چرا مشکی‌ها نمی‌برند؟ | ابومسلم زیر گیوتین توقعات هیجانی

نتایج نه‌چندان‌درخشان ابومسلم در هفته‌های اخیر، در حالی رقم می‌خورد که این تیم یکی از پرهوادارترین تیم‌های لیگ دسته سوم است؛ تیمی که هر هفته هزاران نفر برای حمایت از آن راهی استادیوم می‌شوند و ورزشگاه پنج‌ستاره امام‌رضا(ع) را به صحنه‌ای شبیه لیگ برتر تبدیل می‌کنند. اما همین همراهی پرشور، امروز تبدیل به زنگ‌خطری جدی شده است: ابومسلم با این حجم انتظار و این موج هواداری، نیازمند تقویت فوری است؛ نه فردا، نه ماه آینده؛ همین امروز.

شکست روز جمعه نشان داد در بخش فنی، قطعاً یکی از دلایل اصلی این لغزش‌ها فشار سنگینی است که از سمت هواداران روی بازیکنان وارد می‌شود. در لیگ دسته سوم، چنین شرایطی عملاً غیرعادی است. بیشتر تیم‌ها با ۲۰۰ یا ۳۰۰ تماشاگر بازی می‌کنند، اما بازیکن ابومسلم مجبور است هر هفته زیر نگاه هزاران چشم مشتاق و منتظر وارد زمین شود؛ و این توقع و هیجان، اگر مدیریت نشود، تبدیل به همان باری می‌شود که زانوی تیم را خم می‌کند.

بازیکنانی که تجربه چنین فشاری را ندارند، طبیعی است که نتوانند بازی واقعی خود را ارائه دهند. شرایط ذهنی به هم می‌ریزد، تصمیم‌ها احساسی می‌شود و همان تیمی که در تمرینات روان و هجومی است، در مسابقه مضطرب و پراشتباه ظاهر می‌شود.

به این‌ها اضافه کنید حضور نمایشی و البته غیرکارشناسانه مسئولان مختلف – از جمله استاندار – در تمرینات این تیم. این رفتار‌ها به‌جای ایجاد انگیزه، فشار را دوچندان می‌کند. بازیکن وقتی می‌بیند نتیجه برای مدیران سیاسی مهم شده و هر جلسه تمرینی تبدیل به نمایش قدرت و حضور تاریخی می‌شود، عملاً آزادی روانی خود را از دست می‌دهد. در شرایطی که تیم هنوز در ابتدای راه است، چنین حواشی فقط تمرکز بازیکنان و کادرفنی را از بین می‌برد.

واقعیت این است که فصل لیگ دسته سوم هنوز مسیر طولانی دارد و هیچ تیمی در این هفته‌ها قهرمان یا ناکام نمی‌شود؛ اما روند فعلی یک پیام روشن دارد: این حجم هیاهو در ابتدای فصل، نتیجه‌ای جز لغزش، چند تساوی تلخ و شکست‌های خانگی نخواهد داشت.

هوادار حق دارد مطالبه‌گر باشد، اما مدیریت تیم باید بلد باشد این انرژی را تبدیل به حمایت هوشمندانه کند، نه عامل استرس. ابومسلم برای رسیدن به جایگاهی که هوادارانش آرزو دارند، نیازمند چند اقدام فوری است: تقویت فوری ترکیب در چند پست کلیدی، حفظ آرامش و دورکردن تیم از فشار‌های بیرونی، ایجاد انسجام ذهنی و روانی در بازیکنان، مدیریت صحیح انتظارات هواداران و مسئولان، و تمرکز کامل روی فوتبال و نه نمایش بیرونی.