به گزارش شهرآرانیوز، در میان درسهایی که شرط یادگرفتنشان گرهخوردن به نیمکتهای زمخت و چوبی کلاس بود، «زنگ ورزش» همچون راه فراری ما را از دنیای سرفصلهای تئوری نجات میداد؛ راهی که یادآوری میکرد غیر از فرمولها و جواب تکراری جمعوتفریقها، میتوان احساسات جدیدی را هم در آن زنگ تجربه کرد. احساساتی که میتوانست فرمول منحصربهفرد هرکداممان باشد. اما این احساس گویا تنها مختص به ما بود؛ چراکه گاهی پیش میآمد پس از یک هفته چشمانتظاری برای روانهشدن به حیاط مدرسه، ناگاه یکی از همان معلمهای تئوری به کلاس میآمد و در را به روی نقشههایی که در سر داشتیم، میبست و دوباره سیل فرمولهای بیاحساس را بر تخته جاری میکرد.
سالهای بسیاری با این روش سپری شد و نقشههای فراوانی پشت در حبس شدند، اما امروزه با برخی تصمیمگیریهای آموزش و پرورش دراینباره میتوان به این نتیجه رسید که مسئولان و مدرسان امروز نهتنها به علاقه دانشآموزان به ورزش در مدرسه بلکه به تأثیر چشمگیر آن بر توانمندی جسمانی و ذهنی کودکان و نوجوانان پی بردهاند.
به عنوان نمونه، ازجمله اقدامات مسئولان درباره ورزش مدارس میتوان به صحبتهای وزیر آموزش و پرورش بهمناسبت هفته تربیت بدنی اشاره کرد که گفت: «ورزش برای دانشآموزان اهمیت بسیاری دارد و نباید آن را نادیده گرفت؛ بهطوریکه دانشآموزان نباید بدون ورزش صبحگاهی سر کلاسها بروند.» این تأکید بهتنهایی نشان میدهد که مسئولان، زنگ ورزش را مهلتی طلایی و فراتر از یک تفریح ساده میدانند اما ماجرا به اینجا ختم نمیشود. این رویکرد جدید آموزش و پرورش موجب شد اخیراً تصمیمی مبنی بر افزایش ساعات زنگ ورزش در مدارس طی هفته اتخاذ شود.
یک روانشناس حوزه نوجوانان درخصوص اهمیت ورزشکردن دانشآموزان و تأثیر آن بر افزایش میزان تمرکز آنها در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز اظهار کرد: ورزشکردن و تحرکات بدنی در هر سنی موجب ساختهشدن نورونهای مغزی جدید میشود و به همین سبب میتواند تمرکز و فراگیری افراد را بهبود ببخشد، اما طبیعتاً سن اشخاص نیز در میزان این اثرگذاری نقش دارد؛ به این معنا که ذهن در سنین پایینتر، انعطاف و تأثیرپذیری بیشتری از محیط اطراف خود دارد.
ریحانه صبورنژاد در ادامه با اشاره به تصمیم اخیر آموزش و پرورش درخصوص افزایش ساعات زنگ ورزش در مدارس افزود: این طرح، ایده خوبی است، اما باید با اصلاحاتی نیز همراه باشد؛ چراکه نمیتوان صرفاً با افزایش زمان ورزش انتظار داشت که دانشآموزان نتیجه مدنظر را کسب کنند.
وی در این خصوص خاطرنشان کرد: برخی موارد در مدارس نیازمند اصلاح اساسی هستند؛ به عنوان مثال، زمینهای غیراستاندارد باید اصلاح شوند، وسایل موردنیاز برای برخی ورزشها همچون والیبال و بسکتبال استاندارد باشند و مربیان، آموزش و نظارت اصولی بر دانشآموزان داشته باشند. پس از صورتگرفتن این اصلاحات، میتوان انتظار داشت که با افزایش ساعات ورزش در مدارس، دانشآموزان به صورت اصولی به اهداف مدنظر دست یابند.
این روانشناس، رشته ورزشی شنا را یکی از ورزشهای مناسب و مؤثر برای نوجوانان و کودکان دانست و گفت: این ورزش میتواند کمک بسیاری به تمرکز، سلامت عضلات و ایجاد تعادل میان نیمکرههای مغز بکند و بهطبع، یادگیری آنها را افزایش میدهد.
صبورنژاد درخصوص اهمیت تعادل و هماهنگی میان نیمکرههای مغز ادامه داد: این هماهنگی موجب میشود عملکرد جسمانی و عقلانی به تناسب برسد و فرد با تمرکز بیشتر به یادگیری یا سایر فعالیتهایی که ارتباط مستقیم با حافظه دارند، بپردازد. در برخی موارد مشاهده میشود که فرد اساساً از عدم تمرکز برخوردار نیست، اما به دلیل سکون بیش از حد جسمانی، قادر به حل مسائل و فعالیتهای نیازمند تمرکز نیست. در این شرایط، توصیه میشود فرد از تحرکات جسمی غافل نشود و تلاش کند با ورزش از نهایت ظرفیت حافظه و تمرکز خود بهره ببرد.