به گزارش شهرآرانیوز؛ COVID-۱۹ یک بیماری عفونی است که توسط ویروس SARS-CoV-۲ ایجاد می‌شود و با روشی مشابه با ویروس سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، به راحتی بین افراد گسترش می‌یابد. اغلب مبتلایان به COVID-۱۹ دارای بیماری تنفسی خفیف تا متوسط هستند، و برخی ممکن است علامتی نداشته باشند (عفونت بدون علامت). برخی دیگر دچار علائم شدیدی می‌شوند و نیاز به درمان تخصصی و مراقبت‌های ویژه پیدا می‌کنند.
سیستم ایمنی بدن افرادی که COVID-۱۹ دارند، با ایجاد پروتئین‌هایی که می‌توانند در خون بیمار به ویروس حمله کنند (آنتی‌بادی‌ها)، به عفونت پاسخ می‌دهند. آزمایشات تشخیص آنتی‌بادی در خون افراد ممکن است نشان دهد که آن‌ها در حال حاضر مبتلا به COVID-۱۹ هستند یا قبلا آن را داشته‌اند.
چرا تست‌های دقیق مهم هستند؟
آزمایش دقیق، شناسایی افرادی را امکان‌پذیر می‌سازد که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند یا برای پیشگیری از گسترش عفونت، باید خود را ایزوله کنند. عدم تشخیص افراد مبتلا به COVID-۱۹ در صورت وجود آن (نتیجه منفی کاذب)، ممکن است باعث به تعویق افتادن درمان شده و خطر گسترش بیشتر عفونت را به دیگران به همراه دارد. شناسایی نادرست COVID-۱۹ در صورت عدم وجود (نتیجه مثبت کاذب) ممکن است منجر به انجام بیشتر آزمایش، درمان و جداسازی غیرضروری شخص و تماس نزدیک شود. شناسایی صحیح افرادی که قبلا COVID-۱۹ داشته‌اند، در اندازه‌گیری گسترش بیماری، ارزیابی موفقیت مداخلات سلامت عمومی (مانند جداسازی) و به‌طور بالقوه در شناسایی افراد دارای ایمنی اهمیت دارد (آنتی‌بادی‌ها در آینده باید نشان دهنده مصونیت ایمنی باشند).
برای شناسایی نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب، نتایج تست آنتی‌بادی در افرادی که مبتلا به COVID-۱۹ شناخته شده‌اند با افرادی مقایسه می‌شوند که مبتلا به COVID-۱۹ شناخته نشده‌اند. شرکت‌کنندگان مطالعه، براساس معیار‌های «استاندارد مرجع» به دو دسته مبتلا و غیر مبتلا به COVID-۱۹ طبقه‌بندی می‌شوند. بسیاری از مطالعات از نمونه‌های گرفته شده از بینی و گلو برای شناسایی افراد مبتلا به COVID-۱۹ استفاده می‌کنند. نمونه‌ها، تحت آزمایشی با عنوان واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ترانس‌کریپتاز معکوس (RT-PCR) قرار می‌گیرند. این فرآیند آزمایشی گاهی می‌تواند عفونت را تشخیص ندهد (نتیجه منفی کاذب)، اما آزمایش‌های اضافی می‌توانند عفونت COVID-۱۹ را در افرادی که نتیجه RT-PCR آن‌ها منفی است، شناسایی کنند. این موارد شامل اندازه‌گیری علائم بالینی، مانند سرفه یا درجه حرارت بالا، یا آزمایشات «تصویربرداری» مانند عکس ساده قفسه سینه است. افرادی که مبتلا به COVID-۱۹ تشخیص داده نمی‌شوند، گاهی اوقات با کمک نمونه‌های خون ذخیره شده که قبل از وجود COVID-۱۹ گرفته شده‌اند یا از بیمارانی با علائم تنفسی که دلیل آن، بیماری‌های دیگر است، شناسایی می‌شوند.
تست کرونا، چه چیزی را در بدن بررسی می‌کند؟
این مطالعات سه نوع آنتی‌بادی، IgA؛ IgG و IgM، را بررسی کردند. اغلب آزمایش‌ها IgG و IgM را اندازه‌گیری می‌کنند، اما برخی نیز یک آنتی‌بادی تکی یا ترکیبی را از سه آنتی‌بادی اندازه می‌گیرند.
سطوح آنتی‌بادی‌ها در زمان‌های مختلف پس از وقوع عفونت، افزایش یافته و کاهش می‌یابند. IgG آخرین موردی است که افزایش می‌یابد اما بیش از همه باقی می‌ماند. سطوح آنتی‌بادی‌ها معمولا چند هفته پس از عفونت در بیشترین مقدار خود قرار دارند.
