در سال ۱۹۸۶ مؤسسه خیریه «یونایتد وی آو کلیولند» یک ایده جذاب تبلیغاتی را به اجرا درآورد: ثبت رکورد جدید جهانی از بالن‌هایی که هم‌زمان به هوا فرستاده می‌شوند.
عاطفه همایونی | شهرآرانیوز؛ در سال ۱۹۸۶ مؤسسه خیریه «یونایتد وی آو کلیولند» یک ایده جذاب تبلیغاتی را به اجرا درآورد: ثبت رکورد جدید جهانی از بالن‌هایی که هم‌زمان به هوا فرستاده می‌شوند. تعداد زیادی داوطلب روز‌ها با شور و شوق بالن‌ها را با گاز هلیوم پر کردند و سرانجام ۱/۵ میلیون بالن آماده را زیر یک تور بزرگ قرار دادند.
۲۷ سپتامبر ۱۹۸۶ روز نمایش فرارسید، اما به‌دلیل طوفانی که به‌سرعت به کلیولند نزدیک می‌شد، برگزارکنندگان بالن‌ها را زودتر از موعد مقرر آزاد کردند. در ساعت ۱۳:۵۰ نزدیک به ۱/۵ میلیون بالن رها شدند و در میدان عمومی کلیولند، اطراف برج «ترمینال»، به پرواز درآمدند.
رویداد بالن در ایالت اوهایو آمریکا در سال ۱۹۸۶ با رهاسازی ۱/۵ میلیون بالن رکوردی جهانی ثبت کرد.
تصور بر این بود که بالن‌ها تا زمانی که به‌طور کامل گازشان تخلیه نشده باشد، در هوا می‌مانند و سپس به سطح زمین برمی‌گردند، اما متأسفانه این اتفاقی نبود که رخ داد. پس از رهاشدن، این کره‌های لاتکسی رنگارنگ که پر از هلیوم در هوا شناور بودند، با جبهه هوای سرد و باران روبه‌رو شدند و همچنان که پر از گاز بودند، به سطح زمین برگشتند. بیش از یک میلیون بالن خیابان‌ها و آبراه‌های سراسر منطقه شمال‌شرقی ایالت اوهایو را پوشانده بودند. تا چندین روز پس از این نمایش نیز تعداد زیادی بالن به ساحل کانادایی در آن‌سوی دریاچه ایری می‌رسیدند.
برای نگه‌داشتن بالن‌ها یک سازه مستطیل‌شکل به اندازه یک بلوک شهری به ابعاد ۷۶ در ۴۶ متر و ارتفاع حدود ۳ طبقه ساخته شد که با یک تور بزرگ پارچه‌ای پوشانده شده بود.
تعدادی از بالن‌ها در مراتعی از شهرستان مدینا در اوهایو فرود آمدند و تعدادی اسب عربی را که متعلق به زنی به نام لوئیز نواکوفسکی بود، ترساندند. بر اساس گزارش‌ها، این اتفاق منجر به آسیب‌دیدگی اسب‌ها شده بود. نواکوفسکی که متحمل خسارتی صدهزاردلاری شده بود، از مؤسسه خیریه یونایتد وی شکایت کرد و درنهایت این پرونده با وضعیتی نامعلوم حل‌و‌فصل شد.
عاملان این کار قصد داشتند که یک رویداد تبلیغاتی بی‌ضرر برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برگزار کنند، اما بالن‌ها بر خیابان‌ها و سطح آب دریاچه ایری فرود آمدند و باعث ایجاد ترافیک، بروز مشکلاتی در فرودگاه نزدیک به آن منطقه و اختلال در عملیات نجات گارد ساحلی شدند.
بدترین فاجعه‌ای که در پی این نمایش اتفاق افتاد، این بود که بالن‌ها ناخواسته مانع عملیات جست‌وجو و نجات ۲ ماهیگیری شدند که در طوفان آن روز ناپدید شده بودند. گزارش شده بود که ریموند برودریک و برنارد سولزر در همان روز مفقود شده‌اند. قایق پنج‌متری آن‌ها در سمت غربی اج‌واترپارک لنگر انداخته بود، اما نیرو‌های نجات گارد ساحلی نتوانستند این ۲ ماهیگیر را پیدا کنند. درواقع از آنجا که تعداد زیادی بالن سطح آب رودخانه ایری را پوشانده بود، امدادگران نمی‌توانستند در میان بالن‌ها بدن این ۲ مرد را تشخیص دهند.
در تاریخ ۲۹ سپتامبر گارد ساحلی عملیات جست‌وجوی خود را به حالت تعلیق درآورد و پس از چند روز آب اجساد هر ۲ نفر را به ساحل رودخانه آورد. همسر یکی از این ماهیگیران از مؤسسه خیریه یونایتد وی آو کلیولند و شرکتی که این رویداد را پایه‌گذاری کرده بود شکایت کرد، اما این شکایت نیز با جزئیات نامعلومی حل‌و‌فصل شد.
این رویداد همان‌طور که برایش برنامه‌ریزی شده بود، به یک رکورد جهانی جدید منجر شد، اما مشکلات زیادی پدید آورد. این واقعه غم‌انگیز اثبات می‌کند که حتی بی‌ضررترین اقدامات و بهترین نیت‌ها هم می‌تواند به فاجعه بینجامد.
در حالت عادی، بالن‌ها تا زمانی که به‌طور کامل گازشان تخلیه نشده باشد در هوا می‌مانند و سپس به سطح زمین برمی‌گردند، اما متأسفانه این اتفاقی نبود که رخ داد.
تا چندین روز پس از این رویداد، تعداد زیادی بالن به ساحل کانادایی در آن‌سوی دریاچه ایری می‌رسیدند.