آموزش کلید پیشگیری از انتقال بیماری‌های واگیردار در مدرسه

به گزارش شهرآرانیوز؛ یکی از دردسر‌های شایع والدینی که بچه مدرسه‌ای دارند، بیمار شدن دوره‌ای بچه‌هاست، چون با شروع مدرسه‌ها و سردشدن هوا، در و پنجره کلاس‌ها بسته می‌شود و این خود، عاملی می‌شود برای چرخش سلسله‌وار بیماری‌های واگیردار در محیط‌های آموزشی مانند سرماخوردگی، آنفلوانزا و حتی شپش که والدین بیش از هرچیزی از آن ترس دارند. مسئله دیگری که نقش پررنگی در این چرخه بیماری دارد، خودمراقبتی ضعیف بچه هاست که با توجه به سنشان امری طبیعی است. بااین همه، تنها راهکاری که برای قطع این زنجیره و پیشگیری از انتقال بیماری‌ها وجود دارد، همان خودمراقبتی است که باید از مسیر آموزش و افزایش آگاهی بچه‌ها در خانه و مدرسه اتفاق بیفتد. نکاتی که امروز می‌خواهیم قدری درباره آنها با شما حرف بزنیم.

استفاده از وسایل شخصی

آموزش استفاده از وسایل شخصی موضوعی است که باید از سن‌های پایین‌تر و درخانه آن را شروع کنید، برای نمونه کسی نباید با بطری درون یخچال آب بخورد یا همه باید با حوله مخصوص به خود دست و صورتشان را خشک کنند. این ملاحظات درخانه غیرمستقیم به بچه‌ها می‌آموزد که وسایلی مانند لیوان، قمقمه، حوله و قاشق و چنگال شخصی هستند و نباید آنها را با دیگر بچه‌ها به اشتراک بگذارند. همچنین درصورت استفاده هم‌کلاسی بی‌توجهشان، تا شست‌وشوی کامل از آن استفاده نکنند.

شستن مرتب دست‌ها

این نکته هم از آن آموزش‌هایی است که باید بچه‌ها غیرمستقیم از شما و در خانه آن را یاد گرفته‌باشند. بچه‌ها باید بدانند شستن دست‌هایشان بلافاصله پس از استفاده از دست‌شویی و پیش از غذاخوردن ضروری است. درضمن، موادضدعفونی‌کننده جای آب و صابون را نمی‌گیرند، پس به بچه‌ها توصیه نکنید که با یک اسپری ساده از شست‌وشوی دست‌هایشان غافل شوند. بهتر است میان‌وعده بچه‌ها را تا حد ممکن در قطعه‌های کوچک و همراه با چنگالی درون ظرف چاشتشان بگذارید، برای نمونه اگر میوه است آن را برش بزنید و تکه‌تکه کنید یا اگر ساندویچ است آن را کوچک بگیرید و درون پاکت فریزری قرار دهید که تماس کمتری با دست بچه‌ها داشته‌باشند.

توجه به تهویه مناسب

از مدیر مدرسه بخواهید برای هرکلاس تهویه مناسبی نصب کند. این‌کار به تصفیه هوای آلوده کلاس‌ها کمک زیادی می‌کند. درغیر این‌صورت از معلم فرزندتان بخواهید که همیشه قدری لای پنجره یا در کلاس را باز بگذارد تا هرچند دقیقه یک‌بار پنجره و در را باز و بسته کنند. به فرزندتان آموزش بدهید که درصورت بی‌توجهی معلم این نکته را مؤدبانه یادآوری کند.

مرخصی اجباری برای همه

اینکه بچه‌ها از درسشان عقب می‌مانند یا شما مرخصی ندارید که بچه را درخانه نگهداری کنید، بهانه خوبی برای فرار از مسئولیت نیست. حتما با معلم و مدیر مدرسه هم صحبت کنید تا از سخت‌گیری‌هایشان دراین‌باره بکاهند. همچنین به والدین دیگر بچه‌های بیمار هم تذکر بدهند. یادتان باشد جای مطرح کردن این حرف‌ها و توصیه‌ها درجمع‌های عمومی و نشست‌هایی است که انجمن اولیا و مربیان ویژه والدین برگزار می‌کند.

