دراگان اسکوچیچ، سرمربی کروات تیم ملی فوتبال ایران، برای بازی دوستانه برابر بوسنی، ۲۳ بازیکن را به اردوی تیم ملی دعوت کرد؛
به گزارش شهرآرانیوز؛ فهرست تیم ملی که مثل همیشه با انتقاد‌های مختلفی نیز روبه‌رو شد و بسیاری از کارشناسان معتقدند در این تیم جای خالی چند بازیکن به‌شدت احساس می‌شود. ظهر دیروز سایت رسمی فدراسیون فوتبال خبر داد مجتبی نجاریان و ساسان انصاری، ۲ بازیکن تیم فولاد خوزستان، به‌دلیل مثبت‌شدن تست کرونایشان، نمی‌توانند تیم ملی را در بازی با بوسنی‌و‌هرزگووین همراهی کنند؛ بنابراین به‌جای نجاریان، مهدی شیری مدافع‌راست تیم پرسپولیس به تیم ملی فراخوانده شد و علی کریمی، هافبک‌دفاعی تیم القطر، نیز جای ساسان انصاری را گرفت. اسکوچیچ البته همان‌طور که می‌گوید، محدودیت‌هایی برای دعوت برخی بازیکنان کلیدی تیم مثل سردار آزمون و مهدی طارمی داشته است و حالا تیم ملی برابر بوسنی بدون حضور این ۲ ستاره اصلی خط حمله‌اش باید به میدان برود.
اما باوجوداین آیا سرمربی تیم ملی با کمبود مهاجم مواجه خواهد شد؟ قطعا این‌گونه نیست و علاوه‌بر کریم انصاری‌فرد، مهدی قایدی و کاوه رضایی که توسط اسکوچیچ دعوت شده‌اند، بازیکنان دیگری نیز بودند که می‌توانستند در این فهرست قرار بگیرند؛ بازیکنانی مثل ارسلان مطهری، علی علیپور، الهیار صیادمنش، شهریار مغانلو، رضا قوچان‌نژاد. اما این فقط در خط حمله نیست. در خط هافبک احسان حاج‌صفی، سعید عزت‌اللهی، اکبر ایمانی، علی قلی‌زاده، وحید امیری، احمد نوراللهی، امید نورافکن و سیامک نعمتی دعوت شدند و مهدی ترابی، علیرضا جهانبخش، سامان قدوس، کمال کامیابی‌نیا، اشکان دژاگه و تعداد زیادی بازیکن مطرح دیگر پشت‌خط هستند.
در دفاع و در کنار، میلاد محمدی، عارف غلامی، صادق محرمی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، شجاع خلیل‌زاده، مرتضی پورعلی‌گنجی و سید‌مجید حسینی دعوت شده‌اند و بازیکنانی مثل محمدرضا خانزاده، وریا غفوری، روزبه چشمی، رامین رضاییان و دانیال اسماعیلی‌فر که برخی از آن‌ها در جام‌جهانی هم بازی کرده‌اند، در این اردو نیستند. در پست دفاع راست، جنجال‌های زیادی وجود داشت و دعوت‌نکردن از رامین رضاییان و وریا غفوری، بحث‌های زیادی را در فضای فوتبال ایران به وجود آورد؛ اما حالا اسکوچیچ با دعوت از شیری نشان داده است که انتخاب سومش نیز در این پست، این ۲ بازیکن نیستند. اسکوچیچ برای بازی با بوسنی برای دروازه محمدرشید مظاهری، امیر عابدزاده و پیام نیازمند را دعوت کرده است، در‌حالی‌که دروازه‌بان‌هایی مثل علیرضا بیرانوند، سیدحسین حسینی و حامد لک نام‌های مطرحی هستند که در این اردو حضور ندارند.
شاید در وهله اول این‌همه بازیکن تقریبا در یک سطح خوب‌داشتن، اتفاق مثبتی به نظر برسد، اما نه فقط در ایران که در خیلی از کشور‌ها این موضوع گاهی موفقیت‌آمیز نبوده است. نمونه‌اش تیم ملی آرژانتین که معمولا سرمربیانش برای انتخاب فهرست تیم دچار سرگیجه می‌شدند و در‌نهایت هم تیم را با کلی انتقاد و اعتراض به تورنمنت می‌بردند. در ایران هم مربیان پیش از اسکوچیچ، از کی‌روش تا برانکو، همواره هدف انتقاد‌های تندی برای دعوت یا عدم دعوت از بازیکنانی خاص بودند. کی‌روش به خاطر دعوت کنعانی‌زادگان و خانزاده که بعد‌ها با نمایش خوبشان مشخص شد دعوتشان براساس توانایی و استعداد فنی آن‌ها بوده است، انتقاد‌های زیادی را تحمل کرد؛ همان‌طور که به‌خاطر خط‌زدن نام وریا غفوری و سیدجلال حسینی پیش از جام‌جهانی۲۰۱۸ به‌شدت تحت‌فشار قرار گرفت.
در دوران مربیگری علی دایی، دعوت‌نکردن از علی کریمی و آندرانیک تیموریان و دعوت از برخی بازیکنان همواره مورد‌بحث بود، همان‌طور که در زمان برانکو و بلاژوویچ ماجرای دعوت‌نشدن خداداد عزیزی یکی از چالش‌های مهم تیم ملی به حساب می‌آمد. باوجوداین بیشتر این مربیان بر روی اصول و خواسته‌شان ایستادند و در‌نهایت فهرستی که مدنظرشان بود، بستند. دومین فهرست دعوتی اسکوچیچ نیز نشان می‌دهد که او خودش را برای مواجهه با انتقاد‌ها و احتمالا ایستادن بر روی اصول مدنظر آماده کرده است. مربی ۵۲ساله کروات البته از این نظر در یکی از ویژه‌ترین دوره‌ها هدایت تیم ملی را به عهده گرفته است.
او بیش از ۴۰ بازیکن مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی را می‌بیند که می‌توانند در اردو‌ها دعوت شوند. شاید به غیر از پست دفاع چپ که کمی با کمبود بازیکن مواجه هستیم، در تمامی پست‌ها بین چهارپنج بازیکن مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی وجود دارد و این، کار اسکوچیچ را سخت می‌کند. قطعا دراگان اسکوچیچ مثل تمامی مربیان تیم‌های ملی جهان نمی‌تواند تمامی سلیقه‌ها و افکار را راضی کند، اما آنچه مهم است، این است که او بتواند از افکارش دفاع و مراقبت کند؛ کاری که کی‌روش، دایی و مربیان گذشته با اتکا به توان مدیریتی و جدیت بر روی اجرای خواسته‌شان انجام دادند. اسکوچیچ حتی اگر امروز به‌این‌اندازه اقتدار به دست نیاورده باشد، باید به فکر کسب آن باشد.