محمد رضا فیضی
دبیر شهرآرامحله منطقه3
«لطفا گزارشی از خیابان پنجتن 47 تهیه کنید! افزون بر وجود زمین‌های رها شده، مسیر مناسبی برای رفت و آمد شهروندان در نظر گرفته نشده است و ممکن است هر لحظه حادثه دلخراشی برای شهروندان اتفاق بیفتد.» این متن پیامک یکی از شهروندان محله پنجتن بود که هفته گذشته به دستمان رسید و تصمیم گرفتیم برای تهیه گزارش سری به این خیابان بزنیم و مشکلات ریز و درشت محله را بررسی کنیم.
جای خالی بوستان در محله شهید قربانی
ساعت 5 عصر وارد خیابان پنجتن 47 می‌شوم. همان ابتدای خیابان مسجد جوادالائمه با نمای سنگ خودنمایی می‌کند. خانواده‌هایی به چشم می‌خورند که زیرانداز و بساط عصرانه و شام را به دست گرفته‌اند و طول خیابان را به طرف بوستان بزرگ ارم طی می‌کنند. خانم حسینی یکی از شهروندان محله شهید قربانی است؛ او به اتفاق دو پسر خردسالش تصمیم گرفته است روز خودشان را در بوستان ارم شب کنند. با او هم‌کلام می‌شوم. در ابتدای صحبت‌هایش می‌گوید: حدود 15 سال است ساکن محله شهید قربانی هستم متأسفانه محله ما با وجود زمین خالی بوستان ندارد و مجبوریم برای سرگرمی بچه‌هایم مسیرطولانی را طی کنیم و به بوستان ارم بیاییم.
خیابان، محل گذر عابر پیاده
وی در ادامه به مسیر تردد شهروندان در خیابان پنجتن 47 اشاره می‌کند و توضح می‌دهد: همان‌طور که می بینید خیابان بدون پیاده‌رو است و باید برای رسیدن به بوستان ارم از کنار خیابان عبور کنیم. در همین خیابان افزون بر بوستان ارم، موقوفه، اداره ناحیه 3 شهرداری، سالن ورزشی ارم و شهرک خطیب واقع شده است و بسیاری از شهروندان از همین خیابان رفت و آمد می‌کنند. سرعت خودروها و موتور سیکلت‌ها زیاد است و ممکن است هر لحظه با شهروندان برخورد کنند و خدای ناکرده شاهد حادثه دلخراشی باشیم.
حسینی در طول گفت‌وگوی ما نگران است. چند مرتبه از پسرانش می‌خواهد که از کنار خیابان عبور کنند. او در ادامه بیان می‌کند: مدتی قبل به اتفاق اهالی نامه‌ای به شهرداری ارسال کردیم اما تاکنون اتفاق خاصی رخ نداده است از شما هم درخواست دارم این موضوع را به صورت جدی پیگیری کنید تا در آینده نزدیک پیاده‌رو این خیابان احداث شود و شهروندان با خیالی آسوده رفت و آمد کنند.
گره مشکلات در زمین‌های رها
به سراغ یکی دیگر از شهروندان این خیابان می‌رویم. وحید عطایی 53 سال سن دارد و حدود 20 سال است که در همین خیابان ساکن است. او پلی به گذشته محله خود می‌زند و می‌گوید: تا چند سال قبل اینجا معروف به روستای خطیب بود البته الان هم بعضی با نام شهرک خطیب می‌شناسند. از وقتی به محدوده شهری پیوسته اسم درست و حسابی برای محله ما انتخاب نکرده‌اند. بر روی نقشه محلات هم مانده‌ایم ما جزو محله پنجتن هستیم یا شهید قربانی!
وی ادامه می‌دهد: مشکلات در محله ما زیاد است. زمین‌های رها شده به نظر من مهم‌ترین مشکل محله ماست. همین زمین‌های رها به محل امنی برای معتادان، دوره‌گردها و همچنین پرسه حیوانات ولگرد تبدیل شده که این وضعیت ناامنی را برای شهروندان به وجود آورده است.
تابستان داغ با بوی زباله
عطایی گلایه‌ای از شهروندان محله خود هم دارد. او در این باره می‌گوید: متأسفانه بعضی از شهروندان محله زباله‌های خود را در ساعت‌های تعیین شده بیرون از منزل خود نمی‌گذارند و در طول روز در زمین‌های رها شده می‌ریزند که این امر در فصل تابستان افزون بر ایجاد بوی نامطبوع، موجب جمع شدن حشرات موذی و نازیبایی محله شده است و سلامت ساکنان را به خطر می‌اندازد.
سالک در نخاله ساختمانی
شهروند ساکن خیابان پنجتن 47 به یکی دیگر از مشکلات زمین‌های رها شده، اشاره می‌کند و می‌گوید: تعداد و وسعت زمین‌های رها شده در محله ما کم نیست. بعضی از افراد سودجو زمین‌های رها را مکان مناسبی برای تخلیه نخاله‌های ساختمانی می‌دانند و بیشتر مواقع در ساعت‌های انتهایی شب صدای تخلیه نخاله ساختمانی به گوش می‌خورد. طبق گفته کارشناسان بهداشت و درمان، همین نخاله‌های ساختمانی عامل اصلی ازدیاد پشه سالک است که رد و نشان آن را روی صورت بعضی از بچه‌های این محله می‌توان دید!
حرف پایانی عطایی این است: خیابان پنجتن 47 افزون بر اینکه پیاده‌رو ندارد سیستم روشنایی مناسبی هم ندارد. با توجه به اینکه این خیابان معبر اصلی شهرک خطیب و بوستان بهار است از شهردار منطقه می‌خواهم چاره‌ای بیندیشد.