صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

چرا موضوع حیات در سیاره زهره این‌قدر بر سر زبان‎ها افتاد؟

  • کد خبر: ۴۴۳۳۷
  • ۰۴ مهر ۱۳۹۹ - ۰۵:۴۵
چرا پیدا شدن یک گاز سمی که اسمش را بیشتر در سریال Breaking Bad شنیده‎ایم، در سیاره‎ای که حسابی به خورشید نزدیک است، این‌قدر سروصدا کرده است؟
مریم ملی | شهرآرانیوز - چرا پیدا شدن یک گاز سمی که اسمش را بیشتر در سریال Breaking Bad شنیده‎ایم، در سیاره‎ای که حسابی به خورشید نزدیک است، این‌قدر سروصدا کرده است؟ اصلا مگر این همه سال دنبال پیدا کردن حیات در سیاره مریخ نبودند؟ چطور شد حالا سیاره زهره بر سر زبان‎ها افتاد؟ بگذارید اول با گاز فسفین بیشتر آشنا شویم تا ببینیم قضیه از چه قرار است.
 
فسفین شامل یک اتم فسفر و ۳ اتم هیدروژن است و گاز بی‎رنگ و بسیار سمی به حساب می‎آید که در زمین توسط ارگانیسم‌هایی تولید می‌شود که برای زنده ماندن به اکسیژن نیازی ندارند یا می‌توان آن‌ها را در آزمایشگاه به وجود آورد. این ارگانسیم‎ها چه هستند؟ مثلا باکتری‎های بی‎هوازی که اصلا نیازی به هوا و اکسیژن ندارند. از آنجا که فسفین محصول برخی واکنش‎های شیمیایی است که در زمین به ارگانیسم‎های زنده ربط پیدا می‎کند، اخترشناس‎ها این گاز را یکی از نشانه‎های شیمیایی وجود فرایند‌های زیستی می‎دانند. پس اگر در سیارات فراخورشیدی یا سیارات منظومه‎شمسی خودمان یا حتی قمرهایشان چنین گازی را پیدا کنند، حساس می‎شوند که نکند این یک ردپا از تشکیل یک حیات اولیه باشد. نکند تا به حال همین بیخ گوشمان بوده و در سیاره همسایه‎ یعنی زهره که همیشه دمای بسیار بالایش باعث شده است جزو گزینه‎های اصلی برای وجود حیات نباشد، حالا خودی نشان داده و سؤال‎های زیادی در ذهنمان ایجاد کرده‎است.

جالب است بدانید تا قبل از این کشف، پژوهشگران اخترفیزیک همیشه به ابر‌های سیاره زهره مشکوک بودند. از آنجا که این سیاره جو غلیظی دارد و ابر‌های لایه‌لایه و بزرگ همیشه در آسمان سیاره حضور دارند، محققان حدس می‎زدند که این ابر‌ها ممکن است محلی برای تشکیل حیات میکروبی باشند. زیرا هم از سطح داغ و جهنمی سیاره فاصله دارند و هم محیطی اسیدی در جو ایجاد کرده‎اند.

جین گریوز (Jane Greaves)، سرپرست تیم پژوهشی از دانشگاه کاردیف انگلستان، کسی است که برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۷ و در مشاهدات «تلسکوپ کلارک ماکسول» که توسط رصدخانه آسیای شرقی هاوایی اداره می‌شود، نشانه‌های فسفین را مشاهده کرده است. او در مصاحبه‎ها گفته است: «هنگامی که اولین علائم فسفین را در طیف سیاره زهره گرفتیم، حسابی شوکه شدیم.»
 
