به گزارش شهرآرانیوز، قسمت اول رئالیتی «شفرونی» با اجرای نیما شعبان‌نژاد در پلتفرم فیلیمو منتشر شد؛ یک رقابت بامزه در حوزه غذا که در عین شباهت به رقابت‌هایی از این دست، در بخش‌هایی خلاقانه ظاهر شده است. از تیتراژ و موسیقی تا دکور و چیدمان صحنه و همچنین روند رقابت میان شرکت‌کننده‌ها، همگی نکاتی جذاب دارند و همین مسئله باعث شده در وهله اول «شفرونی» اثری سرگرم‌کننده و دیدنی به نظر برسد. البته طبق نظرات مخاطبان این رئالیتی، نقد‌هایی هم به آن وارد است.
با وجود مسابقه‌هایی که در حوزه غذا تولید شده، شفرونی ویژگی‌های منحصربفردی دارد و خلاقیت‌هایی در آن به چشم می‌خورد.
یکی از جذاب‌ترین نکات «شفرونی»، تیتراژ جذاب ابتدایی آن است؛ یک تیتراژ پرهیجان و پرکشش که با کمک رنگ و طرح و حرکات موزون و استفاده درست از موسیقی، توجه هرکسی را جلب می‌کند. نشانه‌های زیادی درباره غذا و آشپزی در آن دیده می‌شود و در طراحی تا حد زیادی از کلیشه‌های رایج در زمینه آشپزی فاصله گرفته شده است. قطعه موسیقی که برای تیتراژ انتخاب شده کاملا با حال‌وهوای آن همخوانی دارد و به طور کلی می‌تواند نویدبخش شروع یک رقابت متفاوت باشد.
دکور «شفرونی» هم از ساختار مرسوم آثار مرتبط با آشپزی فاصله گرفته است و همین هم باعث شده برنامه در نگاه اول اثری جدید به نظر برسد. بخشی از صحنه با وسایل آشپزخانه پر شده و در بخش دیگر تماشاگران حضور دارند. قرار گرفتن ترکیب رنگ‌های سبزآبی و قرمز و سرخابی در کنار هم جذابیت زیادی به فضای مسابقه داده است. در انتخاب رنگ لباس‌های میزبان و مهمان هم توجه به همخوان بودن رنگ‌ها به چشم می‌خورد. طبق گفته‌های نیما شعبان‌نژاد، هر قسمت برنامه تم خاصی دارد و براساس اینکه قرار است غذای انتخابی برای مسابقه متعلق به چه کشوری باشد، بعضی رنگ‌ها و لباس‌ها هربار تغییر می‌کنند.
با توجه به شناختی که از نیما شعبان‌نژاد داریم، شخصیت چندان حراف و پرشوروهیجانی نیست، اما سعی کرده است در جایگاه مجری «شفرونی» به نسبت قبل متفاوت ظاهر شود. برای مهیج شدن مسابقه تلاش نمی‌کند و اجازه می‌دهد رقابت روند منطقی خودش را پیش ببرد. البته در قسمت اول، بخش مهمی از هیجان توسط نعیمه نظام‌دوست به کار تزریق می‌شد و نمی‌دانیم در مسابقه‌هایی که شرکت‌کننده‌ها انرژی نظام‌دوست را نداشته باشند، ساختار مسابقه به چه سمتی می‌رود. بهرحال براساس قسمت اول، شعبان‌نژاد اجرایی معقول دارد.
تلاش شده است «شفرونی» از قالب یک مسابقه عادی در حوزه غذا خارج شود. به این معنا که بخش‌های پیرامونی جذابیت بیشتری نسبت به رقابت صرف آشپزی دارند. در قسمت اول، رقابت برای برداشتن تخم‌مرغ‌ها (که البته با تصمیم بهرنگ علوی عملا شباهتی به رقابت نداشت) و همچنین ایجاد چالش‌هایی بر سر راه آشپزی شرکت‌کننده‌ها، باعث بامزه‌تر شدن این مسابقه شده. آنها مجبورند در شرایطی سخت تاکو درست کنند و در عین حال، جدیت خاصی هم برای این رقابت ندارند. درواقع یکی از جذاب‌ترین نکات این رئالیتی، همین بی‌اهمیت بودن مسئله برد و باخت است. حتی بعد از اعلام برنده نهایی هم جایزه ویژه‌ای در اختیارش قرار نمی‌گیرد و بخش اهدای جایزه هم خودش به یک جور فان تبدیل می‌شود.
از آنجایی که فضای مسابقه چندان جدی نیست، داوری‌ها هم به شکل ویژه‌ای انجام نمی‌شود. چند داور در مسابقه حضور دارند که با توجه به تم غذایی قسمت اول که تاکو است، اسامی اسپانیایی برای خودشان در نظر گرفته‌اند و بیشتر از اینکه شمایل داور داشته باشند، شخصیت‌های بامزه‌ای هستند که غذا می‌خورند و نظر می‌دهد. یک مهمان ویژه هم در هر قسمت حضور دارد که سر میز غذا می‌نشیند و اولین رای را می‌دهد. در قسمت اول، جواد خیابانی به عنوان مهمان ویژه دعوت شده که معاشرت او با شرکت‌کننده‌ها هم جزو اتفاق‌های بامزه برنامه است.
«شفرونی» با اجرای نیما شعبان‌نژاد به کارگردانی رضا مهران‌فر و تهیه‌کننده‌گی حسین ربانی، دوشنبه‌ها در پلتفرم فیلم‌نت منتشر می‌شود.
منبع: فیلم‌نیوز