به گزارش شهرآرانیوز، شاخص کل بورس در پایان وقت معاملات امروز توانست با رشد ۲.۳۲ درصدی، به ارتفاع ۳ میلیون و ۱۸ هزار واحد صعودی شود. نمادهای فارس، فملی، فولاد، وبملت، نوری، پارسان و شپنا بیشترین اثر مثبت را در رشد امروز بازار داشتند.
شاخص هموزن و شاخص فرابورس نیز پابهپای شاخص کل توانستند به ترتیب ۱.۸۶ درصد و ۱.۲۸ درصد افزایش ارتفاع پیدا کنند.
در جریان معاملات امروز، بازار توانست رقم قابلتوجه ۳ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان را از سوی حقیقیها جذب کند. صندوقهای طلا نیز امروز ورود پول حقیقی را ثبت کردند.
ارزش معاملات خرد امروز به ۱۱ هزار و ۴۵۸ میلیارد تومان و حجم معاملات خرد نیز به ۲۷.۹ میلیارد برگه سهم رسید.
حسن کاظمزاده، کارشناس بازار سهام، در این رابطه معتقد است: بعد از جنگ و آن فرار دستهجمعی از بورس، از ابتدای شهریورماه، بورس حالوهوای بهتری به خودش گرفت و مطابق اکثر روندهای صعودی ۱۴ سال گذشته، بعد از رشد دلار در بازار آزاد، نرخ دلار در دسترس شرکتهای بورسی نیز تحت تأثیر قرار گرفت و با تثبیت نرخ دلار در محدوده ۱۱۰ تا ۱۲۰ هزار تومان، بسیاری از سرمایهداران به فکر خرید سهام افتادند؛ خرید سهام در قیمتهایی که واقعاً اگر جنگ نبود و کشور در شرایط عادی بود، هیچوقت این قیمتها و ارزش بازارهای دلاری تجربه نمیشد. با فعالشدن مکانیسم ماشه، انگار آن تأمل برای خرید کنار رفت و تقاضای شدیدی وارد بازار سهام شد؛ تقاضایی که هم از بیرون بود، هم از قدیمیها و هم از فراریها.
خشکشدن سمت عرضه ناشی از فروش شدید بعد از جنگ و تقاضای انباشته همهجانبه باعث شد بورس با رشدی شتابان، امروز شاخصش را به ۳ میلیون واحد برساند. حالا سؤال اساسی این است: «بورس تا کجا میتواند رشد کند؟»
قاعدتاً جواب به این سؤال میتواند تحت شرایط مختلف، متفاوت باشد. صلح و توافق با غرب، ادامه شرایط موجود تحت تحریمهای سازمان ملل و آمریکا، تشدید شرایط تجارت با دنیا، تشدید تحریمها به همراه تنشهای نظامی، چهار حالتی است که میتوان برای کشور در ماههای آتی در نظر گرفت.
فعلاً شرایط حاکم بر کشور به حالت دوم شبیهتر است. حداقل تصور بازار اینچنین است که قرار نیست صادرات نفتی و غیرنفتی افت سنگین بکند و شاید همین دلار ۱۲۰ هزار تومانی فعلاً پایدار باشد.
با دلار ۱۲۰ هزار تومانی میتوان انتظار داشت دلار رسمی نرخی در محدوده ۹۰ هزار تومان برای شرکتهای بزرگ و ۱۰۰ هزار تومان برای شرکتهای کوچک داشته باشد. اگر فرض کنیم میانگین نرخ در دسترس شرکتها حدود ۹۵ هزار تومان است، سطح تعادلی شاخص کل در محدوده ۳ تا ۳.۱ میلیون واحد میتواند باشد.
اما آیا این محدودهها بالاترین محدودههای قیمتی میتوانند باشند؟ مسلم است که خیر. به هر حال چشمانداز بازار تغییر میکند و ممکن است نسبتبه آینده خوشبینتر از واقع یا بدبینتر از واقع بشود. ممکن است سناریوی صلح برای بازار محتملتر به نظر برسد یا ممکن است دلار آزاد و دلار رسمی از نظر بازار بالاتر برآورد شود. حتی ممکن است نرخ بهره را بازار کمتر از سطوح ۳۶ تا ۳۷ درصد (نرخ سود اوراق دولتی فعلی) در نظر بگیرد.
اگر بخواهیم همه این خوشبینیها را در شاخص تأثیرگذار بدانیم، ممکن است شاخص کل تا ۳۳۰۰ هزار واحد نیز رشد کند؛ چراکه آن فروش سنگین بعد از جنگ و این جنس برگشت سریع باعث شده است بازار بتواند تارگتهای بالاتر از تعادل را هم متصور شود.