 


از آنجا که ماجرای اعلام رسمی چنین خبری اصلا ساده نیست و نمی‎شود سریع یک مقاله نوشت و در اینترنت منتشرش کرد که فلان مولکول که نشانه‎ای از حیات است در یک سیاره پیدا شده، آن‎ها دست نگه‎ داشتند، نه یک ماه، نه یک سال، بلکه ۳ سال صبر کردند تا دوباره آنچه را پیدا کردند، بررسی کنند و مطمئن شوند نتیجه‎ای که به دست آمده، محصول اشتباه ابزار‌ها یا تحلیل غلط آن‌ها نبوده است. آن‎ها این‌بار از مجموعه تلسکوپ‌های دیگری برای کارشان استفاده کردند. مجموعه تلسکوپ رادیویی «آلما» که در شیلی اطلاعات دقیق دیگری به‎دست آورد و آن‎ها ۳ سال وقت گذاشتند تا دوباره همه‎چیز را بررسی کنند و همین چند روز پیش اعلام کردند آنچه دیده بودند، یک اشتباه نبوده، بلکه واقعا سروکله مولکول فسفین در جو سیاره سوزان زهره پیدا شده‎است. احتمالا تا الان این سؤال برایتان پیش آمده است که این دانشمند‌ها دقیقا روی چه چیزی آزمایش و تحقیق می‎کنند و اصلا چطور با تلسکوپ می‎توانند بفهمند در جو یک سیاره دیگر چه مولکول‎ها و عناصری وجود دارد. برای اینکه این قضیه روشن شود، بیایید اول یادی کنیم از علوم و فیزیک دوره راهنمایی و دبیرستان.

یادتان هست که اتم‎ها از یک هسته و تعدادی الکترون که به دور هسته در گردش‎اند تشکیل شده‌اند؟ این الکترون‎ها روی تراز‌های مشخصی به دور هسته قرار دارند و بنابه میزان انرژی‌ای که از دست می‎دهند یا به دست می‎آورند، می‎توانند در تراز‌ها جابه‌جا شوند و همین جابه‎جایی باعث می‎شود مقداری تابش داشته باشند.

تابش در یکی از بخش‎های طیف الکترومغناطیسی است، مثلا رادیویی، فروسرخ، فرابنفش و. درواقع بخش بزرگی از اطلاعــــــــات نجومی که از سیارات و ستاره‎ها داریم، به کمک طیف‎سنجی و بررسی امواج مختلفی   که از آن‎ها به ما می‎رسد، به دست می‏‌آید. اتم‎های هر عنصری برای خودش یک طیف مشخص دارد. درست مثل آدم‎ها که هرکسی اثر انگشت منحصربه‌فرد خود را دارد. تمام طیف عنصر‌ها و حتی ترکیب‎های معروف که مولکول‌های مشخصی را می‎سازند، توسط فیزیک‎دان‎ها به‌دست آمده‌اند و در نرم‌افزار‌ها و کتاب‎های مشخصی ثبت  شده‌اند و بعد از آن هرجایی یک طیف به دست بیاید، سریع می‎توانند با نمونه‎های به‌دست‌آمده مقایسه‎اش کنند و ببینند این مربوط به چه عنصری بوده است. حالا کافی است ما روی زمین ابزاری داشته باشیم تا بتوانیم این تابش‎ها را که به شکل یک طیف به دست می‎آیند، دریافت کنیم و از واکنش‎های شیمیایی درون سیارات و ستاره‎ها باخبر شویم.

حالا با دانستن اینکه چه راه طولانی و دقیقی برای پیدا کردن این مولکول مشکوک در جو زهره طی شده است، شاید برایتان جالب باشد که بدانید واقعا چنین چیزی می‎تواند نشانه‎ای از حیات باشد یا نه. این روز‌ها احتمالا کلی مطلب در شبکه‎های اجتماعی دیده‎اید که خبر از کشف حیات یا موجودات فضایی در سیاره زهره می‎دهند، درحالی‌که دانشمند‌ها حتی برای اعلام اینکه واقعا این مولکول را درست شناسایی کرده‎اند یا نه، ۳ سا ل صبر کردند. پس به نظر می‎رسد نباید به این زودی‎ها قضاوت کنیم.
 
وقتی خبر‌ها را می‎خوانیم، این را هم گوشه ذهنمان داشته باشیم که فرایند‌های شیمیایی پیچیده‎ای که از آن‎ها خبر نداریم، ممکن است گاز فسفین را در زهره تولید کرده باشند و باز هم باید منتظر باشیم تا کاوشگر‌های جدید روباتیک ساخته شوند و به زهره فرستاده شوند تا بالأخره اسرار این سیاره جهنمی برملا شود.
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.