صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

توانشهر

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

ورود حجاج و حاشیه‌های آن

  • کد خبر: ۴۴۸۳
  • ۱۲ شهريور ۱۳۹۸ - ۰۷:۲۹
گزارشی از به زمین نشستن هواپیمای مسافران خانه‌ خدا و خروج حجاج از فرودگاه

بخشنده - از تاریخ 26مرداد ماه بازگشت حجاج به کشور آغاز شده است. 31 مرداد ماه اولین هواپیما حجاج در فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد مشهد به زمین نشست و عملیات بازگشت 23018نفر از حجاج استان خراسان رضوی و شمالی از فرودگاه‌های جده و مدینه آغاز شد که تا 17 شهریورماه نیز ادامه پیدا خواهد کرد. ترمینال شماره 3فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد این روزها حال و هوای خاصی دارد و مملو از ازدحام شهروندانی است که به استقبال از خانواده خود آمدند.

 

حال و روز استقبال کنندگان حجاج
راهی فرودگاه شهیدهاشمی‌نژاد شدیم. هنوز بیش از 30دقیقه به زمان اعلام شده به زمین نشستن هواپیمای حجاج مانده اما سالن ترمینال شماره 3 مملو از جمعیت است. مادران حال و هوای خاص خودشان را دارند. آن‌ها مدام آیت‌الکرسی می‌خوانند. دیگر بانوان هم افزون بر ذوق دیدن خانواده خود به فکر مراسم پذیرایی از حاجیان هستند و به دنبال چهره‌های آشنای فامیل می‌گردند که برای استقبال حاجی آن‌ها آمدند. آقایان اغلب خیره به تابلوی اطلاعات پرواز و ساعت خود و گوش به شنیدن صدای فرود یک هواپیما سپرده بودند.با اینکه به دلیل بازسازی این ترمینال در تمام سالن داربست‌هایی نصب شده است. بسیاری از کودکان به دسته‌گل‌ها و حلقه‌های گل دیگران نگاه می‌کنند و به والدینشان از کوچکی دسته‌گل خود شکایت می‌کنند.


میزبانی فرودگاه هاشمی‌نژاد از حجاج و خانواده‌های آن‌ها
از محمود سهرابی که به استقبال پدر و مادربزرگ خود آمده است از علت آمدنش به فرودگاه می‌پرسیم که او پاسخ می‌دهد: دلایل زیادی برای به استقبال آمدن داشتم که از همه مهم‌تر دلتنگی بود و اینکه دوست دارم زودتر پدر و مادربزرگ را ببینم. دلیل دوم نیز این است که من پسر اول و تنها نوه‌ پسری هستم از این رو همه از من انتظار دارند که در اینجا باشم و کمک کنم.سهرابی از میزبانی فرودگاه زیاد رضایت ندارد. او درباره شرایط میزبانی فرودگاه هاشمی‌نژاد از حجاج می‌گوید: شرایط فرودگاه زیاد مناسب نبود. از همان‌ ورودی و در یک مسیر کوچک برای خودروهایی که نمی‌خواهند به پارکینگ بروند مشکلات شروع می‌شود زیرا خیلی‌ها آگاهی به فرودگاه ندارند و وقتی وارد می‌شوند با 3مسیر بر‌می‌خورند که کم عرض‌ترین و شلوغ‌ترین آن‌ها رایگان است. ما فکر می‌کردیم این مسیر پارکینگ است اما فهمیدیم که باید دور بزنیم و دوباره به پارکینگ رفتیم. به جز پارکینگ تمام محوطه فرودگاه مملو از‌ گرد و غباری است که به واسطه‌ بازسازی محوطه‌ فرودگاه به هوا برخاسته است. به حجاج کاری ندارم اما زمان انجام بازسازی واقعا الان است که فرودگاه میزبان مسافران و زائران بسیاری است؟ در سالن ترمینال ۳ هم که هیچ نگویم بهتر است صندلی کم است و خیلی‌ها که بیشترشان سالخورده هستند باید مدت طولانی منتظر بمانند تا حجاج برسند.


مسافرانی که کسی از آمدنشان خوش‌حال نشد
با آمدن تعدادی مسافر از تنها ورودی به سالن جمعیت جلو ورودی افزوده شد اما دیدن مسافرانی که می‌آمدند نه به مذاق منتظران خوش می‌آمد و نه مسافرانی که از عراق آمده بودند و حالا مجبور بودند از میان جمعیت عبور کنند. تقریبا 40 دقیقه از زمان نشستن هواپیمای حجاج گذشته بود که از میان چمدان‌هایی که وارد سالن می‌شد اولین حاجیان وارد شدند البته بلافاصله در میان سیل جمعیت آن‌ها گم شدند. دومین خانواده هم پس از یک دقیقه وارد سالن‌ شد و پس از آن حاجیان یکی پس از دیگری می‌آمدند. هم‌زمانی ورود حجاج با زائران عراقی مشکلاتی برای‌ زائران عراقی ایجاد می‌کرد و آن‌ها با دشواری می‌توانند از میان استقبال‌کنندگان خارج شوند.با مسعود آل سیدان در حالی که عرق‌چین خود را بر سر نوه‌ خردسالش می‌گذارد به گفت‌وگو می‌پردازیم. آل‌سیدان در پاسخ به اینکه سفرش چگونه بود، می‌گوید: عالی نه در واقع بی‌نظیر بود. نمی‌دانم چگونه بگویم فقط بهترین روزهای عمرم را سپری کردم امیدوارم خدا از من قبول کند و قسمت تمام آن‌هایی که رفتن به حج را آرزو دارند بکند.


کاش حاجیان همیشه حاجی بمانند
همراه با سیل جمعیت از سالن خارج می‌شویم. با توجه به حجم خروج هم‌زمان خودروها ترافیک مختصری در محوطه پارکینگ ایجاد شده بود و به دنبال آن صدای بوق‌های گوش‌خراش چند خودرو که اتفاقا تعدادی از حجاج هم در آن‌ها حضور داشتند محیط را پرکرده بود.مجتبی کبیری، حاجی سالخورده‌‌ای که به این رفتار رانندگان اعتراض کرد، به شهرآرامحله می‌گوید: به خودروهایی که بوق می‌زنند و به یکدیگر اعتراض و حتی دشنام می‌دهند نگاه که می‌کنم در برخی از آن‌ها مسافران خانه‌ خدا را می‌بینم که تا چند دقیقه‌ قبل اتفاقا با هم دوست بودیم. حالا مشاهده این کارها برای من بسیار دردآور است. به همین دلیل به پسرم گفتم اگر حتی یک بوق بزند او را نمی‌بخشم و با مترو به منزل می‌روم.کبیری می‌افزاید: با دیدن این رفتار حالا که از سفر حج بازگشتم با خودم می‌گویم کاش در مکه از خدا می‌خواستم کمک کند تا من و دیگر حجاج همیشه حاجی بمانیم.

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.