میان آزادی و مراقبت | راهبردهای مادران برای تربیت دختران نوجوان

به گزارش شهرآرانیوز، پس از یک‌سال تلاش فراوان و بی‌وقفه، پدر تنها به شرط همراهی مادر، اجازه داده بود دختر نوجوانش در مسابقات تیم ملی شرکت کند. دختر نوجوان دیگری تنها به شرط حضور مادر در کنار خود توانسته بود در جشن تولد هم‌کلاسی‌اش شرکت کند. یک دختر دیگر هم باوجود میل فراوان نتوانست به برنامه هفتگی کوه‌نوردی دوستانش بپیوندد، زیرا مادر قادر به همراهی نبود و اجازه نداشت تنها برود.

این نمونه‌ها نشان می‌دهد که علاوه بر دختران، مادران نیز نیازمند آموزش و آگاهی هستند تا بتوانند ارتباط دوستانه و مؤثری با فرزندان خود برقرار کنند. هر نوجوان، بسته به جنسیت و علایقش، نیاز‌های روانی و رفتاری ویژه‌ای دارد و شناخت درست این نیاز‌ها به والدین کمک می‌کند فرزندانشان را به مسیر مناسبی هدایت کنند.

دختری که همواره همراه والدینش در امور جدی، تفریحی یا اجتماعی حضور دارد، احساس محدودیت و معذب‌بودن می‌کند. او دیگر کودک نیست و نیازمند حفظ استقلال است. از سوی دیگر، با توجه به ناامنی‌های جامعه، نمی‌توان والدین را به طور کامل از نظارت بر فرزند نوجوان خود منع کرد. نوجوان در این سن به دنبال شناخت هویت خود و دستیابی به استقلال است و انتخاب محدوده آزادی یکی از دشوارترین وظایف والدین محسوب می‌شود. در دوران نوجوانی، دوستان و همسالان نقش مهمی در زندگی فرد دارند و نوجوان ممکن است برای پذیرفته‌شدن، شبیه آن‌ها شود. فراهم‌کردن امکان استقلال بیشتر همراه با نظارت متعادل می‌تواند در این مسیر مؤثر باشد.

ترس از مخالفت والدین باعث می‌شود دختران نوجوان گاهی درباره رابطه‌ها، محل قرار یا برنامه‌های خود دروغ بگویند؛ بنابراین بهتر است اجازه داده شود آن‌ها با دوستان خود قرار بگذارند، به شرط آنکه والدین از مکان و همراهان آن‌ها مطلع باشند.

ارتباط صمیمانه و نزدیک والدین و فرزندان سبب می‌شود نیاز‌های اطلاعاتی نوجوانان در محیط خانواده تأمین شده و از پناه‌بردن به منابع فاقد صلاحیت جلوگیری شود. در این میان، نقش مادر در تربیت دختران نوجوان اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا حساسیت‌های روحی و مسئولیت‌های زندگی آینده آن‌ها ایجاب می‌کند دقت و توجه بیشتری به تربیت آن‌ها بشود.

رابطه مادر و دختر با رشد دختر، تغییر می‌کند و اختلاف‌نظر‌ها در دوران بلوغ بیشتر می‌شود؛ زیرا نوجوانی دوره‌ای همراه با بحران‌ها و تعارض‌های هویتی است. برخی مادران سعی می‌کنند مانند دوران کودکی، بر همه امور دختر نظارت کنند، در حالی که درک سن و نیاز‌های فرزند در هر مرحله از رشد اهمیت دارد. رفتار‌های کنترلگرانه می‌تواند موجب مخالفت و لجبازی دختر شود؛ بنابراین مادران باید بدانند دختران نوجوان به حریم خصوصی و آزادی بیشتری نیاز دارند.

اگر رابطه مادر و دختر بر پایه اعتماد شکل گیرد، دختران به چهارچوب‌های خانواده پایبند خواهند شد. مادران با روش‌های تربیتی مناسب و آموزش‌های مربوط به مسائل جنسی، دختران خود را برای ورود به جامعه آماده می‌کنند. بی‌شک در ذهن یک دختر نوجوان مسائل و دغدغه‌های فراوانی وجود دارد که نیازمند راهنمایی والدین است. اگر والدین نمی‌دانند چگونه با دختر خود درباره این موضوعات صحبت کنند، بهتر است از یک مشاور یا روان‌شناس کمک بگیرند.