بهداشت جسم و روان باهم

توجه به بهداشت روان بچه‌ها بیشتر از جسمشان اهمیت دارد، چون می‌تواند بسیار آرام و پنهان سلامت آنها را تهدید کند. اگر فرزندتان از رفتن به مدرسه احساس خوشایندی ندارد یا از آن گریزان است، باید احتمال بروز مشکلی را بدهید. دراین‌باره ابتدا با خودش، سپس معلمش و درصورت حل نشدن، با یک مشاور صحبت کنید. مداخله مستقیم شما کار درستی نیست ولی باید مشکل حل شود، آن هم اصولی و منطقی. درضمن اگر فرزندتان مشکل خاصی مانند معلولیت یا یک بیماری آشکار مثل پیسی دارد، باید برای پذیرشش از سمت بچه‌ها تدابیری بیندیشید. این کار را به کمک یک مشاور و روان‌شناس باید انجام بدهید، هرچند کمی دیر شده است و پیش از ورودش به مدرسه باید این کار را انجام می‌دادید.

رعایت بهداشت فردی

بچه‌ها بسیار پرتحرک هستند و عرق می‌کنند به‌ویژه اگر در سن بلوغ هم باشند که عرقشان بوی ناخوشایندی هم دارد، بنابراین رعایت بهداشت فردی ضروری است. برای این منظور دست‌کم هفته‌ای دوبار باید حمام کنند. همچنین به‌علت استفاده از کفش‌های کتانی و بسته باید هرروز پس از برگشتن از مدرسه پا‌ها و جوراب‌هایشان را بشویند. توجه به این موضوع در روز‌هایی که برنامه‌هایی مانند استفاده از نمازخانه را در مدرسه دارند، اهمیت بیشتری دارد. درضمن، بچه‌ها باید خودشان مسئول شست‌وشوی روزانه جوراب‌هایشان باشند، نه اینکه هرروز جوراب عوض کنند و آنها را گوشه اتاقشان جمع کنند.

ماسک زدن به‌وقت بیماری

اگر فرزندتان بیمار شده‌است سعی کنید تا پایان دوره نقاهتش از رفتن به مدرسه بپرهیزد یا دست‌کم ماسک بزند. بچه‌ها باید بدانند در صورت بیمار شدن یا سرفه‌کردن، چه خودشان و چه هم‌کلاسی‌شان، باید ماسک داشته‌باشند و برای صحبت کردن یا خوردن چاشت در وقت‌هایی که درکنار دیگر بچه‌ها هستند، نباید ماسکشان را بردارند. می‌توانید از مدیر و معلم نیز برای تذکر دادن به بچه‌ها و رعایت این موضوع از سمت خانواده‌ها هم کمک بگیرید.

صبحانه، اوجب واجبات

صبحانه نقش مهمی در تغذیه جسمی بچه‌ها و فعالیت مغزی آنها دارد و از آنجایی که شروع زودهنگام مدرسه‌ها، سبب بی‌میلی آنها به صبحانه می‌شود، لازم است که والدین تدبیری برای این موضوع بیندیشند. برای نمونه بچه‌ها را زودتر بیدار کنند، میز صبحانه جذابی بچینند یا اگر درخانه صبحانه نمی‌خورند، صبحانه‌ای سبک ولی مقوی همراهشان کنند، مانند ساندویچ نان، پنیر و گردو یا ساندویچ کتلت و گوجه‌فرنگی یا تخم‌مرغ آبپز و کمی گرد پونه و نعنا. برای میان وعده هم استفاده از میوه‌ها و تنقلات سالمی مانند برگه‌های میوه و آجیل توصیه می‌شود.

پیشگیری از یک همه‌گیری‌

شپش جزو بیماری‌های شایع همه‌گیر در بین بچه‌هاست. البته آن قدر‌ها هم که والدین از آن می‌ترسند، خطرناک نیست. می‌توان آن را هم سریع درمان و هم از شیوعش پیشگیری کرد. برای این منظور باید دانش‌آموز آلوده را برای درمان به خانه فرستاد و موی سر بقیه بچه‌ها را هم بررسی کرد تا موارد آلوده مشخص شوند. از آنجایی که مو‌های بلند منبع راحت‌تری برای جا خوش کردن شپش‌ها هستند و بچه‌ها هم نمی‌توانند بهداشت موی سرشان را به‌اندازه کافی رعایت کنند، توصیه می‌کنیم موی بچه‌ها را همیشه کوتاه نگه‌دارید. همچنین هرهفته موی سر آنها را بررسی و به بچه‌ها توصیه کنید که از درآوردن مقنعه یا استفاده مشترک از کلاه و مقنعه یکدیگر بپرهیزند. بهتر است اولیای مدرسه به‌سرعت جلسه‌ای برای آگاه‌سازی والدین دراین‌باره هم برگزار کنند.

