پاییز رنگارنگ در روستای تاریخی ابیانه درحالی با همان شکوه همیشگی‌اش خودنمایی می‌کند که سکوت پررنگ‌تر از هر رنگی در این روستا دیده می‌شود.
کوچه‌ها خلوت و درها بسته است. کمتر عابری است که زیر پای گام هایش با صدای خش خش برگ ها سکوت روستا را بشکند.
سال‌هاست که جمعیت ابیانه رو به کاهش است و بسیاری از ساکنان آن به شهرهای بزرگ همچون اصفهان، کاشان و تهران مهاجرت کرده‌اند.
در این گزارش تصویری نبود انسان یک گزینش زیبایی‌شناسانه نیست بلکه رویکردی انتخابی برای نشان دادن مفهوم مهاجرت از روستاها به شهرهاست.
