به گزارش شهرآرانیوز، حرم مطهر رضوی تنها یک بنای مقدس نیست، بلکه نقطه کانونی و قلب تپنده معنویت در ایران است که دلهای بیقرار را آرام میکند. حجتالاسلاموالمسلمین سیداسماعیل حسینیحاتمی در گفتوگوی با ما خود، به تبیین جایگاه ویژه زیارت امامرضا (ع) درمیان سایر زیارات پرداخته است. آنچه در ادامه میخوانید، گزیدهای از سخنان وی درباره برتری زیارت امام رضا (ع) در مشهد و راز استجابت دعا و اهمیت هدایای معنوی برای درگذشتگان است.
امام حسن عسکری (ع) روایتی دارند که در آن نقشه راهی برای زائران ترسیم میکنند. ایشان میفرمایند: «مؤمن اگر به زیارت خانه خدا (حج و عمره)، مدینه (پیامبر (ص) و ائمه بقیع (ع))، نجف کربلا، کاظمین و سامرا مشرف شود، بازهم ثواب زیارت علیبنموسیالرضا (ع) در توس از همه آنها بیشتر است.» در روایات، دلیل ثواب و فضیلت زیاد زیارت حضرت رضا (ع) را پذیرش ولایت و امامت ایشان دانستهاند؛ چراکه بعد از ایشان در شیعه، فرقهای نبوده است و هرکه حضرت رضا (ع) را بهعنوان امام قبول دارد، شیعه اثنیعشری محسوب میشود.
بسیاری از ما آرزوی کربلا داریم، اما شاید ندانیم کلید آن کجاست. مرحوم حاجسیدرضا مؤید، شاعر آیینی مشهور، تعریف میکرد که پس از سقوط صدام و باز شدن راه کربلا بعد از چهل سال، همراه با عدهای از محبان اهلبیت (ع) وقتی به نجف رسیدند، در حرم امیرالمؤمنین (ع) بسیار بیتابی و گریه کردند و از حضرت تشکر کردند که بالاخره این راه باز شد. همان شب یکی از همراهان، حضرت امیرالمؤمنین (ع) را در خواب میبیند که میفرمایند: «ادب شما به ما رسید و از تشکرتان خرسندیم، اما بدانید که این جواز زیارت و باز شدن راه کربلا را پسرم علیبنموسیالرضا (ع) امضا کرده است.» این یعنی ریشه و اذن تمام توفیقات معنوی ما، به عنایت امامهشتم (ع) بازمیگردد.
ما معمولا معجزه را فقط در شفا یافتن بیماران لاعلاج یا بینا شدن نابینایان میدانیم. اما مرحوم حاجآقای واله، از علمای مشهد، نگاه عمیقتری داشت. ایشان میگفت من میلیونها معجزه در این حرم دیدهام. تعبیرش این بود که هر اسکناسی که داخل ضریح انداخته میشود، نشاندهنده یک معجزه و گرهگشایی است.
هیچ فردی بیدلیل نذر نمیکند؛ هرکدام از این نذور یعنی یک گرفتاری برطرف شده، یک بیمار شفا گرفته یا یک آبرو حفظ شده است. حرم امامرضا (ع)، اقیانوسی از این معجزات خاموش است که ما از داستان پشتپرده آنها بیخبریم، پس نباید این نذور خرد را فراموش کنیم.
رابطه ما با درگذشتگان نباید قطع شود. علامهمحمدرضا حکیمی نقل میکرد که برای شفای امامخمینی (ره)، نذرهای سنگینی مثل ختم جامعهکبیره و زیارت عاشورا کرده بودند، اما پس از رحلت امام، آن نذرها را متوقف کردند. امام را در خواب دیدند که گلایه کردند چرا یاد ما نمیکنید؟
علامه پاسخ داد: «نذر برای شفای شما بود.» امام فرمودند: «درست است که اجل رسید، اما دست ما اکنون از دنیا کوتاه است و محتاجیم.» و در ادامه گفتند: «هر روز یک صلوات خاصه امامرضا (ع) برایم بفرست.» این نشان میدهد که گاهی یک سلام کوتاه به امام رئوف (ع)، ارزشی بیشتر از عبادتهای طولانی برای اموات دارد.
در مسیر توسل، «صدق» و «اعتماد» حرف اول را میزند. طلبهای در نجف که پولی برای گذران زندگی نداشت، مقداری پول بهصورت امانت از نذر دوستش در اختیار او بود که باید آن را میرساند. او با وجود نیاز و فقر حاضر نشد به نذر دوستش که برای حضرت ابوالفضل (ع) بود، دستدرازی کند. او با اینکه نیازمند بود، امانتدار ماند و به صاحب این خانه اعتماد کرد.
نتیجه این شد که درنهایت همان بزرگواری که نذر برایش بود، از طریق دیگری و با حفظ آبرو، چندبرابر آن مبلغ را به او رساند. این ماجرا درسآموز است. این حکایتها به ما یادآوری میکند که در خانه اهلبیت (ع)، حسابوکتابها دقیق است؛ اگر کسی با دل پاک بیاید و به عهدش با خدا و اولیا وفا کند، هرگز دستخالی و ناامید برنمیگردد.
در جغرافیای معنوی، نقاطی وجود دارد که دعا در آنجا ردخور ندارد؛ مثل زیر ناودان طلا در مکه یا زیر قبه امامحسین (ع). اما طبق روایات و سیره علما، یکی دیگر از مکانهای قطعی استجابت دعا، «بالاسر حضرت رضا (ع)» است. امام هادی (ع) سفارش کردهاند که در این مکان، دو رکعت نماز بخوانید و در قنوت آن، هر حاجتی (مگر گناه یا قطعرحم) دارید، بخواهید که برآورده میشود. این مکان مقدس، محل اتصال مستقیم زمین به آسمان است.
چرا امامخمینی (ره) و بسیاری از بزرگان تا این حد بر «صلوات خاصه» تأکید داشتند؟ در کتاب کاملالزیارات، آمده است که ثواب زیارت امامرضا (ع) برابر با هزار هزار (یکمیلیون) حج قبولشده است. وقتی شما از هر جای دنیا، حتی از خانه خودتان، رو به مشهد میکنید و صلوات خاصه (اللهم صل علی علیبنموسیالرضاالمرتضی...) را میخوانید، همان ثواب عظیم در نامه اعمال شما و امواتتان ثبت میشود. این ذکری است که شاید سی ثانیه وقت بگیرد، اما بار معنوی آن از سنگینترین توشههای آخرت است.