبندی، در ذهن من حک شد و نشان داد که چگونه یک عالم ربانی، با اعمال و رفتار خود، می‌تواند راهگشای مسیر معنوی بسیاری از انسان‌ها باشد. آیت ا... مروارید و مسجد ملاحیدر، برای من، بیش از یک نام و یک مکان، نمادی از بیداری، معنویت و شکوه آن دوران طلایی در شهر مشهد است؛ خاطره‌ای که نورش هیچ‌گاه در دالان زمان، کم‌سو نخواهد شد. شنیدم که بسیاری از بزرگان هم مقید بودند که در نماز به امامت ایشان شرکت کنند. 

آیت ا... مروارید، فقیهی وارسته و عارفی به تمام معنا، سال‌های متمادی در این مسجد امامت جماعت را برعهده داشت. هر بامداد، پیش از آنکه خورشید بال بگشاید و شهر را از خواب بیدار کند، صدای اذان از گلدسته‌های مسجد ملاحیدر به گوش می‌رسید و مؤمنان را به سوی نور و معنویت فرا می‌خواند. آیت‌ا... مروارید با قلبی سرشار از ایمان و چهره‌ای گشاده، آماده اقامه نماز صبح بود. 

مسجد ملاحیدر، با حضور آیت‌ا... مروارید، به محلی برای تبلور اخلاق اسلامی و انس با اهل‌بیت (ع) تبدیل شده بود. وقتی در ۱۴مهر۱۳۸۳، روح پرفتوح آیت‌ا... مروارید به ملکوت اعلی پیوست، مشهد در غم فقدان این عالم بزرگوار فرورفت. اما یاد و خاطره‌اش و تأثیر عمیقی که در مسجد ملاحیدر بر قلب مردم مشهد گذاشت، برای همیشه زنده خواهد ماند. مسجد ملاحیدر تا به امروز نیز، یادآور حضور آن عالم ربانی است که با زهد و تقوا، علم و اخلاق، نمونه‌ای درخشان از یک فقیه شیعه بود و این‌گونه، داستان آیت‌ا... مروارید و مسجد ملاحیدر، نه‌فقط روایتی از گذشته، بلکه الهام‌بخش آینده است. آیت ا... مروارید ترکیبی نادر از عرفان عملی، فقاهت دقیق و تعهد اجتماعی بود.