گروه ورزش|شهرآرانیوز: عملکرد علیرضا بیرانوند در دیدار دوستانه تیم ملی ایران مقابل روسیه، یکی از ضعیف‌ترین نمایش‌های او در سال‌های اخیر بود.
در حالی که انتظار می‌رفت تجربه و سابقه او نقطه اتکای تیم باشد، آمار و اشتباهات فنی نشان دادند دروازه‌بان شماره‌یک ایران از روز‌های اوج خود فاصله گرفته است.
بیرانوند در این مسابقه، ۳۶ پاس بلند ارسال کرد که تنها ۱۴ مورد از آن‌ها به مقصد رسید. این دقت پایین در توزیع توپ، باعث شد بار‌ها مالکیت به‌سادگی از دست برود و تیم ملی در فاز انتقال دچار مشکل شود.
اما اشتباهات او فقط به پاس‌های نادرست محدود نشد. روی گل دوم روسیه که توسط پاتراکوف در دقیقه ۷۰ به ثمر رسید، بیرانوند با یک حرکت اشتباه و برداشتن گامی بی‌مورد به سمت راست، عملاً مسیر توپ را برای حریف باز کرد.
اگر بیرو در همان جایگاه اولیه می‌ماند، به احتمال زیاد می‌توانست توپ را مهار کند. در چند صحنه دیگر نیز خروج‌های ناهماهنگ او تیم را در آستانه دریافت گل قرار داد؛ یک بار هم شجاع خلیل‌زاده مجبور شد روی خط دروازه توپ را از اشتباه بیرانوند نجات دهد.
چنین‌نمایش‌هایی نشان می‌دهد بیرانوند از نظر آمادگی بدنی و تمرکز ذهنی در وضعیت مطلوبی نیست. این مسئله تنها به خود او برنمی‌گردد، بلکه ضعف کادرفنی در آماده‌سازی دروازه‌بان اصلی تیم ملی را نیز نمایان می‌کند.
در سطح ملی، جزئی‌ترین خطا می‌تواند سرنوشت بازی را تغییر دهد و از دروازه‌بانی با تجربه بیرانوند، انتظار می‌رود این‌گونه اشتباهات ابتدایی را تکرار نکند.
اگر او به همین روند ادامه دهد، شاید زمان آن رسیده باشد که کادرفنی شجاعت تصمیم‌گیری سخت را داشته باشد و به گزینه‌های آماده‌تر اعتماد کند؛ هرچند در این برهه، انتخاب یک دروازه‌بان آماده نیز دشوار است. نه نیازمند گلر صددرصدی است، نه حسینی دیگر در اردوی تیم ملی حضور دارد و نه دیگر دروازه‌بان‌ها امیدوارکننده هستند.