برخی از آزمایش‌های آنتی‌بادی نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی ویژه دارند. برخی دیگر از دستگاه‌های یک‌بار مصرف استفاده می‌کنند، مشابه تست‌های بارداری. این آزمایشات را می‌توان در آزمایشگاه‌ها یا هر کجا که بیمار حضور داشته باشد (point-of-care)، در بیمارستان یا خانه، انجام داد.
روش تست کرونا کار می‌کند؟
مقداری خون از شما گرفته شده و وجود دو ماده شیمیایی زیر در خون شما بررسی می‌شود:
حدود ۴ هفته طول می‌کشد تا در بدن انسان آنتیبادیهای IgM ایجاد شوند. اما دانشمندان مطمئن نیستند که این مدت زمان برای ویروس مولد کووید ۱۹ چقدر است. برای فهمیدن این امر آزمایش‌های بیشتری لازم است.
به خاطر داشته باشید که آزمایش‌های آنتی‌بادی فعلی نمی‌توانند به شما بگویند که آیا نسبت به بیماری کووید ۱۹ ایمن هستید یا خیر؟ این بدان دلیل است که ما نمی‌دانیم این پادتن‌ها برای چه مدت می‌توانند از شما در برابر این ویروس محافظت کنند. بنابراین این آزمایش‌ها نباید برای تشخیص ویروس استفاده شوند.
این آزمایش چگونه به ما کمک می‌کند؟
آزمایش‌های آنتی‌بادی می‌توانند میزان شایع بودن کووید ۱۹ را نشان دهند. وقتی دانشمندان بدانند که چه کسانی به ویروس مبتلا شده‌اند، می‌توانند بفهمند که شدت این ویروس در عموم مردم چگونه است. آن‌ها می‌توانند تحقیق کنند که در صورت آلوده شدن مجدد فرد به این ویروس چه اتفاقی می‌افتد.
این امیدواری وجود دارد که افرادی که تست آنتی‌بادی آن‌ها مثبت بوده بتوانند زودتر به محل کار خود برگشته و زندگی قبلی خود را سریع‌تر آغاز کنند.
این آزمایش‌ها ممکن است به درمان آزمایشی جدیدی به نام پلاسمادرمانی ختم شود. محققان در حال مطالعه هستند که بتوانند از پلاسمای بیماران بهبودیافته، آنتی‌بادی استخراج کرده و برای درمان بیماران مبتلا به کووید ۱۹ از آن استفاده کنند، اما تحقیقات بیشتری نیاز است.
چه کسی باید آزمایش دهد؟
اگر به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شدید و در حال حاضر کاملا بهبود پیدا کردید، احتمالاً می‌توانید تست آنتی‌بادی بدهید. همچنین می‌توانید برای اهدای پلاسمای خود داوطلب شوید.
چه زمانی می‌توانید آزمایش دهید؟
شما نمی‌توانید این آزمایش‌ها را در خانه انجام دهید. این آزمایش‌ها هنوز به طور گسترده موجود نیست، اما می‌توانید از پزشک یا بیمارستان خود بپرسید که آیا راهی وجود دارد که بتوانید آنتیبادیهای خود را بررسی کنید یا خیر؟
انستیتوی ملی بهداشت آمریکا تصمیم دارد از ۱۰،۰۰۰ انسان سالمی که تست کووید ۱۹ آن‌ها مثبت نشده است، آزمایش خون بگیرد. این سازمان تصمیم دارد بررسی کند که چه تعداد از افراد ممکن است بدون آنکه بدانند به ویروس آلوده شده باشند.
آیا این آزمایش دقیق است؟
اگر نتیجهٔ آزمایش آنتی‌بادی شما مثبت باشد بدان معنی است که کووید ۱۹ داشته‌اید. اما اگر برای مدت کوتاهی به این ویروس آلوده بودید، ممکن است نتیجهٔ منفی بگیرید.
در مقابل، ممکن است به ویروس آلوده شده باشید اما بدن شما آنتی‌بادی تولید نکرده باشد.
همچنین ممکن است یک نتیجهٔ “مثبت کاذب” دریافت کنید، این بدان معنی است که شما آنتی بادی دارید اما نوع دیگری از کروناویروس را گرفته‌اید.
نتایج آزمایش شما به چه معنی است؟
اگر نتایج آزمایش شما مثبت است:
نتیجهٔ آزمایش مثبت نشان‌دهندهٔ این است که احتمالاً شما آنتیبادیهای ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ را دارید.
