به گزارش شهرآرانیوز؛ پس از آنکه پنجشنبه شب هفته گذشته طالبان مدعی شدند که پاکستان با انجام یک حمله هوایی در قلب کابل یک خودروی لندکروز را هدف قرار داد و پس از آن اخباری مبنی بر اینکه هدف مفتی نورولی محسود، رییس طالبان پاکستان TTP بوده، ساعاتی بعد مناطقی در ولایت پکتیا در شرق افغانستان را هدف حمله هوایی قرارداد، روابط کابل و اسلامآباد وارد مرحلهای جدید شد.
هرچند در ساعتهای بعد از حمله هوایی پاکستان به کابل خبر کشته شدن رهبر طالبان پاکستانی در حمله هوایی این کشور تکذیب شد، اما مقامات طالبان نقض حریم هوایی افغانستان و تعرض به خاک این کشور را مستحق پاسخ دانستند.
شامگاه شنبه ۱۹ مهر، مناطق مرزی شرق و جنوب افغانستان شاهد شدیدترین درگیریها میان نیروهای طالبان و ارتش پاکستان در ماههای اخیر بود.
وزارت دفاع طالبان اعلام کرد که نیروهای این گروه در واکنش به نقض مکرر حریم افغانستان و حملات هوایی در خاک این کشور، عملیات «انتقامجویانه» را علیه مراکز نیروهای امنیتی پاکستان در امتداد «خط دیورند» انجام دادند.
طالبان گفتهاند که این عملیات ساعت ۱۲ شب به وقت محلی به پایان رسیده و موفقیتآمیز بوده است.
وزارت دفاع طالبان هشدار داده است که اگر پاکستان بار دیگر حریم هوایی افغانستان را نقض کند، نیروهای مسلح این گروه برای دفاع از حریم خود پاسخ قاطع خواهند داد.
این درگیریها که به هشت ولایت افغانستان کشیده شد و یک بار دیگر شکنندگی روابط کابل و اسلامآباد را آشکار کرد.
منابع امنیتی طالبان میگویند که دستکم دو سرباز پاکستانی در منطقه کرم خیبرپختونخوا، در مرز ولایت پکتیا در تیراندازی نیروهای طالبان کشته شدهاند.
منابع طالبان همچنین گفتهاند که ۹ سرباز پاکستانی در مناطق مختلف مرزی در نتیجه تیراندازی طالبان زخمی شدهاند.
همچنین گفته شده که دو سرباز پاکستانی در ولایت خوست دستگیر شدهاند.
براساس گزارشها، طالبان حملات گستردهای را به مراکز مرزی پاکستان آغاز کرده و مدعی شدند که این اقدام در پاسخ به حملات هوایی اخیر اسلامآباد بر خاک افغانستان صورت گرفته است.
در مقابل، مقامات پاکستانی طالبان را به پناه دادن به گروههای شورشی ضدپاکستانی از جمله تحریک طالبان پاکستان (TTP) متهم میکنند.
تنشهای اخیر میان افغانستان و پاکستان ریشه در روابط پیچیده و پرتناقض کابل و اسلامآباد دارد.
پاکستان از دیرباز طالبان را یکی از اهرمهای نفوذ منطقهای خود میدانست، اما افزایش حملات گروههای شورشی در خاک پاکستان پس از بازگشت طالبان به قدرت، این معادله را تغییر داده است.
مقامات پاکستانی میگویند که کابل تعهد داده بود که اجازه ندهد خاک افغانستان علیه پاکستان استفاده شود، اما اسلامآباد حالا طالبان را به بیعملی یا حتی حمایت پنهان از TTP متهم میکند.
از سوی دیگر، طالبان حملات هوایی پاکستان را نقض حاکمیت ملی افغانستان خوانده و هشدار داده در صورت تکرار آن، پاسخ سختتری خواهد داد.
عربستان سعودی و قطر بهعنوان دو بازیگر مهم منطقهای، از تشدید درگیریها ابراز نگرانی کرده و از دو طرف خواستهاند از طریق گفتوگو تنشها را کاهش دهند.
این موضعگیری نشان میدهد که بحران فراتر از یک اختلاف دوجانبه، میتواند به نگرانیهای امنیتی وسیعتر در منطقه منجر شود.
ادامه این درگیریها میتواند پیامدهای گستردهای داشته باشد:
۱. امنیت مرزی: افزایش درگیری خطر بیثباتی در مناطق قبایلی و مرزی را بالا میبرد.
۲. روابط دیپلماتیک: روابط طالبان و پاکستان وارد مرحلهای از بیاعتمادی عمیق شده که میتواند همکاریهای پیشین را بهکلی تضعیف کند.
۳. تهدید تروریسم فرامرزی: گسترش فضای درگیری میتواند زمینه فعالیت بیشتر گروههای تندرو منطقهای مانند داعش خراسان را فراهم کند.
۴. واکنش جامعه جهانی: فشار کشورهای منطقه و قدرتهای جهانی ممکن است بر طالبان برای جلوگیری از تبدیل شدن افغانستان به پناهگاه امن شورشیان افزایش یابد.
درگیریهای اخیر مرزی میان افغانستان و پاکستان نشانهای است از یک تغییر ژرف در روابط کابل و اسلامآباد؛ روابطی که روزگاری بر اساس همکاری استراتژیک تعریف میشد، اما اکنون بیشتر به سمت رقابت و بیاعتمادی حرکت کرده است.
به نظر میرسد بدون گفتوگوهای جدی و میانجیگری منطقهای، خطر تداوم درگیری و حتی ورود به چرخهای از خشونت متقابل میان طالبان و پاکستان همچنان پابرجاست.