بررسی دوره‌ای کیف وکوله

کیف و کوله بچه‌ها نباید سنگین باشد، چون می‌تواند سبب افتادگی شانه و فشار به گردن و ستون فقرات آنها شود. پس ضمن اینکه دراین‌باره با بچه‌ها صحبت می‌کنید، کیف و کوله آنها را هم منظم بررسی و به آنها نشان بدهید که چگونه می‌توانند با حذف وسایل اضافی آنها را سبک‌تر کنند. همچنین درصوت کم‌سن و سال بودن بچه‌ها حواستان به بهداشت کیف و کوله آنها باشد، چون خرده‌ریزه‌های مواد خوراکی و باقی‌مانده چاشت روزانه‌شان می‌تواند محلی برای تجمع میکروب‌ها باشد. بچه‌ها معمولا به این چیز‌ها توجه چندانی ندارند.

خرید فقط از بوفه مامان

آسان‌ترین و البته بدترین راه برای تأمین چاشت و میان‌وعده بچه‌ها دادن پول توجیبی به آنهاست. این‌کار نه‌تنها عادت اخلاقی بدی در بچه‌ها ایجاد می‌کند که سلامت جسمانی آنها را هم به‌شدت به‌خطر می‌اندازد. ازاین‌رو نه‌تنها باید چاشت آنها را خودتان تهیه کنید، بلکه باید نسبت به سالم و طبیعی بودن آنها هم حساس باشید و این حساسیت را هم به بچه‌ها منتقل کنید. درست کردن ساندویچ‌های خوشمزه و جذاب یا ظرف چاشتی که هم اقتصادی باشد و هم باب دل بچه‌ها، کار چندان سختی نیست و فقط قدری خلاقیت می‌خواهد. بهتر است؛ حواستان به بوفه مدرسه و آنچه عرضه می‌کند هم باشد تا در زمان‌هایی که بچه‌ها قصد خرید دارند، مشکلی پیش نیاید.

درست نشستن و ایستادن

مشکلات اسکلتی‌عضلانی درست از سن مدرسه شروع می‌شوند. علت اصلی آن هم ایستادن‌ها یا نشستن‌های طولانی‌مدت و نامناسب است. به بچه‌ها درباره این موضوع آموزش بدهید. وقتی می‌ایستند وزنشان را روی هردو پایشان تقسیم کنند. زمان نشستن به پشتی صندلی یا نیمکت تکیه بدهند. هنگام نوشتن بیش از اندازه قوز نکنند. درصورت داشتن قد کوتاه، ورودی نیمکت و در ردیف‌های جلویی بنشینند تا برای دیدن تخته سیاه فشار زیادی به گردنشان وارد نشود. اگر قدی خیلی بیشتر یا کمتر از میانگین بچه‌های کلاس دارند، با معلمشان درباره اختصاص دادن نیمکتی خاص به آنها صحبت کنید.

اجازه گرفتن و اجازه دادن

به بچه‌ها آموزش بدهید که زنگ تفریح برای کار‌هایی مانند دست‌شویی رفتن است ولی اگر به‌علت شلوغ بودن یا فراموشی نتوانستن دست‌شویی بروند حتما از معلمشان اجازه بگیرند و تا پایان زنگ کلاس صبر نکنند. همچنین اگر فرزندتان مشکل خاصی دارد، مانند بیماری کلیوی یا اینکه نمی‌تواند ادرارش را برای مدت طولانی نگه‌دارد، حتما با معلمش صحبت کنید تا این اجازه گرفتن‌های زیاد او را به‌حساب از زیر درس دررفتنش نگذارد. درضمن، درباره بهداشت دست‌شویی رفتن هم توصیه‌های لازم را به او داشته‌باشید، به‌ویژه اگر دختر است و در سن بلوغ قرار دارد.