هرچند مثبت شدن نتیجهٔ آزمایش می‌تواند به این معنا هم باشد که این آنتی بادی‌ها به خاطر آلودگی به سایر کروناویروس‌ها تولید شده باشند. مانند ویروس‌هایی که منجر به سرماخوردگی معمولی می‌شوند.
داشتن آنتی بادی‌های ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ ممکن است در برابر ابتلای مجدد به این بیماری شما را ایمن کند. در صورت ایجاد مصونیت هنوز نمی‌دانیم که این آنتی‌بادی‌ها ممکن است چقدر محافظت ایجاد کرده و یا اینکه این ایمنی و محافظت تا چه مدت باقی می‌ماند.
در رابطه با نتایج و نوع آزمایشات و تفسیر آن‌ها با پزشکتان مشورت کنید. پزشک شما ممکن است برای اطمینان از دقیق بودن آزمایش اولتان، نوع دوم آزمایش آنتی بادی را پیشنهاد کند.
با توجه به اینکه احتمال ابتلای مجدد به این ویروس است، شما باید برای محافظت از خود و دیگران همچنان موارد بهداشتی را به خوبی رعایت کنید.
در صورتی که علائم کووید ۱۹ را دارید، ممکن است به آزمایشات دیگری نیاز داشته باشید. تصمیم‌گیری در رابطه با نوع آزمایشات بر عهدهٔ پزشک شما است.
حتی اگر هیچ کدام از علائم کووید ۱۹ را نداشته‌اید نیز ممکن است آزمایش آنتی بادی شما مثبت باشد. این در صورتی اتفاق می‌افتد که به این بیماری مبتلا شده‌اید اما هیچ علائمی نشان نداده‌اید.
اگر نتایج آزمایش شما منفی است:
شاید تا به حال به کووید ۱۹ مبتلا نشده‌اید. در رابطه با تفسیر آزمایشات خود با پزشکتان مشورت کنید.
اما هنوز این امکان وجود دارد که در حال حاضر به کووید ۱۹ مبتلا باشید. نتیجهٔ آزمایش ممکن است منفی باشد چرا که بعد از آلوده شدن به ویروس ۱ تا ۳ هفته طول می‌کشد تا بدن آنتی بادی تولید کند. اگر اخیراً در معرض ویروس قرار گرفته‌اید این احتمال وجود دارد که بیمار شوید. این بدین معنی است که توانایی انتقال ویروس را به دیگران دارید.
ممکن است تولید آنتی بادی در برخی افراد حتی بیشتر طول بکشد. و بعضی از افرادِ مبتلا شاید هرگز آنتی بادی تولید نکنند.
در صورت داشتن علائم و یا بروز علائم کووید ۱۹ بعد از آزمایش آنتی بادی، ممکن است به نوع دیگری از آزمایشات تشخیصی نیاز داشته باشید. در این باره با پزشک خود مشورت کنید.
فارغ از اینکه نتیجهٔ آزمایش شما مثبت شده باشد یا منفی، این نتایج در رابطه با اینکه آیا شما توانایی انتقال و گسترش این ویروس را دارید یا خیر، هیچ چیزی را تأیید نمی‌کنند. بنابراین برای حفاظت از خود و دیگران لازم است که اقدامات بهداشتی را رعایت کنید.
سخن آخر
به جز در مواردی که سایر آزمایشات تشخیصی (مانند آزمایش pcr, …) به تأخیر افتاده، در سایر موارد نباید از آزمایش آنتی بادی برای تشخیص عفونت فعلی به کووید ۱۹ استفاده شود.
از آنجایی که بعد از آلودگی و ابتلا، حدود یک تا سه هفته طول می‌کشد تا بدن آنتی بادی تولید کند، ممکن است از طریق آزمایش آنتی بادی نتوان تشخیص داد که آیا شما در حال حاضر به کووید ۱۹ مبتلا هستید یا خیر.
برای اطلاع از اینکه آیا در حال حاضر مبتلا به کووید ۱۹ هستید یا خیر باید سایر آزمایشات مربوط به کووید ۱۹ را انجام دهید. در این رابطه با پزشک خود مشورت کنید.
نکته: عبارت weakly positive در جواب آزمایش اغلب به این معناست که تعداد کمی از ویروس در نمونهٔ آزمایشگاهی مشاهده شده است.
عوامل مختلفی از جمله مرحله و فاز بیماری هنگام گرفتن نمونه یا حتی اینکه نمونهٔ گرفته‌شده چقدر خوب بوده است، می‌توانند بر روی تعداد ویروس‌ها در نمونهٔ آزمایشگاهی تأثیر بگذارند.