صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

وقتی بدن متهم است | روایتی از شرمی که آرام و بی‌صدا ما را می‌فرساید

  • کد خبر: ۳۸۰۶۹۱
  • ۰۳ دی ۱۴۰۴ - ۱۹:۰۳
شرم از بدن، یکی از پنهان‌ترین و در عین حال ویرانگرترین تجربه‌هایی است که بسیاری از ما، بی‌آنکه نامش را بدانیم، با آن زندگی می‌کنیم.

به گزارش شهرآرانیوز، تصور کنید در دادگاهی هستید و قرار است بابت چیزی محکوم شوید که هیچ نقشی در ایجاد آن نداشته‌اید. حق دفاع ندارید و مدام زیر بار سرزنش و قضاوت قرار می‌گیرید. از قاضی گرفته تا شاهد و حتی خانواده، همه شما را بابت «جرمی ناکرده» نکوهش می‌کنند. تلخ‌تر آن‌جاست که می‌فهمید اساساً جرمی در کار نیست؛ آنچه برایش محاکمه می‌شوید، یک وضعیت طبیعی است. با این حال، نتیجه این محاکمه ناعادلانه، رنج، بیماری و شرمی است که آرام‌آرام در وجودتان ریشه می‌دواند.این کابوس نامی دارد: شرم از بدن.

«اُف بر تو»

شرم از بدن اصطلاحی است برای توصیف وضعیتی که در آن فرد به‌خاطر ظاهر جسمانی‌اش ــ از فرم بدن و صورت گرفته تا رنگ پوست، مو، میزان چربی یا عضله، یا حتی ویژگی‌های ژنتیکی و اندام‌های جنسی ــ مورد قضاوت، تحقیر یا تمسخر قرار می‌گیرد. این قضاوت‌ها می‌توانند از سوی همسر، خانواده، اطرافیان، هم‌کلاسی‌ها، همکاران یا حتی جامعه و رسانه‌ها اعمال شوند.

بسیاری از این ویژگی‌ها نه انتخاب ما بوده‌اند و نه قابل کنترل؛ گاه از بدو تولد با ما همراه‌اند و گاه در یکی از مراحل زندگی پدیدار می‌شوند. با این حال، فرد مجبور است بار نگاه‌ها، حرف‌ها و مقایسه‌ها را به دوش بکشد؛ تجربه‌ای که اغلب از کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود و می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات جدی روانی و روان‌تنی شود.

خودت را چطور می‌بینی؟

واقعیت این است که ما بیشتر از آنکه خودمان را ببینیم، دیگران را تماشا می‌کنیم. همین باعث می‌شود تصویرمان از خود، بیش از آنکه حاصل شناخت درونی باشد، متکی به قضاوت‌های بیرونی شود. هرکدام از ما تصویری ذهنی از بدن خود داریم؛ تصویری که ترکیبی است از دیده‌ها، شنیده‌ها، خاطرات، تجربه‌ها و مقایسه‌های کوچک و بزرگ.

این «تصویر بدنی» الزاماً بازتاب واقعیت نیست؛ بلکه اغلب محصول فشار‌های اجتماعی، فرهنگی و رسانه‌ای است و نقشی تعیین‌کننده در میزان تاب‌آوری ما در برابر قضاوت دیگران ایفا می‌کند.

کدام بخش‌های بدن بیشتر قضاوت می‌شوند؟

وزن: چاق یا لاغر بودن

پوشش: نوع لباس، رنگ، فرم یا اندازه

میزان زنانگی یا مردانگی: رفتار‌ها و کلیشه‌ها

قد و هیکل: کوتاهی یا بلندی غیرمتعارف

سن: عدد سن و رفتار متناسب با آن

مو: صاف، فر، کم‌پشت یا رنگ مو

رنگ پوست: تبعیض یا تمسخر

ویژگی‌های صورت: بینی، لب‌ها، چشم‌ها و…

شرایط جسمانی خاص: جای زخم، لک، معلولیت یا تفاوت‌های ژنتیکی

شرم از بدن چه بر سر روان ما می‌آورد؟

شرم از بدن فقط مسئله ظاهر نیست؛ پیامد‌های عمیق روانی دارد، از جمله:

نپذیرفتن خود

کاهش عزت‌نفس

اضطراب اجتماعی

ترس از قضاوت دیگران

انزوا و گوشه‌گیری

افسردگی و ناامیدی

اختلالات خوردن

مقایسه مداوم با دیگران

خودآزاری و در موارد شدید، افکار خودکشی

شرم از بدن چه بر سر جسم ما می‌آورد؟

این تجربه ذهنی، اثرات جسمی هم دارد:

رژیم‌های غذایی افراطی و ناسالم

ورزش‌های آسیب‌زا برای رسیدن به «بدن ایده‌آل»

اختلال خواب

وسواس

نوسانات خلقی و تحریک‌پذیری

افزایش بیماری‌های روان‌تنی مانند مشکلات گوارشی و سردرد‌های عصبی

چه زمانی ممکن است شرم از بدن را تجربه کنیم؟

ورود به جمع یا محیط جدید

ازدواج و ورود به خانواده همسر

دوران بلوغ

یائسگی

میانسالی

پس از زایمان و شیردهی

چگونه به جنگ شرم از بدن برویم؟

بدنمان را دوست بداریم.

خودشناسی را جدی بگیریم.

آگاهی خود را افزایش دهیم.

از مشاور کمک بگیریم.

مصرف شبکه‌های اجتماعی را مدیریت کنیم.

روابط سالم بسازیم.

برای پیشگیری از شرم از بدن

خود را همان‌گونه که هستیم بپذیریم.

منتقد درونی را مدیریت کنیم.

برای سلامت، نه صرفاً زیبایی، ورزش کنیم.

به بهداشت و آراستگی توجه داشته باشیم.

معاشرت سالم را تمرین کنیم.

از مقایسه‌های مخرب دوری کنیم.

مهارتی تازه بیاموزیم.

در محیط‌هایی حضور داشته باشیم که ارزش انسان را فراتر از ظاهر می‌دانند.

برچسب ها: زنان بدن بانوان
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.