بهار حیات و زندگی

با پایان ماه صفر و پس از دو ماه حزن و اندوه، حال‌وهوای جامعه و رسانه‌ها تغییر می‌کند. بعد از اذان مغرب روز آخر ماه صفر، تلویزیون با پخش آهنگ «آمد بهار جان‌ها» از محسن چاوشی، نوید شادی و طراوت می‌دهد. این تغییر ریتم، گویی ترکی بر جان آدمی می‌اندازد؛ همان‌گونه که لیوان با تغییر دما ترک می‌خورد.

غم و اندوه جای خود را به شادی و خوشحالی می‌دهند، اما سؤالی مهم مطرح می‌شود؛ آیا ماه ربیع‌الاول واقعا مبارک است و باید به یکدیگر تبریک بگوییم؟ پاسخ این سؤال را می‌توان در رخداد‌های بزرگ و مبارک این ماه جست‌و‌جو کرد. ماه ربیع‌الاول با «لیله‌المبیت» آغاز می‌شود؛ شبی که امیرالمؤمنین (ع) در بستر پیامبر (ص) خوابید تا رسول خدا هجرت تاریخی خود را آغاز کند. 

این ماه با آغاز امامت حضرت حجت (عج)، نقطه اتصال زمینیان با منبع نور الهی، ادامه می‌یابد و با ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در روز هفدهم به اوج برکت و فرخندگی می‌رسد. این چهار رخداد بزرگ، هر یک به‌تنهایی برای مبارک بودن یک ماه کافی است. هرچند دستور مستقیمی از اهل‌بیت (ع) برای تبریک گفتن این ماه نداریم، عظمت این اتفاقات، ربیع‌الاول را به ماهی سراسر عید و برکت تبدیل کرده است.

تبریک رهبر معظم انقلاب

رهبر معظم انقلاب درباره این ماه فرموده‌اند: «بعضی از اهل معرفت و سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات و بهار زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی (ص) و فرزند بزرگوارش حضرت جعفربن‌محمد‌الصادق (ع) ولادت یافته‌اند و ولادت پیامبر، سرآغاز همه برکاتی است که خداوند برای بشریت مقدر فرموده است.» (۱۰/۱۱/۱۳۹۱).

معامله‌ای الهی

لیله‌المبیت، گواهی بر ایمان و معامله یک مؤمن واقعی با خداست. در این شب امیرالمؤمنین (ع) با علم به خطر جانی، خود را فدای نورانی‌ترین انسان هستی کرد. مؤمنی که به توحید اعتقاد راسخ دارد، در اجرای دستورات الهی ذره‌ای تردید نمی‌کند. آغاز امامت حضرت حجت (عج) نقطه شروع حرکتی است که زمین و زمینیان را به منبع نور الهی متصل می‌کند. این رخداد، سرآغاز نهضتی برای درهم‌کوبیدن ظالمان و مستکبران و نوشاندن عسل عدالت به بشریت است.

سرآغاز رحمت الهی

ولادت رسول خدا (ص) نقطه‌ای عطف در تاریخ بشریت است. روزی که زمین شاهد حضور مبارک ایشان شد، کاخ‌های فرعونیان به لرزه درآمد و زمین آماده سبز شدن شد. این روز، آغاز رهایی انسان از بند اسارت و بردگی و رسیدن به مقام خلیفه‌اللهی بود.

ولادت امام‌صادق (ع) نیز روز تبیین و تشریح اسلام واقعی است. در زمانی که تحریف دین خدا توسط شروران امت رواج یافته بود، ایشان به میدان آمدند و با تبیین اصول اسلام حقیقی، جلوی انحرافات را گرفتند. این اقدام بزرگ، سره را از ناسره جدا کرد و راه دسترسی به اسلام ناب محمدی را برای همگان هموار ساخت. 

ماه ربیع‌الاول، با این رخداد‌های عظیم، به‌حق بهار حیات و زندگی است. این ماه، فرصتی برای تأمل در برکات الهی و شکرگزاری از نعمت‌های بی‌پایان خداوند است. هرچند تبریک گفتن این ماه دستور مستقیم دینی ندارد، اما شادی و نشاط در این ایام، پاسداشت این برکات و یادآوری عظمت این رخدادهاست. باشد که در این ماه مبارک، دل‌هایمان به نور الهی روشن شود و قدم در مسیر عدالت و حقیقت برداریم!